די איצטיקע שפּאַניש ליטעראַטור וועט שטענדיק האַלטן אַ כויוו אַנאַ מאַריאַ מאַטוטע. זי איז געווען אַ פּרעסאָוקאָוס שרייַבער, און זי איז געווען קענען צו שרייַבן גרויס ווערק ווען זי איז געווען 17 יאָר אַלט (ראמאנען וואָס, אַמאָל ריטאָוטשט, איז געווען דער בעסטער סעלערז אָדער קליימינג צו די שפּיץ פון דער וועלט. פּלאַנעט אַוואָרד צוריק אין 1954, ווען וואָמען נאָך ווייד אַראָפּ פיל פון די פּאַטריאַרטשאַל פאַרגאַנגענהייט). דאָס איז אַזוי ויסערגעוויינלעך אַז די גערמע פון אַ פּלאַנעטאַ פרייז ראָמאַן געוואקסן אין די הענט פון אַ כּמעט אַדאָולעסאַנט מחבר ...
עס איז אויך אַ שוידער, אַז אַ שרײַבער מיט יענעם אומלייקנדיקן טאַלאַנט פֿאַר דער דערציילונג האָט זיך אַ מאָל ווענדן צו דער קינדער־ און יוגנט־ליטעראַטור. אָן אַ צווייפל היסכייַוועס צו די לייענען לייַדנשאַפט ווי אַ טריינער פון מער קריטיש און עמפּאַטעטיק מענטשן און וואָמען. און אויך אַ וועג צו ריוואַלאַדייט זשאַנראַז געהאלטן מינערווערטיק און אַז זי געארבעט מיט פאַקטיש אינטערעס פֿאַר דעם פאָרמאַטיוו ציל.
טראָץ דעם וואָס קען געזונט ווי אַ בריליאַנט קאַריערע און אַ געראָטן לעבן, Ana María Matute האט נישט באַקומען באַפרייַען פון די ביטול פון איר צושטאַנד ווי אַ פרוי, און איר טאַלאַנט און קאַפּאַציטעט האט ניט שטענדיק עפֿענען אַלע טירן פֿאַר איר, ווי אויב האט געטראפן מיט זכר מחברים.
אויך פערזענליך, אַנאַ מאַריאַ מאַטוטע עס האָט אויך זיין צייט פון ליכט און שאָטן, קעראַקטערייזד דורך עטלעכע טראַגיש עמאָציאָנעל צושטאנדן. אפֿשר יאָ אָדער אפֿשר ניין, שעפֿערישקייט נידז אויך פערזענלעכע בייזע גייסטער. די פונט איז אַז אין די אַנבריידאַלד שעפעריש קאַפּאַציטעט פון Ana María Matute עס איז אַ פּלאַץ פון גוטן צו קלייַבן פון.
Top 3 רעקאַמענדיד ראמאנען פון Ana María Matute
קליין טעאַטער
עס מיינט ינקאַנסיוואַבאַל אַז דער ראָמאַן איז געווען דיסקרייבד אין 17 יאָר פון דעם מחבר. פֿאַר דעם סיבה אַליין, דעם בוך וואָלט האָבן צו קריכן צו די שפּיץ פון קיין שרייַבער, אָבער די דערציילונג איז אויך גוט.
די וועלט איז וויידספּרעד, אַנטוישונג, פראַסטריישאַן און אָנצוהערעניש פון האָפענונג טיפּיש פֿאַר קיין טיניידזשער פון קיין עלטער. פּרעמי פּלאַנעטאַ 1954. קיצער: ליאַלקע טעאַטער: אַניוועסדיק דאַלז אריבערגעפארן דורך די בעריישקייט פון אַ ליב אַלט מענטש ...
אָבער אויך מענטשן, מענטשן וואָס קלאַפּען און האַסען אין דער שטאָט, יקספּאָוזד זייער אייגענע צאָרעס, זייער יצר, זייער ומגעלומפּערט געפילן, זייער מיניקייט, זייער האַס, זייער ריאַקשאַנז ...
אַרום אַ אָפענטיק אַדאָולעסאַנט, גערודער די תאוות פון ביינגז וועמענס רויננאַס - פאַנטאַסיז, צביעות, אַמביציע, אַכזאָריעס, פאַרפירעריש חלומות - קריגן איבער די דערציילונג און דורך די געראָטן דעלימיטאַטיאָן פון די אותיות סימבאָלס, כאָטש אָן פאַרלירן אין קיין צייט זיין מענטש צושטאַנד.
א פּאָעטיש אָטעם, לויט צו די פייַן סענסיטיוויטי פון דעם מחבר, אַנאַמייץ אַלע בלעטער פון דעם טשיקאַווע ראָמאַן, וואָס איז געווען אַוואָרדיד די 1954 פּלאַנעטאַ פרייז.
פארגעסן מלך גודו
די פאַביאַלאַס, מאל פּאַרקט ווי בילאָנגינג צו קינדשאַפט. און נאָך גאָרנישט איז בעסער ווי פערזענליכען צו די מעטאַפאָר אָדער כייפּערבאָלע וואָס דיפיינז אונדז מערסט אַקיעראַטלי. די נקודה איז, אַז אַזאַ רידינגז נעמען אונדז אויס פון די געוויינטלעך פּריזמע, פון די נאַוואַליזאַם און עטנאָצענטריסם מיט וואָס מיר ינעוואַטאַבלי האַנדלען.
