Постои живот во актуелната јапонска литература и пошироко Мураками. Бидејќи случајот со Јоко Огава Тоа беше и светски феномен во својот наратив за најнесомнената средба на броевите и нивните пораки надвор од едноставните операции за да се постигне хуманистичко значење, како човечки пристап кој на крајот се бројки.
Како резултат на оваа желба да се балансираат буквите и бројките како целина, се појави неговата книга „Омилената формула на наставникот“, каде што сите можевме да научиме дека умот, а особено меморијата, можеби нема да нè остави толку многу на нашата судбина ако се држиме до трајноста на броевите и нивните формулации.
Но, Огава не беше задоволен со будење на љубопитноста на половина свет од неговото металитерарно откритие и се посвети на плодна работа. Главно одлична збирка романи во која го истура тој шарм на најориенталниот наратив. Приказни кои се појавуваат при раѓањето на секој нов ден, очекувани и свесни за неопходната пауза со која ќе се соочиме со ритамот што веќе го дава самиот живот.
Топ 3 препорачани романи од Јоко Огава
Формула што ја претпочита наставникот
Меѓународната експлозија на креативноста направена во Огава, способна да ги преиспита растојанијата помеѓу јазикот и математиката. Еден од оние вознемирувачки романи многу подалеку од само литературното. Сето тоа со многу блиска поставка која успева дополнително да го засили хуманистичкиот аспект кој затвора сè во својот совршен круг.
Приказна за самохрана мајка која оди да работи како слугинка во куќата на стара и намрачена професорка по математика која го изгубила сеќавањето во сообраќајна несреќа (поточно, автономијата на нејзината меморија, која трае само 80 минути).
Страстна за бројките, наставникот ќе стане љубител на асистентот и нејзиниот 10-годишен син, кого го крсти „Рут“ („Квадратен корен“ на англиски) и со кого ја дели страста за бејзболот, сè додека не се фалсификува меѓу тие се вистинска приказна за љубов, пријателство и пренос на знаење, не само математичко ...
Полицијата за меморија
Посебната дистопија на овој јапонски автор кој ја зема ракавицата на вообичаениот социолошки пристап типичен за многу други јапонски наратори. Приказна со послевкус и на Маргарет Атвуд повеќе заинтересирани за соголување на општествените непристојности.
Мистериозна појава се случува на мал остров. Еден ден птиците исчезнуваат, другиот сè би можело да исчезне: рибите, дрвјата... Уште полошо, ќе исчезне и сеќавањето за нив, како и емоциите и сензациите што биле поврзани со нив. Тогаш никој нема да знае или да се сеќава што биле. Има дури и полициски сили посветени на прогонство на оние кои ја задржуваат способноста да се сеќаваат на она што повеќе не постои.
На тој остров живее млада писателка која по смртта на нејзината мајка се обидува да напише роман додека се обидува да го заштити својот издавач, кој е во опасност бидејќи е еден од ретките што се сеќаваат. Ќе ѝ помогне старец чија сила почнува да пропаѓа. Во меѓувреме, полека, нашата протагонистка го обликува својот роман: тоа е приказна за дактилографка чиј шеф на крајот ја држи против нејзина волја во мансарда. Дело за моќта на меморијата и за загубата.
Хотел Ирис
Љубопитниот магнетизам за фаталност, желбата за пропаст, стравот способен да инспирира души анестезирани од реалноста која станува премногу рамна, од неподнослива инерција. Фасцинантен роман за претпоставката на поразот како судбина, како неизбежно искушение претворено во суштински нагон, физичка привлечност на задоволство и болка
Мари, седумнаесетгодишно девојче кое ѝ помага на мајка си да раководи со скромен семеен хотел во близина на плажата, ноќе ги слуша врисоците на една жена која излегува полугола од една од собите, импресионирајќи ја возраста на мистериозниот напреден маж. Ова, неприкосновено, му наредува да замолчи со неколку остри зборови.
Авторитетот со кој ги изговара делува на магија врз младата жена, која веднаш и неодоливо го привлекува. Неколку дена подоцна, случајно го наоѓа и чувствува потреба да го следи. Човекот е руски преведувач со темно минато, неговата сопруга починала под чудни околности, а тој живее во осамено село на речиси пуст остров.
Од таа средба меѓу нив се раѓа матна врска, а куќата на мажот станува вознемирувачко место на интимни престапи. Јоко Огава, една од најчитаните романсиерки во Јапонија, овојпат навлегува во мрачната територија на сексуалната психологија, која, како и ликовите во книгата, го вознемирува и или го привлекува или одбива читателот.
