ʻO nā puke maikaʻi loa 3 na Cristina Sánchez Andrade

Hauʻoli nā mea kākau i ka hui ʻana. Ua hōʻoiaʻiʻo ka poʻe haʻi moʻolelo i kā lākou mau manaʻo ma ke ʻano he haku hana ʻoiaʻiʻo o ka hoʻolālā palapala. A laila aia nā ʻano mea kākau ʻē aʻe e hana nei i ke kālepa ʻana i ka hana ʻoiaʻiʻo o ka nānā ʻana i ka ʻuhane a me ke kuhi ʻana o ka noʻonoʻo.

Para lo cual nunca está de más dotarse de las herramientas que facilitan a la imaginación el derroche de energía. Después ya todo fluye y la ironía puede dejarse manosear por el humor, mientras el surrealismo se desmadra lascivo sobre lo indudable.

Frenesí de ideas y sensaciones en ese cuarto oscuro que es el mundo. Deleites inconfesables con una literatura que no se anda con remilgos ni tramas estrechas.

ʻAʻole wau i kapa inoa i ka mea kākau i nīnau ʻia. O ia ʻO Cristina Sanchez Andrade a ʻo kāna puke moʻolelo he hālāwai ʻoluʻolu mau me ka ke kūʻokoʻa más empeñado en no dejarse nada, para ser justamente eso en absoluto.

Lo ligero y lo pesado. El tiempo más fugaz desde el que mana la vida cada vez más desbocada hasta el eterno segundo que nunca avanza ya sea por suma felicidad o inasumible melancolía. Reflejos de la existencia desde lo cotidiano hasta lo que pueda haber de trascendental en nuestro paso por el mundo.

Escenarios muy concretos y personajes de facil hospedaje en su piel y sin embargo también fantasías o al menos símbolos como elaborados en sueños. Una autora muy recomendable.

ʻO nā moʻolelo kiʻekiʻe 3 i manaʻo ʻia e Cristina Sánchez Andrade

ʻO ke keiki i ʻai i ka hulu hipa

E like me ka manaʻo ʻole, ke koho mua ʻoe i kahi puke o nā moʻolelo pōkole e kekahi mea kākau, ke hōʻoia nei ʻoe i kou waiwai i nā puke moʻolelo pōkole. No ka mea, ʻo nā moʻolelo ʻo ia ka hoʻopaʻapaʻa maka ʻīlio ma ke apo; a i ʻole kēlā honi pōkole o nā mea aloha; a i ʻole ka loaʻa ʻana o nā mea mua i pōkole loa. ʻOi aku ka maʻalahi o ka mea mau loa ke heluhelu ʻia i ka noho hoʻokahi.

ʻO kahi keikikāne i ʻeha i ka nalo ʻana o kāna keiki hipa, hoʻomaka ʻo ia e ʻai i ka hulu hipa, kahi āna e luaʻi ai ma ke ʻano o nā pōlele; moeʻuhane kekahi kahu hānai no ka neʻe ʻana i ʻAmelika me ka mālama ʻana i ka waiū me ka hoʻohana ʻana i ka ʻīlio; hāʻawi ʻia kahi marquis i nā niho wahaheʻe o ke kumu kānalua; ua wehe ʻia ke keiki i kona mau ʻōniʻoniʻo, a ʻo ia ka hopena ma ke ʻano he trophy; hiki i kahi castaway ke ola ma muli o kahi mea huna hiki ʻole ke haʻi ʻia; hana ka luahine i ka hoʻoholo like ʻole ma hope o ka make ʻana o kāna kāne; Ua koho kekahi limahana o ke keʻena i kahi hoaaloha mai kahi papa inoa, ʻo ia ka mea i ka hopena ʻaʻole ʻo ia ka wahine āna i moeʻuhane ai ... ʻO kēia kekahi o nā protagonists quirky o nā moʻolelo juicy i hōʻuluʻulu ʻia i kēia puke.

Moviéndose entre lo macabro y lo irónico, entre la fábula y el esperpento, el realismo más crudo y la fantasía más desaforada, estas historias son una excelente muestra del particular, inimitable y estimulante universo literario de Cristina Sánchez-Andrade.

