Wie zei dat humor en terreur als argumenten op gespannen voet staan? misschien was het dat wel Tarantino de eerste om ons te laten zien dat het angstaanjagende en het gelach kunnen communiceren vanuit het groteske. En dan is elke toeschouwer of lezer verantwoordelijk voor het filteren en voelen van het ene in grotere mate dan het andere. Hoewel het zijn ding is om de communicerende vaten van beide sensaties te laten filteren als een vreemde cocktail.
Iets soortgelijks is wat een Grady Hendrix doet waarin verhalende verwarring, originaliteit en een soort revisionisme van verwijzingen naar terreur en humor zijn uitzinnige verhalende symfonieën componeren waarin van alles kan gebeuren. Een auteur voor wie je nooit onverschillig kunt blijven met zijn toch al omvangrijke bibliografie die soms hand in hand kon ondertekenen, Stephen King en een herboren Tom Sharpe.
Sterfgevallen, bloed, geesten en ongestructureerde atavistische angsten tot algemene verwarring van sommige complotten die daarentegen perfect gestructureerd zijn zodat de rode draad van het verhaal zich gemakkelijk waarneembaar uitstrekt van begin tot eind. Een soort ordelijke chaos die van zijn literatuur sappig creatief amusement maakt.
Top 3 aanbevolen Grady Hendrix-romans
Boekenclubgids voor het doden van vampieren
Puttend uit absolute referenties van terreur, niets beters dan een langgetande om oude vampierpracht te herstellen en zo wraak te nemen op zoveel zielloze adolescenten die verdwaald zijn in pseudo-vampiersaga's. Een cleane hap met die zweem van erotiek van het bloed dat thuis door de huiskamer vloeide.
Patricia Campbell voelt dat haar bestaan ​​onbeduidend is. Haar man is een workaholic, haar kinderen hebben hun eigen leven, haar schoonmoeder heeft constante zorg nodig en ze heeft het gevoel dat ze altijd een stap achterloopt op haar takenlijst. Het enige dat haar in leven houdt, is haar boekenclub, een kleine groep Charleston-vrouwen verenigd door hun liefde voor echte misdaadromans.
Op een middag na de clubbijeenkomst wordt Patricia brutaal aangevallen door een bejaarde buurvrouw, wat haar ertoe brengt haar neef, James Harris, te ontmoeten. James is een man van de wereld en veelgelezen die bij Patricia gevoelens zal opwekken die ze in jaren niet had gehad. Maar wanneer in de stad enkele kinderen verdwijnen en hun dood door de politie wordt genegeerd, begint hij te vermoeden dat James Harris meer een crimineel is dan een replica van Brad Pitt. Wat is het echte probleem? James is een monster van een ander ras en Patricia heeft hem in haar leven toegelaten.
Beetje bij beetje zal James zichzelf introduceren in Patricia's dagelijkse leven en proberen alles over te nemen wat ze als het hare beschouwt, inclusief haar boekenclub. Ze is echter niet bereid om zonder slag of stoot op te geven in dit met bloed doordrenkte verhaal.
Hoe een spookhuis te verkopen
Duistere verledens, ondergedompeld in de mist van een herinnering die niet wil zijn. Huizen die nooit gevangenissen zouden worden of erger nog, de hel. En dan is er het huis dat die dagen van onheil en waanzin huisvestte. Het huis dat in staat is om momenten in zijn muren op te sluiten, waardoor men de verloren dimensies van de tijd bereikt waar men nog steeds toegang heeft om de scènes te observeren... en misschien in te grijpen om alles te veranderen.
Als Louise hoort dat haar ouders zijn overleden, durft ze niet naar huis terug te keren. Ze wil haar kleine meid niet bij haar ex achterlaten en naar Charleston vliegen. Hij wil het ouderlijk huis niet onder ogen zien, waar de overblijfselen van het academische leven van zijn vader en de voortdurende obsessie van zijn moeder met poppen en poppen liggen opgestapeld. Ze wil niet leren leven zonder de twee mensen die haar het beste hebben gekend en het meest van haar hielden in de hele wereld.
Ze wil vooral niet te maken hebben met haar broer, Mark, die Charleston nooit heeft verlaten, geen baan kan behouden en het succes van Louise niet goed vindt. Helaas heeft ze het nodig, want voor de verkoop van dat huis is meer nodig dan alleen een likje verf en het verwijderen van de herinneringen aan haar leven. Maar er zijn huizen die niet verkocht kunnen worden, en die van Louise en Mark hebben andere plannen met hen beiden...
steungroep voor laatste meisjes
Een naam die me, van het ingenieuze, deed denken aan een onlangs gelezen roman «mindfulness voor moordenaars«. En het is dat er namen zijn die boeien en je onvermijdelijk uitnodigen om te lezen. Bij deze gelegenheid, vanuit het idee van zoveel actrices die de moordenaar of het monster voor het laatst laat als de beste op het bord. Meisjes die er uiteindelijk in slagen om de verdomde auto te starten om over het insect heen te rijden of die de moed en vindingrijkheid verzamelen om het te onthoofden met de set sleutels... duizend avonturen van een stereotype horrorfilm die deze roman wel verdiende.
In enge films zijn de Final Girls degenen die in leven blijven als de aftiteling begint te rollen. Ze hebben de ergste nacht van hun leven overleefd, ja, maar... wat gebeurt er daarna?
Lynnette Tarkington is een Final Girl, een van degenen die een bloedbad hebben overleefd. Al meer dan tien jaar ontmoet ze vijf andere Final Girls en haar therapeut in een geheime steungroep voor vrouwen die ongelooflijke gebeurtenissen hebben overleefd, die allemaal werken om hun leven weer op de rails te krijgen.
Dan, op een dag, lijkt een van hen te laat te zijn voor de bijeenkomst... totdat de ergste angsten van de anderen werkelijkheid worden: iemand lijkt te weten van het bestaan ​​van de groep en is vastbesloten om alle leden een voor een te vermoorden. Het ding met de Final Girls is dat hoe klein hun overlevingskansen ook zijn, hoe donker de nacht ook is, of hoe scherp het mes ook is, ze geven nooit op.
Andere aanbevolen boeken van Grady Hendrix
Wij hebben onze ziel verkocht
Ondergang. Dat is wat iedereen te wachten staat die zijn ziel verkoopt. Omdat we al weten wie de enige mogelijke koper is. Satan loopt altijd rond als een veilingmeester, van goddelijk oordeel tot goddelijk oordeel, van gebed tot gebed, van reflectie tot reflectie. En zijn overtuigingskracht neemt toe elke keer dat men voelt dat het hiernamaals slechts een marketingcreatie van religie is. Totdat de verkoop van zielen massaal wordt en de duivel al zijn werk gedaan heeft en erover nadenkt zoals God ooit zijn wereld op de zevende dag observeerde. En de duivel zal zien dat alles prachtig slecht is.
Elke ochtend wordt Kris Pulaski wakker in de hel. In de jaren '90 was ze de leadgitarist van Dürt Würk, een heavy metalgroep die succes boekte totdat zanger Terry Hunt aan een solocarrière begon die hem beroemd maakte en zijn bandleden in irrelevantie achterliet.
Kris werkt nu als nachtmanager bij het Best Western; Ze is uitgeput, blut en depressief. Op een dag verandert echter alles: een schokkende gewelddaad zet zijn leven op zijn kop en hij begint te vermoeden dat Terry niet alleen de band heeft gesaboteerd.
Kris gaat op pad in de hoop Dürt Würk te herenigen en de man te confronteren die zijn leven heeft verwoest. Haar reis voert haar van de Pennsylvania Rust Belt naar een satanisch muziekfestival en een afkickcentrum voor beroemdheden.