אין דער זעלביקער וועג אַז סיינט עקסופּ è רי געמאכט איר קליין פּרינץ לעבן אין יעדער האַרץ, Ana María Matute מאכט אונדז טוישן אונדזער הויט צווישן אותיות לאָודיד מיט לערנונגען וועגן מענטשלעך צאָרעס און זייַן פוטכילז צו פייסינג לעבן ווי אַ פּאַסירונג ווייַל עס איז קיין אנדערע ברירה אָבער צו יבערנעמען אַז טויט איז טייל, אַז די אָנווער איז ומלייקנדלעך. טאַקלינג אַלץ איז אַז קאָנקוועסט פון אומבאַקאַנט טעראַטאָריז, צווישן מאַגיש און זייַן טוויסץ און טורנס, ביי יעדער דילעמאַ אויף אונדזער וועג.
אָנגעפילט מיט פאַבאַלז און פאַנטאַסיז, עס דערציילט די געבורט און יקספּאַנשאַן פון די מלכות פון אָלאַר, מיט אַ פּלאַנעווען פול פון אותיות, אַדווענטשערז און אַ סימבאָליש לאַנדשאַפט: די מיסטעריעז צפון, די ינהאָספּיטאַבלע סטעפּ פון די מזרח און די רייַך און יגזובעראַנט דרום, וואָס באַגרענעצן די יקספּאַנשאַן פון די מלכות פון אָלאַר, אין וועמענס צוקונפט די כיטרע פון אַ דאָרעמדיק מיידל, די מאַגיש פון אַן אַלט מכשף און די כּללים פון די שפּיל פון אַ באַשעפעניש פֿון די ונטערערד באָדן אָנטייל נעמען. געוועב פון פאַקט און לעגענדע, פון פאַרגאַנגענהייט און פאָרשטעלן, פארגעסן מלך גודו דאָס איז אויך אַ גרויס מעטאַפאָר פֿאַר די מענטשלעך נשמה און זיין געשיכטע, ינקעראַדזשד דורך די תאוות און קאַנסערנז וואָס האָבן גילוי דעם מענטש פֿאַר סענטשעריז.
ערשטער זכּרון
עס איז קיין האַרדער יבערגאַנג ווי פֿון קינדשאַפט צו אַדאַלטכוד. צו האַלטן אַ קינד קען ויסקומען ווי אַ כוונה אין יעדער אַדאָולעסאַנט, אָבער ... ..
אויב די באַשטעטיקן איז אויך אַ נאָך -מלחמה צייט ווען די פאָרשטעלן און די צוקונפֿט ויסקומען צו זיין די זעלבע וואַנט, עס איז גרינג צו פֿאַרשטיין אַז קינדשאַפט נאָך שיינט ברייטער ווי די גאַניידן פון וואָס צו פאָרסאַבלי גלות ... קיצער: די פּראָוטאַגאַנאַסס פון ערשטער זכּרון - מאַטיאַ, באָרדזשאַ און מאַנועל - טאָן נישט וועלן צו האַלטן קינדער. זיי זענען אַדאָולעסאַנץ אויף דעם ראַנד פון אַדאַלטכוד, דערשראָקן צו קוקן אויס, אָבער זיי וויסן אַז זיי האָבן קיין אנדער ברירה, אַז זיי האָבן קיין ברירה אָבער צו טאָן דאָס. צייט איז אַרויף.
און דאָס ביסל וואָס זיי האָבן לינקס איז קאַנסומד דורך אַ מלחמה וואָס איז פּונקט ויסברוך און וואָס איז לענגטאַנינג אין די ווייַטקייט און אָוווערשאַדז אַלץ. "ווער עס יז וואָס איז געווען ניט, פֿון נייַן צו פערצן יאָר אַלט, געצויגן און געפירט פון איין אָרט צו דעם אנדערן, פון איין האַנט צו אנדערן, ווי אַ כייפעץ, וועט נישט קענען צו פֿאַרשטיין מיין פעלן פון ליבע און מרידה אין דער צייט", זאגט אַן דערוואַקסן מאַטיאַ, געדענקט צו די מאַטיאַ פון דער צייט, אַ מיידל אויף איר נאַקעט ניז, פול פון שטורעם, באַנישט דורך פּאַרענטאַל אַבאַנדאַנמאַנט אויף אַן אינזל וועמענס נאָמען איז קיינמאָל גערעדט.
אין דעם לאנגן זומער פון זעקס און דרייסיק, און אונטער די וואך אויג פון איר באָבע, זי און איר קוזינע באָרדזשאַ, אַ אָפּגענייגט און קעריזמאַטיק פופצן-יאָר-אַלט יינגל, ריכערס אַ זומער רוטין מיט פויל לאַטייַן לעקציעס, בעסאָד סמאָוקט פּאַפּיראָס, דורך שיפל צו די פאַרבאָרגן קאָוועס פון דעם אינזל.
זייער קליין סיקריץ און בייז, דער בליק פון די קאַמפּלעקסיטי פון די וועלט פון די עלטערע האָבן אין מאַנועל, די עלדאַסט זון פון אַ משפּחה מאַרדזשאַנאַלייזד דורך אַלע צו וועמען מאַטיאַ פילז אַ אַטאַטשמאַנט וואָס זי קען נישט דעפינירן, אַ סאַונדינג ברעט וואָס צעשמעטערט די שוואַך בונד פון קאַנוויניאַנס פון די צוויי קאַזאַנז.
מיט דער ערשטער זכּרון, די די סוחרים טרילאַדזשי, קאַנסיווד יאָרן צוריק אין דריי וואַליומז. די צווייטע איז ענטייטאַלד, לויט אַ פסוק פון Salvatore Quasimodo, די זעלנער וויינען ביי נאַכט, און די דריט, די טראַפּ.