En ellas asoman la Galicia rural, la España profunda, los escenarios de sainete, los personajes estrambóticos y las situaciones imposibles. Aparecen la muerte, el sexo, la codicia, las ensoñaciones, los engaños y los desengaños, pero también algún que otro crimen, toques grotescos, pinceladas macabras y un humor peculiarísimo, descacharrante y a veces perturbador.

ʻO ka mea kākau, ka mea i waiho mua i nā hōʻike o ka mana o kona leo pilikino i nā moʻolelo kupanaha e like me na hooilo y kekahi ma lalo o ka lihilihi, Ma ʻaneʻi, hōʻike ʻo ia i ke akamai o ka mamao pōkole me nā moʻolelo e hoʻowalewale a pīhoihoi, piha i nā huli i manaʻo ʻole ʻia. ʻO nā moʻolelo hoʻopunipuni maikaʻi, ʻakaʻaka hoʻi, hoʻopunipuni.

ʻO ka nostalgia o ka wahine amphibian

Pehea e ʻO Sabina, «no hay nostalgia peor que añorar lo que nunca, jamás, sucedió». Tras el telón de la realidad, las leyendas conforman esa suerte de épica nostálgica que engrandece los hechos o los enrarece. Al final queda el compendio a ambos lados de los hechos. La literatura de Cristina se encarga en este caso de empastarlo todo con esa mágica sensación final de lo vivido en otras pieles para sentir que todo es cierto, trágicamente cierto.

Ua kokoke e pepehi ʻia ka luahine Lucha e kāna kāne ma mua o ka nānā ʻana o kāna moʻopuna. ʻO ke kumu o ka rancor i hōʻiliʻili ʻia i nā makahiki he mau makahiki mai ka hola mua o Ianuali 2, 1921. Ua noho ʻo Lucha ʻōpio i ka moku o ka mokuahi. ʻO Santa Isabel ma ka nuku o ka muliwai o Arousa, e ku pono ana i ka mokupuni o Sálvora. ʻOiai e hoʻolauleʻa ana nā kāne i ka hōʻea ʻana mai o ka makahiki hou, ua kū hoʻokahi ka poʻe wahine i ka hoʻopakele ʻana i ka poʻe i hoʻolei ʻia ma ke kiola ʻana iā lākou iho i ke kai me kā lākou dornas.

Ua manaʻo ʻia lākou he heroine, akā ua lohe pū ʻia nā lono e pili ana i nā ʻano ʻano epic, kahi i noho pū ai ka manaʻo ʻino a me ka hao wale. I kēlā pō ua hele ʻo Lucha i kahakai i ʻaʻahu ʻia e like me ka wahine mare: huki ʻo ia i kona lauoho lōʻihi, a ua ʻae ʻo ia i ka huikau e alakaʻi iā ia i mua o kahi kiola ʻole akā e kau ana i ka pāpale. ʻO wai? He mea mele Pelekania a i ʻole ka diabolo i hoʻokomo ʻia? No ke aha i kapa ʻole ai ʻo Lucha e like me ia? ʻO ka mea i hana ʻia ma ia lā e hōʻailona ai i kona ola, ʻo kāna kaikamahine a me kāna moʻopuna.

ʻO ka hui pū ʻana o kahi moʻolelo ʻoiaʻiʻo o ka hopena nui i kona lā, me ka moʻolelo moʻolelo ʻO Cristina Sanchez-Andrade e hele i kahi huakaʻi kūʻokoʻa ma waena o ʻekolu mau hanauna wahine mai kahi kaiāulu lawaiʻa liʻiliʻi i piha i nā mea poina ʻole (e like me ka enigmatic hippie Stardust, a i ʻole ka prudish Jesusa).

Hoʻohui hou ka mea kākau i ka ʻike maoli maoli me ka delirium surreal, e kāhea ana i nā ʻala kūpono o ka mea nui. ʻO Cela, ka mea kilokilo maoli o Cunqueiro a me ka grotesque o Valle-Inclan. ʻO ka hopena he moʻolelo hoihoi: he noʻonoʻo i ka hoʻomanaʻo e pili ana i nā mea huna a me ka lili, ka hewa hui a me ka makemake wahine; he mea paʻakikī i ka mea heluhelu, i kākau ʻia me ke akamai ʻenehana a me ka prose kūʻokoʻa, hiki ke hana i kahi pāʻani hypnotic ʻaʻole e pau a hiki i ka ʻaoʻao hope.

