Commentariorum de optimorum librorum libri III

Gravis enim eius gestus ac litteraturae hodiernae tragicae pulchritudinis; Hieronymus Ferrari posset esse Carolus Castán gabacha versio. Similitudines autem formae et substantiae suspectae, et cum liquet reincarnationem unam saltem mortem requirere, constat diversum esse ab unoquoque authore et coincidentia tantum esse coincidentia.

Feliciter, ambo adhuc viventes, et quod ad scriptorem cum ultimo nomine currus curriculi pertinet, res magis in nova quam in historia quam Castán colit, erumpit. Atque in his fabulis soleas illas frequentissimas abyssos reperimus, mirum in modum inopportunum, sed ab hoc scriptorum genere delictum. Vacuis ex quibus, tamen, vita demum oritur quae opprimit et fascinat eo magis quod clare apparet aliquid impossibile.

Tristitiae donum est quasi terra creatrix egregie affectum peremptorii ut aeterna ornare. Prosa lyricismus est qui excedit ideam pertinendi ad opus specificum ut fiat generalis symphonia omnium quae hic narrat Gallicus narrat.

Top III libros commendatos ab Hieronymo Ferrario

In eius imaginem

Photography ars est cum pretium transcendentibus instat momentis, ut ea patefaciat cura antiquitate ut vitam in charta contineat, perfectam alchimiam inter vivos et inertes. Hoc modo praecipuae partes primas novae huius intelleguntur in eo quod superat argumentum fabulae ipsius.

Iuvenis photographicus subito casu quodam in via Calvi, Corsica moritur. Ad funus eius, Tao initiatus, homo recordabitur: ille qui consequat vitae suae columnas politicas fecit.

Duae passiones, quae inde a primo die inducunt eam implicari cum suo primo amore in pugna pro independentia Corsica et iam in nonaginta iter ad capienda bella Iugoslaviana cum camera sua. In hoc acclamatum opere, Goncourt adiudicat victor Hieronymus Ferrari sinum inter rem et imaginem eius ostensam perscrutatur, dum imaginem vivam liberae feminae cum annales Corsicae historiae recentioris optime coniungens.

In eius imaginem

in principle

Multis in occasionibus defectus intelligentiae et rationis manifestatur ut progressiones humanae evolutionis. Nihil tendit ad perniciem talis dedicationis sicut nostra humanitas. Exul Dei orphanum relinquit philosophiam quae nihil potest continere inertiae hecatomb factae, cui etiam cogitatio succumbit.

Philosophus indecens adulescens aspirans in physicis Praemium Nobelianum figuram vocat Werner Heisenberg, vir egregius, qui tunc temporis principia classica Einstein provocavit ac fundamenta quantitatis mechanicae constituit, sed etiam qui in inquisitione quantitatis mechanicae operam navare consensit. Nazis creare bombam atomicam. Cum physicum alloquitur, iuvenis narrator convenit cum defectibus et defectibus suae vitae ac nititur cognoscere quomodo malum hodiernus mundus dominetur.

Vita Heisenbergae, ut indeterminatum ut eius Incertum principium, eximium fit Ferrarii ambitus inter animam humanam et arcanam mundi pulchritudinem, communem, communem et suspectum revelandi. On in principlelingua, sed etiam silentium, exitum esse clavis quae ianuas intellectus exsistentiae aperit: quid si litterae et poeticae solae sint opes, quae hominem ineffabilem mundi revelare vel spectare, momento temporis permittunt. super humero Dei? Vocatio physicus etiam poetae vocatio est?

in principle

Sermo de excidio Romae

Historia nobis tanquam parentes praedicat. Punctum est ex aliorum cladibus qui ante nos venerunt. Nesciens quod omnia a maximo imperio usque ad parvam voluntatem, quae nos e lecto surgit, finire potest in tenebris dierum nostrorum, et sine remedio quod ex aliquo sermone provenit. Victor Goncourt Praemium 2012, Sermo de excidio Romae dilucida nova est circa finem civilitatis, centuriae et vita hominis.

Matthieu et Libero mundum in quo vivunt rejiciunt, philosophiae studiis relictis ut Lutetiae Parisiorum in oppido Corsicae conlocandi et operandi in bar. Sed parvus ille paradisus, quem aedificaverunt et ubi phantasias posuerunt, mox declinationem videbunt.

«Quid sint mundi, et quid eorum existentia dependeat non vere scimus. Alicubi in universo scribi potest lex arcana quae suum genesim, suum incrementum et finem regit. Sed hoc novimus: novus namque ut exeat mundus, vetus mundus prius moriturus est.".

Sermo de excidio Romae
rate post

Deja un comentario

Et hoc site utitur ad redigendum Akismet spamma annotatum est. Disce quomodo data sunt processionaliter Tibi interdum commentarios.