Przypadek Roman Polański uzasadniałby pomysł, że bieguny przyciągają się nawzajem. Ponieważ twórczość tego reżysera filmowego można porównać tylko do jego najciemniejszej strony, z tego rodzaju zatraceniem czepiającym się jego przeznaczenia, a wynikającym z różnorodności przypadków możliwego lub udowodnionego nadużycia nawet nieletnich dziewczynek, przez jego pochodzenie jako ocalałego z holokaust lub pośrednio dotknięty w mało znanym przypadku sekt.
W swojej przyszłości uciekając przed wymiarem sprawiedliwości Polański nadal pełnił funkcję reżysera, pozostając w dziwnej moralnej otchłani, która w jakiś sposób usprawiedliwia jego przeszłość jako ofiary Holokaustu, do której dochodzi niefortunny koniec jego żony w ręce sekty. Śmierć, która nie wyjaśnia więcej niż możliwe znęcanie się nad nieletnimi, ale która w zbiorowej wyobraźni wydaje się zapewniać mu więcej niż wątpliwe ograniczenie lub zwolnienie z tego, co podlega karze.
To smutne, że musimy zaczynać od najlepszych jego filmografii, wchodząc w szczegóły, o których choć nie są tu oceniane, nie da się uniknąć wspomnienia. Ale daj spokój, on też grał z Woody Allen kwestionowany w późniejszym czasie…
A potem są jego filmy. Prace Polańskiego przepełnione są cenną emocjonalnością i napięciem zarysowanym tym samym szczegółem. Różnorodność scenariuszy filmów, w których Polański drukuje bardzo specyficzną rytm, wzbogacając dialogi i sceny, przekazując dla każdej interpretacji niezbędne nałożenie czasu, tych chwil, które płyną powoli, aby naładować każdą końcową klatkę czymś więcej niż tylko wizualną.
Top 3 polecane filmy Romana Polańskiego
Chinatown
DOSTĘPNE NA KAŻDEJ Z TYCH PLATFORM:Posiadanie Jacka Nicholsona było sukcesem w tym filmie. Ponieważ dzisiejszy spokojny emeryt z miejscem w pierwszym rzędzie, aby zobaczyć swoich Lakersów, był i nadal będzie jednym z najlepszych w najbardziej kameleonowej stronie aktora. Wspierany przez jego sylwetkę, przez jego niepokojące spojrzenie, przez ten rictus, że tylko on sprawia, że ludzkie emocje są podatne z jednej strony na drugą... Nicholson uczynił tę powieść arcydziełem, za którym stoi Polański, który potrafił nadać charakter wszystkim możliwe niuanse Nichoslon i kilka innych. Brutalny
En Los Angeles, podczas 30 lat, prywatny detektyw Jake Gittes (Jack Nicholson) odwiedza kobieta podająca się za żonę inżyniera miejskiego wodociągu, Hollisa Mulwraya (Darrell Zwerling) i uważa, że jest niewierny.
Wkrótce potem prawdziwa żona Mulwraya, Evelyn (Faye Dunaway(Diane Ladd).
Nic nie jest przypadkowe i Gittes o tym wie. Jedyną rzeczą, która się nie zgadza, jest to, że nic się wcześniej nie wydarzyło, aby oszustwo miało sens. Ale oczywiście wszystko się wydarzy...
Kiedy Mulwray zostaje zamordowany, Gittes zostaje dwukrotnie zatrudniony przez dwóch różnych klientów do zbadania sprawy; I wtedy zaczyna odkrywać, że za wszystkim, zgodnie z oczekiwaniami, kryje się ogromny biznes na rynku nieruchomości, rodzinne tajemnice i dużo chciwości.
Wenus z futra
DOSTĘPNE NA KAŻDEJ Z TYCH PLATFORM:Być może nie jest to jeden z najchętniej słuchanych filmów Polańskiego. A jednak dla większości wielbicieli filmografii polskiego reżysera jest to najbardziej udany z jego filmów. Bo porusza w nim głębokie sprzeczności człowieka, sięgające skrajności pozorów i rzeczywistości, podwójnych standardów, prawd o sobie zarezerwowanych tylko dla siebie.
Po całym dniu przesłuchań do aktorek do spektaklu, który zamierza wystawić, Thomas ubolewa nad przeciętnością kandydatek; nikt nie ma odpowiedniej rangi do roli głównej. Właśnie wtedy pojawia się Vanda, wir energii, który uosabia wszystko, czego Thomas nienawidzi: jest wulgarna, oszołomiona i wycofałaby się z niczego, by dostać rolę. Ale kiedy Thomas pozwala jej spróbować szczęścia, jest zakłopotany i urzeczony metamorfozą kobiety: ona w pełni rozumie postać i zna scenariusz na pamięć.
El pianista
DOSTĘPNE NA KAŻDEJ Z TYCH PLATFORM:Najpopularniejszy z filmów Polańskiego i na pewno najbardziej wyważony w tej idei zadowalania purystycznych kinomanów przy jednoczesnym dotarciu do większej liczby widzów. Widać, że scenariusz nazizmu zaczyna się od ocalałego z katastrofy polskiego reżysera, co jest bardziej interesujące.
Ale właśnie to, co najciekawsze, to odejście od anegdoty. Bo życie pianisty Władysława Szpilmana mogłoby być nieistotne w obliczu szaleństwa, wojny, powszechnej zagłady Europy... A jednak jego muzyka płynie z tego filmu jako jedyne przesłanie, jakie może pozostać...
Władysław Szpilman, genialny polski pianista żydowskiego pochodzenia, mieszka wraz z rodziną w getcie warszawskim. Kiedy w 1939 r. Niemcy wkraczają na Polskę, dzięki pomocy przyjaciół udaje mu się uniknąć deportacji. Ale przez długi czas będzie musiał żyć w ukryciu i całkowicie odizolowany, a aby przetrwać, będzie musiał stawić czoła ciągłym niebezpieczeństwom.