Ger Dylan Xelata Nobelê ya Wêjeyê stendibûya, divê Sabina bi kêmanî xwediyê xelata herî bilind a di tîpên spanî de be. Ji ber ku di nebûna dengek hêzdar de, stranên wî yên hostayî bi ahengek bêkêmasî ya ku akordanên wî yên dengbêjî digihîje re diqede. Paradoksek muzîkê ku heke gengaz be wê mezintir dike. Di dengê wî yê dengbêj-stranbêjê de, ji ber ku erê, hestiyariya efsûnî ya çîrokek jiyanek mezin a ku bi bandoriya snipera risteyan digihîje we.
Wekî ku Sabina bi xwe li ser performansek ku ew bi Javer Krahe re çûbû got. Hevalê wî yê kevn ji bo strana duyemîn rabû, bi îdiaya ku ew ne maqûl e, ku dengbêj dizanibû stranan bibêje. Ya ku vî mamoste behs dikir ev bû û ya ku hîn mezintir dike ev e.
Her hevok qafiyek balkêş e ku bi bîhn, hest û lîrîzma barkirî ye ku mîna sonetên ku giyan bi dengê amûrê ku lê dixe dîl digire. Ji ber ku di heman demê de stranên çêtirîn ên ku heya niha hatine nivîsandin jî bi muzîkê re dans dikin ku ji hêla mûzeyên ku kesek din nagihîje wan jî têne dansandin.
Top 5 stranên pêşniyarkirî yên Joaquín Sabina
masiyên bajêr
Awayê herî baş ji bo têgihîştina qada muzîka Sabina, ji bilî nêzîkbûna stranê, rawestana li ser yek ji beytên wê yên herî birûmet e. Di vê rewşê de dê bibe:
«Û bê sîyaset û bê çerxerê pêlan radikin
Ji bo xewnên min ew diçe, ronahiya bagajê
Bi kurtî, dilê min ê rêwî
Werzîşkirina tattoşên paşerojek buccaneer
Ji keştiya keştiyê bigire heya siwarbûna keştiyek, ji keştiyek ez naxwazim ji te hez bikim»
Kê meha Nîsanê diziye?
Ji dema ku Sabîna bi melankoliya ku di meha Nîsanê de hatiye veguherandin stran gotiye, tu bihar ne wek hev bûye...
«Li xanê têkçûnê
Li ku derê rehetî û asansor tune
Bêmalî û nemû
doşek parve bikin
Û gava ku ew di kolanê re derbas dibe
jiyana wek bahozekê
Zilamê cilûbergê gewr
Salnameyek qirêj ji berîka xwe derdixe.
û diqîre
Kê meha Nîsanê diziye!
Çawa dibe ku ev yek bi min re bibe?
Kê meha Nîsanê diziye!
Min ew di dorê de girt
Ez dilê xwe li ku bihêlim?
yek ji romaniyan
Dema ku hûn hîn zarok in hûn stranek bi vî rengî dibihîzin û gelek nuansan ji we direvin. Tiştê xweş ev e ku bi salan şûnda ez her tiştî fam dikim û hêsirek jî dirijînim ji ber ku ez zû fam nekim.
"Ew şertek bingehîn bû ku modê baş organîze bike
Ji bo ketina nîvtariya reş û spî ya ne-do
Û dema ku li sîrkê bû, şêrek bi xirîstiyanek snake dixwar
Keçikê ji bo ku birayê wê negire, xwe hişt ku bê maçkirin
Ger wan Kleopatra promiyera xwe bikira û qertê bixwesta
Min kravatek û melhema ku pizrikan derman dike li xwe dikir
Heta ku ew bisîklêta ji zarokatiya min de frenên wê xilas bû
Û di fîlima ku wan paşê danî de, merivên baş qet bi ser neketin."
Ez her tiştî înkar dikim
Ji înkarkirina her tiştî, heta rastiyê, yek ji pirtûkên ku Sabîna jî dem bi dem çap dike çêbû. Di vê gotinê de li ber raya giştî û dadgehkirina raya giştî, efsane tazî dike û hemû mebestên xwe di nav xav de radixe ber çavan.
"Heke ew e ku ez zirarê bikim
Ez dizanim çi ji min re tê
Min her kes bêzar kir
bi min dest pê kir
Ez ne pirtûkek vekirî me
ne jî kê hûn xeyal dikin
Ez bi ya herî şirîn digirîm
Fîlmên hezkirî
Ez ji baran hatim avêtin
Çi li nivîsgehê li xwe kiribû?
û venûsek latînî
Wî ayînên dawî da min"
Ez bê te wisa me
Ya balkêş, ew stranek e ku gotinên wê ji bo nifşên nû derbasbûna xwe winda dikin. Lê deng her tiştî dibêje û pêdivî ye ku meriv di çarçoveyek rastiyên wê sedsala XNUMX-an de, ku nuha pir dûr e, were vekolandin.
Mîna kalekî ku tutê winda dike têkçû
Lascivious wek ramûsana albay
Dizî mîna Lûtê, dema ku ez Lût bûm
Mîna parsekekî di bordûxanê de bêrehet in
Di nav çolê de mîna taksiyê digere
mîna ezmanê Çernobîlê şewitî
Mîna helbestvanekî li balafirgehê
Ez wisa me
Ez bê te wisa me