Nid yw'r awdur o Ddenmarc, Thomas Rydahl, llais newydd cynyddol mewn llenyddiaeth ddu Nordig (wedi cyrraedd y Jo nesbo, camilla lackberg a llawer o rai eraill ...) gyda hanner dwsin o nofelau y tu ôl iddo, flwyddyn neu ddwy yn ôl cododd senario egsotig, i ddarllenwyr ei wlad, er mwyn torri ystrydebau cenedlaethol o straeon mewn golau isel, mewn lleoliadau rhewllyd o'i Tir Sgandinafaidd.
Ac yna aeth â'i bedwaredd nofel i Fuerteventura. Yr Hermit ydoedd. Stori a gyrhaeddodd Sbaen, er ei bod yn llwyddiannus iawn yn Nenmarc, gyda’r fitola hwnnw, sydd wedi ennill nofel, wedi’i lleoli yn y famwlad a’r gwir yw ei bod yn datchwyddo ychydig.
Yn fy marn i, rwy'n credu bod y broblem yn ymwneud yn fwy â'r cyfieithu ei hun, diffyg priodoldeb winciau ac adnoddau o un iaith i'r llall.
Oherwydd y gwir yw bod y stori wedi edrych yn dda ar y dechrau, dim ond ei bod yn plicio i ffwrdd yn raddol o ganlyniad i'r sgrechian hwnnw sy'n fwy i'w briodoli i lythrennedd y cyfieithiad a'r diffyg adnoddau i ailgyfeirio eironi a ffigurau rhethregol sy'n nodweddiadol o wlad Denmarc. .
Ac eto, yn yr ail randaliad hwn mae'n ymddangos bod y cyfieithydd wedi'i newid. Oherwydd bod y naratif yn mynd yn ei flaen ar gyflymder gwahanol, yn fwy naturiol, gydag Erhard, y prif gymeriad absoliwt, sy'n cael ei hongian yn well. (Bod y boi yn yrrwr tacsi, yn chwarae'r piano ac yn gorffen yn gofalu am fuches o eifr, gellir ei ystyried yn nodweddiad rhyfeddol neu'n grotesg go iawn, yn dibynnu a yw bwriad mwyaf dilys yr awdur yn cael ei drosglwyddo, ai peidio)
Yn y nofel hon rydym yn gwybod agweddau ar Erhard, y meudwy, na allem ddychmygu hyd yn oed yn y rhandaliad cyntaf. Ac y gellir newid tynged yr arwr unigol sy'n well ganddo anhysbysrwydd am byth yng ngoleuni'r digwyddiadau sy'n dilyn wrth iddo gychwyn ar genhadaeth newydd gyda ffocws arbennig ar fewnfudo pobl o Affrica sy'n chwilio am basbort ar y ynys yn syth i'r Ewrop hir-dymor.
Nawr gallwch chi brynu'r nofel Y coll, y llyfr newydd gan Thomas Rydahl, yma: