Będąc nietypowym reżyserem, Woody Allen jest urzekający ze względu na tę szczególną cechę, która wyjaśnia każdy wstęp z innego punktu widzenia niż zwykle. Być może dlatego Allen nie jest typowym geniuszem, który stał się ulubieńcem najbardziej komercyjnego Hollywood (tym bardziej po pewnych złowieszczych oskarżeniach, których nie będę rozwijać). A jednak legion wiernych widzów jest rozsiany po wielu innych miejscach na świecie.
Nie będąc prorokiem w swojej ojczyźnie, Woody Allen reprezentuje także paradygmat dzisiejszego „New Yorkera”, kronikarski kontrapunkt wielkiego miasta dla zawsze kwaśnego, Fran Lebowitz. I jest tak, że nawet w literackiej wizji Woody Allen Sprawia, że uczestniczymy w tym pełnym bezwstydnego subiektywizmu realizmie, w zdrowej ambicji przekazania swojego sposobu widzenia bohaterów nawiązujących do aktualnej rzeczywistości.
W pewnym sensie jest coś z dychotomicznego otwarcia duszy w tym, co Allen rzuca za światem, coś z eksponowania sprzeczności w silnikach, które poruszają postaciami jako reprezentacjami ludzi. Potem jest ten dotyk przypadku, który może prowadzić do większej fortuny (rzadko lub na krótki czas) lub do zagłady (prawie zawsze i na dłużej). Syntezą jest przetrwanie, stoicyzm, szansa. Podsumowanie życia, które Woody Allen wykorzystuje jako zakończenie wielu swoich filmów.
3 najlepsze polecane filmy Woody'ego Allena
Match Point
DOSTĘPNE NA KAŻDEJ Z TYCH PLATFORM:Wybór filmu na tak późnym etapie kariery Allena pokazuje, że nie zawsze był on w jego aktualnym wydaniu. Nawrócony, taki jak ja, miał takie podejście, jak to, które pojawia się podczas ponownego odkrywania korzyści i możliwości warzyw. A gusta dostosowują się do potrzeb, stanu, ewolucji. Dlatego właśnie ten film, swoim ostatnim odczytaniem o przypadku, przekonał mnie do swojej sprawy.
Być może zdaniem krytyków nie jest to jego najlepszy film. Ale kiedy coś zaczynasz, uczciwie jest wskazać ten punkt zwrotny, który wszystko zmienił. Jednak upieram się przy zaletach filmu per se. Ponieważ fabuła wydaje mi się o wiele bardziej dynamiczna niż w innych jego filmach fabularnych, a jej rozwój udaje się wciągnąć w niewiernych, takich jak ja w tamtym czasie. To otwarcie, które wyszło trochę z introspekcji, dopełniło film i otworzyło możliwości dla jego kina.
Dramatyczna propozycja, pełna pojęcia przypadku, gdy życie uderza w siatkę, czekając na wyjaśnienie, gdzie spadnie piłka. Mogą płynąć dni, miesiące lub lata, ale piłka zawsze spada, wyznaczając punkt meczowy. To uczucie, że nie ma już powrotu. Nie ma znaczenia cios i sposób, w jaki sobie z nim poradzisz. Rzecz w tym, że piłka zawsze może trafić w siatkę i tylko powiew powietrza może zadecydować o tym, co się wydarzy.
Annie Hall
DOSTĘPNE NA KAŻDEJ Z TYCH PLATFORM:Pomijając poszczególne pytania, dochodzimy do emblematycznego filmu, na tym szczycie, który czasami jest dorównywany, ale rzadko przekraczany. Swoim własnym bohaterem, Woody Allenowi udaje się przekazać to uczucie między stoickim a nihilistycznym, które pozostaje, gdy zakłada się dziwną jasność, która wszystko oświetla.
Relacje międzyludzkie w ich najbardziej domowej części, spustoszenie czasu i daremne wysiłki, aby zachować zdrowie psychiczne, namiętność lub cokolwiek innego, co wzbudziło uczucie ekstremalnego życia miłości w swoich pierwszych scenach. Ponieważ miłość może się ciągle powtarzać w jedynej życiowej próbie. Chodzi o to, że wspomniana klarowność jest taka, że jak daje nam do zrozumienia Allen, to właśnie te ruchy w przeciwnym kierunku sprawiają, że czas przeżyty jest nie do pogodzenia z intensywnością emocji. Jeśli zamierzamy utrzymać również tego rodzaju popędy przy życiu.
Vicky, Cristina, Barcelona
DOSTĘPNE NA KAŻDEJ Z TYCH PLATFORM:Idylla Woody'ego Allena z Hiszpanią jest widoczna od strony widzów, ale także od Woody'ego Allena, który zdaje się wczuwać w tysiące miłości z naszą specyfiką. Film, który przechodzi z Barcelony do Oviedo jako przygoda między nieznajomymi, która rozwija się jako rodzaj rozdroża. I tak, są romantyczne akcenty w takim sensie, w jakim rozumie to Woody Allen, bez sztuczności i kapryśnych muz, które pozostają po pozorach.
Miłość z jej krawędziami i twardością, z jej paradoksami i dramatycznym humorem. Decyzje i niemożność decydowania, kiedy jest się zanurzonym w nieoczekiwanych odkryciach i bezwładach, o których nie można sobie wyobrazić.
Hałas i oszołomienie, gdy poliamoria wchodzi przez okno. Hałas, pasja i wściekłość. Nawet przemoc i uczucie dotarcia do emocjonalnego szczytu, z którego pozostaje tylko spaść lub wspiąć się na szczyt, zawiesić flagę i wrócić do bazy rutyny ze wspomnieniem życia w skrajnościach, prawie bez tlenu .
2 komentarze do „3 najlepszych filmów Woody'ego Allena”