kekahi ma lalo o ka lihilihi

Aia kekahi poʻe e hoʻokūpaʻa ana i ke aloha e like me ka ʻōhiʻa o ka maka. Akā, ʻaʻohe mea i ʻoi aku ka waiwai ma mua o ka mea i loaʻa ma nā lihilihi ke ʻomi mākou iā lākou e pakele ai i ka mālamalama makapō a i ʻole i ka wā e lilo ai lākou i ke kahua o ka moeʻuhane. No ka mea, ʻo ia ka poʻe e noho mau ana, ʻaʻole hiki ke hoʻopaʻa ʻia e like me ka ʻoiaʻiʻo i ka wā pōkole mai ke ala ala a hiki i ka hiki ʻana mai o ke kumu nui.

ʻElua mau luahine, ʻo Olvido Fandiño a me kāna kahu wahine ʻo Bruna, hoʻoholo e hele i kahi huakaʻi, hoʻokahi huakaʻi hope. E hana lākou ia mea i loko o kahi puʻupuʻu Volkswagen kahiko, i loko o kāna kumu i hoʻokomo ai lākou i kahi pūʻolo kānalua e like me ke kupapaʻu. E hoʻokele ʻo Doña Olvido, ʻo ia ka mea haʻaheo e paʻa ana i ka laikini kaʻa mua i hāʻawi ʻia i kahi wahine ma ke kūlanakauhale ʻo Santiago no ke kumu.

ʻO nā wahine ʻelua (ua hoʻopau i ka hapalua o ko lākou ola pū ʻana, hakakā i ka lā āpau akā ʻaʻole ʻike i ka noho ʻana me ka ʻole o kekahi i kekahi) he kāne ʻē. Ua hoʻohui mau ʻia lāua e kekahi hanana weliweli mai ka wā i hala: he hanana e pili ana i ka male ʻana o Olvido me kahi loio me nā aloha Galician, kona ʻohana eccentric - e komo pū ana me kahi kaikunāne ʻohi pōkā nāna e huakaʻi pohihihi i Paris a me kahi makuahine maniacal. hoʻomaʻemaʻe– a me nā mea aloha o ke kaikamahine hale, e kūʻē i ke ʻano o ka puka ʻana o ke kaua kīwila a me ka honua kuaʻāina Galician.

Ma kāna huakaʻi hope loa (ʻo ia hoʻi i ka wā i hala, me kāna ukana o ka inaina a me nā hoʻomanaʻo, a ma muli paha o ka ʻimi ʻana i kēlā "mea" ma lalo o nā lihilihi) nā pōʻino a me nā hālāwai like ʻole e hahai kekahi i kekahi: me kahi mea hoʻopuka kīwī hoihoi e nīnauele. ʻO Mrs. Olvido no ka mea i manaʻo ʻia ua hālāwai ʻo ia me Álvaro Cunqueiro, a i ʻole kekahi mau kiaʻi kīwila e kōkua iā lākou i ka ʻimi ʻana i nā niho wahaheʻe o Bruna, i kiola ʻia i waho o ka pukaaniani. 

ma waena o ka grotesque a me ka kiʻi ʻoniʻoni ala Senile, haʻi kēia moʻolelo haʻahaʻa me ka macabre touches i ka mahuka ʻana o nā wahine ʻelua i hui pū ʻia ʻo Thelma lāua ʻo Louise a me nā luahine aloha a weliweli o arsenic no ke aloha ma ka mana Galician. No ka mea, ua haʻalele ʻo Olvido lāua ʻo Bruna i ke ala o nā kupapaʻu i kēia manawa a i ka wā ma mua. Hoʻokumu ʻo Cristina Sánchez-Andrade i ʻelua mau mea poina ʻole āna i hoʻokumu ai i kahi huakaʻi kanaka pupule, hilarious a me ka poina.

pou uku

1 manaʻo ma "ʻO nā puke maikaʻi loa 3 na Cristina Sánchez Andrade"

Haʻalele i ka manaʻo hoʻopuka

Ke hoʻohana nei kēia pūnaewele i ka Akismet e ho'ēmi i ka spam. E aʻo pehea e hanaʻia ai kāuʻikeʻikepili.