Komunikasi minangka hadiah. Basa minangka piranti. panulis Prancis roland barthes Dheweke nyelidiki jero basa kanggo nggoleki makna pungkasan saka tembung kriya, tembung, adjektiva ... kabeh jinis tembung lan unit linguistik. Nanging dheweke uga netepake visi panlinguistik babagan swara saka ngendi basa lair (intonasi utawa volume) utawa tandha sing kita uga nggawe basa lan, mula, komunikasi.
Intine nggawe prajanjian nanging kanthi semangat informatif sing nggawe kita rumangsa, amarga ora bisa uga, masalah basa lan komunikasi dadi perhatian kita kabeh. Ayo elinga babagan hadiah lan alat sing diwiwiti kiriman iki ... Yen sampeyan duwe alat lan ngerti regane, komunikasi dadi hadiah sing digawe senjata sing bisa ngyakinake, mbujuk utawa ngirim kaya gema ing endi wae sing diinterpretasikake emosi. utawa ditulis minangka musik kanthi alesan.
Dadi Roland Barthes minangka jinis filsuf metalinguistic sing ndadékaké kita menyang kawicaksanan banget tartamtu ngendi kita bisa decipher etimologis nalika nemokake lampiran khusus kanggo kabeh tembung sing teka kaya saka sleight saka tangan. Amarga sadurunge tembung ora ana apa-apa. Lan sanalika bisikan pisanan tangi, kita bisa ngowahi kasunyatan ing sapa wae sing ngrungokake. Amarga tembung-tembung kita ngowahi kasunyatan subyektif sing intine yaiku carane kita dicritakake luwih akeh tinimbang apa sing bisa utawa ora.
Top 3 dianjurake buku dening Roland Barthes
Bisiking basa: Ngluwihi tembung lan tulisan
Swara batin nandhani langkah menyang karsa. Bisik batin, kaya gosip sing meh ora bisa dirungokake, dumunung ing antarane minat kita kanggo komunikasi lan kemampuan kita kanggo nglakoni. Kabeh lair ing bisikan kasebut. Saka siji sing writer nekani nalika arep miwiti bab anyar saka buku kanggo siji sing externalizes diktator awon digawe gangguan, kebingungan lan malah wedi.
Bisik tegese swara watesan, swara mokal, swara saka apa, amarga bisa sampurna, ora gawé rame; Bisik-bisik iku supaya keprungu swara sing nguap: sing samar, bingung, geter ditampa minangka tandha pembatalan swara. Dene ilat, apa bisa bisik-bisik? Minangka tembung misale jek sing isih dikutuk kanggo gibberish; minangka nulis, kanggo nggawe bisu lan bédané pratandha: ing kasus, iku tansah menehi kakehan makna kanggo basa kanggo entuk kesenengan sing bakal khas subyek. Nanging sing mokal ora bisa dibayangake: bisikan saka basa kasebut minangka utopia.
Apa jenis utopia? Sing saka musik makna. Basa, bisik-bisik, dipasrahake marang penanda ing gerakan sing durung ana sadurunge, ora dingerteni dening wacana rasional kita, ora bakal ninggalake cakrawala makna: tegese, ora bisa dipisahake, ora bisa ditembus, ora bisa diarani, nanging bakal diselehake ing kadohan, kaya fatamorgana ... titik ilang saka kesenengan. Inggih raos raos ingkang kula pitaken nalika mirengaken bisik-bisiking basa, saking basa punika, tumrap kula, manungsa modern, Alam kula.
Sing jelas lan obtuse: Gambar, gerakan lan swara
Pangerten subyektif basa nggawe kabeh jagad saka interpretasi, salah pangerten lan drifts liyane sing uwal saka pangirim pesen. Aneh lan paradoks, watesan iki uga minangka kasugihan basa sing kudu diolah, miturut penulis, saka sudut pandang kahanan kita dhewe utawa, ayo ngomong, endemik kanggo maca kasebut ing antarane garis sing bisa didebat. tekan absurditas nalika tutup utawa makna tumpul ngganggu.
Ing upaya apa wae ekspresi, kita bisa mbedakake telung tingkat: tingkat komunikasi, makna, sing tansah tetep ing tingkat simbolis, ing tingkat pratandha, lan tingkat sing diarani Roland Barthes.
Nanging ing pangertèn simbolis, siji sing tetep ing tingkat pratandha, loro facets rada kontradiktif bisa dibedakake: pisanan disengojo (ora luwih utawa kurang saka apa sing penulis wanted kanggo ngomong), kaya dijupuk saka leksikon. ringkesan simbol; iku teges kang cetha lan paten, ora perlu eksegesis apa wae, iku kang ana ing ngarep, teges kang cetha.
Ananging wonten teges malih, ingkang dipuntambahi, inggih punika ingkang datan kados pundi tambahan ingkang boten saged dipun asimilasi dening nalar, wangkal, susah, wangkal, lunyu. Barthes ngusulake nyebataken raos obtuse.
Variasi ing nulis
Sejatine judhul artikel sing ditulis Roland Barthes ing taun 1973, Variasi ing nulis, ditampilake minangka kompilasi teks dening penulis sing nyakup fenomena kasebut saka kabeh perspektif: topik kayata grammar lan linguistik, mesthine, nanging uga penulis kayata Benveniste, Jakobson utawa Laporte, struktur mozaik teoritis sing ana uga kamar kanggo cathetan ing bayangan Barthes dhewe ing prakara utawa malah komentar minangka mboten umum minangka darmabakti kanggo kamus Hachette.
Saka perspektif minangka semiolog, Barthes nganggep nulis ora minangka prosedur sing digunakake kanggo immobilize lan ndandani basa artikulasi, tansah buronan. Cukup kosok balene, kanggo wong nulis banget ngluwihi, lan, supaya ngomong, statutorily, ora mung basa lisan, nanging uga basa dhewe, yen kita nyakup, minangka paling linguists pengin, ing fungsi murni komunikasi. Refleksi sing ditetepake saka kene, kaya biasane ing kasus Barthes, minangka wani kaya transgresif, amarga pungkasane ngowahi teks dhewe dadi tumindak kreatif sing ngluwihi analisis ilmiah.
