3 filmat më të mirë të Justin Timberlake

Nuk ka problem që aktorët që mbërrijnë pas famës së fituar në skena të tjera ngjallin gjithmonë dyshime. “Justino LagodeMadera” nuk do të ishte ndryshe. Por pas disa filmave mund të gjykohet më me maturi. Sepse pas asaj shfaqjeje të parë në të cilën kritikët dhe fansat i bëjnë lëkurë aktorit apo aktores së re, përfundon një konsolidim apo zhdukje e plotë, në varësi të dëshirës, ​​forcës dhe aromës përfundimtare të materialit të mundshëm të aktrimit...

Justin është këtu për të qëndruar. Vepron vetëm kur ia kërkon trupi dhe siç gjen personazhe të mirë për t'u dhënë jetë. Sepse pa dyshim, përtej skeçeve specifike, personazhet e Justin Timberlake kanë pothuajse gjithmonë pikën e tyre. Dhe kështu Justin e shfrytëzon atë pikë mes melankolike dhe misterioze që është ose e përshtatshme për një film intrigash ose përshtatet në një propozim për trillim shkencor.

Pra..., ka të ngjarë që në rastin e Justin Timberlake filmat t'i përshtaten më shumë aktorit sesa anasjelltas. Nuk mendoj se do ta shohim të nisë në propozime ku virtytet më të thella të profesionit të aktorit kërkojnë kërkesa më të mëdha. Por në atë që bën, sigurisht që e ka të drejtë dhe si fans në përgjithësi, na argëton.

3 filmat më të rekomanduar të Justin Timberlake

Në kohë

E DISPONUESHME KËTU:

Argument i shkëlqyeshëm për një dashnor të më efektivit, populistit ose si të doni ta quani CiFi. Skenarë të njohur të një të ardhmeje që është pothuajse gjithmonë distopike. Klasizmi për të pasur kohë me të cilën mund të banojë botën në një mënyrë më të lumtur, si Huxley, por pa Soma. Mënyrat për të siguruar jetesën, ose më mirë koha e jetës, tregojnë lojën e fatit si e vetmja mundësi për të mos hequr dorë nga lëkura për disa orë të mjerueshme pasi shumë të tjerë janë mbyllur në fabrikë.

Por jeta është një lojë si në Las Vegas. Dhe nuk mund të presësh që të largohesh nga Las Vegasi, pasi të kesh këputur bankën dhe të kesh dehur vajzën e pronarit si bakshish...

Vendosur në një shoqëri të ardhshme. Zbulimi i një formule kundër plakjes sjell me vete jo vetëm mbipopullimin, por edhe shndërrimin e kohës në një monedhë që na lejon të mbulojmë luksin dhe nevojat. Të pasurit mund të jetojnë përgjithmonë, por pjesa tjetër do të duhet të bëjë pazare për çdo minutë të jetës së tyre, dhe të varfërit vdesin të rinj. Pasi fiton, rastësisht, një sasi të madhe kohe, Will (Timberlake), një punëtor i ri, do të ndiqet nga oficerët e policisë të korruptuar, "rojtarët e kohës". Në arratisjen e tij, ai merr peng një grua të re nga një familje e pasur (Seyfried).

Reptiles

E DISPONUESHME KËTU:

Skenari befasues i Benicio del Toro për një thriller mashtrues. Të gjithë humbasin pas vrasjes së një gruaje të re simpatike. Por kur them të gjithë, kam parasysh të gjithë, personazhe dhe shikues. Kjo krijon atë atmosferë të përsosur të pezullimit ku ajo që ndodhi spërkat përtej ekranit. Sepse personazhet dhe shikuesit shkojnë dorë për dore në çdo skenë, në kërkim të një të vërtete që mund të gjendet në gjestin e pendimit të një Justin Timberlake, i cili mendon se është një i dashur aq i përsosur sa i vjen era e një krimineli të pasionuar.

Çështja është të qëndroni të vëmendshëm për të mos humbur asgjë. Sepse në këto lloj historish ka gjithmonë të dhëna që nuk mund t'i lëmë mënjanë, siç ndodh me protagonistët e zhytur në kërkim...

E edhe pse kemi të njëjtat paqartësi në të dyja anët e pragut mes realitetit dhe trillimit, gjithmonë ka plane që na ofrohen për të nxjerrë përfundime që me siguri do t'i mungojë punonjësit të policisë në detyrë...

Pelegrin

E DISPONUESHME KËTU:

Filmi më intim i përzgjedhur për këtë rast. Edhe pse ka një truk për këtë sepse përtej afrimit me vetë personazhin, përmes Palmerit ne thellohemi në stereotipe të njohura. Ata që përfundojnë duke i mbijetuar famës në vend që ta shijojnë atë. Djemtë që duhet të kapërcejnë fatin si një fat i keq që përfundon duke u rënë mbi ta si një piano që ecën në rrugë.

I mavijosur nga brenda, Justin na e paraqet Palmerin e tij me realizëm të plotë. Ndoshta sepse vetëm nga lart mund të shihet, me një kthjelltësi tronditëse, se si mund të jetë rënia. Dhe pastaj ju kapeni pas diçkaje, pas atyre gjërave të vogla që ju ndihmojnë të harroni shkëlqimin artificial të shëmtuar.

Pas dymbëdhjetë vjet burg, Palmer, një ish-futbollist, kthehet në shtëpi për të rindërtuar jetën e tij. Ndërsa përshtatet me realitetin e tij të ri, ai miqësohet me një fëmijë të braktisur, por e kaluara e ndjek atë.

5 / 5 - (10 vota)

Lini një koment

Kjo faqe përdor Akismet për të reduktuar spamin. Mësoni se si përpunohen të dhënat tuaja të komenteve.