Marka samada mihnadda qoraaga la gaadho (laga yaabee sida ugu badan ee aan la filayn oo sidaas darteed dhab ah), sheeko kasta oo cusub oo ah Dhul-beereed waa duco loogu talagalay guutadiisa akhristayaasha aaminka ah. Asal ahaan (in kasta oo ay horeba wax badan u sheegayso), maxaa yeelay waxay ku xidhaa noloshaas suganta ah, taariikhdaas waligeed ma noolaan oo naftaas waligeed ma qabsan dhammaanteen nafsadeena u hibeeyay akhriska raadinta muraayadaha halkaas oo aan isku aqoonsan karno.
Waxaan u soo dhowaannay beerta beerta Emerson mid ka mid ah socodyada fiidkii firaaqada leh. Sugitaanka wax aan caadi ahayn oo nagu yaabiya wakhti kasta ...
Muujinta
Ka dib guushii dheeraatay ee Roob wanaagsan, Luis Landero wuxuu kor u qaadaa xusuusta iyo akhrinta koonkiisa shaqsiyeed ee gaarka ah halka uu kaga tagay Balakoonka xilliga qaboobaha. Oo wuxuu ku sameeyaa buuggan xusuusta leh, kaas oo si habsami leh dib ugu xardhay xusuusta cunugga magaaladiisa Extremadura, dhallinta hadda timid Madrid ama ninka dhallinyarada ah ee bilaabay inuu shaqeeyo, oo leh sheekooyin iyo muuqaallo ku nool buugaagta leh xamaasad iyo damac la mid ah kan dhabta ah.
En Beerta Emerson Astaamaha laga soo bilaabo wakhti dhow ayaa muuqda, laakiin yaa u muuqda inay ka tirsan yihiin markaa fog, oo ay ka buuxaan nolol sida Pache iyo bowling bowel -ka meel dhexaad ah, haween kacsan oo taageera qoysaska sida ayeeyaha sheekada iyo eeddadiis, rag aamusan oo si lama filaan ah u kashifa siraha la yaabka leh, ama saaxiibada saaxiibka ah sida Florentino iyo Cipriana iyo haasaawahooda xiisaha leh habeenkii.
Landero wuxuu dhammaantood u rogaa lammaane jilayaasha jilayaasha Ulysses, isku -duwayaasha jilayaasha ku jira sheekooyinka Kafka ama Stendhal, iyo weheliyadii milicsiga ugu quruxda badan xagga qorista iyo abuurista ee isku jira kaftan iyo maanso, qiiro iyo soo jiidasho. Way adag tahay in aan la dareemin in lagu soo raray sheeko uu dabku sheegay.
Hadda waad iibsan kartaa «El huerto de Emerson», oo uu qoray Luis Landero, halkan: