Wêje dikare bêrehm, bê rehm be. Lê divê wisa be. Baş e hûn dizanin John Manuel Gil. Bila ez rave bikim ... Min van demên paşîn perçeyek ji hevpeyvînek bi heman re xwend Bukowski. Padîşahê realîzma qirêj, bi şeqama xwe ya qamîş, diyar kir ku xemgînî hilberek hişmendiyê ye. Tiştek mîna têgihîştinê, ronahiya aqil, me mehkûm dike ku em zanibin çi dibe ku ne guncaw be ji bo merivên mîna me, yên ku mehkûm in ku li vê dinyayê ji rûmetê bêtir bi êş bigerin, zanibin.
Lê em ê bêyî xemgîniyê çi bikin? Dylan an Sabina dê stranên xwe li ser çi binivîsin? Çîroknûsên romantîk ên mezin dê li vê dinyayê çi xêz bikin? Çima em ê bêyî dijberiya xemgîniyê hestyar bibin? Mehkûmiyet xilasbûn e bi heman awayî ku, bi analojek gunehkar, kemilandina hucreyan dema ku ew bêserûber xwe bi rê ve dibin rê li ber penceşêrê vedike ...
Ji xemgînî û cîgirên wê, ji zaroktî û bîreweriya lêdanê. Edebiyata bi hêz a Juan Manuel Gil heye ku ez nizanim ka çi eşkerebûna dilşewat e ku diqewime sermayê bilind dike. Yes erê, hêja ye ku meriv bi vî celebê xwendinê nêzîk bibe ji ber ku tevî her tiştî zelalbûn pêdivî ye ...
3 pirtûkên herî pêşîn ên Juan Manuel Gil pêşniyar kirin
Genimê paqij
Tevnebûna li wê cîhana zaroktiyê ya ku bi xetereyan re rû bi rû dimîne tenê dema ku gihîştî gihîştî karek ne hêsan e. Lê gava ku meriv bi behremendiyên çîrokbêjek baş gihîşt, her tişt di binê kanala bîranîna me de diherike. Ev ji xwendevanên Mystic River-ê hişê xwe tîne ji Dennis Lehane an Sleepers, ji hêla Carcaterra. Herdu roman jî tam ji ber wê kapasîteya mîmîkî ya ji bo her temaşevanek birin sînemayê. Tiştê çêtirîn ev e ku di vê guhertoya Spanî de her tişt pir nêzîktir dibe.
Bîst û pênc sal piştî lîstina xerabiyek ku dê qursa jiyana komek hevalan nîşan bide, vebêjerê vê romanê nameyek ji Simón, endamê koma ku rojek bê şop şop wendabû, bi pêşniyara nediyar: çima hûn li ser me nanivîsin? Li ser tiştê ku bi serê me hat?
Mîna romana detektîf a sexte Genimê paqij ew dişopîne şopa nivîskarek ku amade ye her tiştî bike da ku romanek bêkêmasî çêbike dema ku ew lêkolîna rabirdûyek ku bi zor dişibihe tiştê ku wî ji zarokatiya xwe ya winda li taxek derbajarî bi bîr tîne. Lîstikek edebî ya ku tê de xwendevan tê vexwendin ku perçeyên pêçek jêhatî bi hev ve girê bide.
Mirovek di bin avê de
Amfîbî hebûnên bilindtir in. Ev Kesabe Hatîye Berbest kirin. Jiyîna bi du awayan û hêzê di her du hebûnan de pêvajoyek evolusyonê ye ku dikare di hebûna Xwedê de qayil bibe. Mirovê di bin avê de her tişt wenda kiriye. Tenê mijarek dem e ku ew, dem, zextên ji bo domandina jiyanê ... Hest heman e dema ku xeniqîn teng dibe û hemî hewa nefesê heye. Mîna ku pişikan dixwest bibin giloverên êş û xemgîniya pak. Û tam bîranîna zaroktiyê ne dermanê herî baş e.
A Man Underwater, ji hêla Juan Manuel Gil ve, rêwîtiyek li zaroktiyê ye bi bîranînê, çîrokek ku ji me re behsa tevliheviya zêde ya ku mezinan pê li cîhanê dinêre vedibêje. Ji bûyereke neçaverêkirî temrîneke vegotinê ya bi heybet derdikeve holê, ku tê de çîrok cihê xwe dide hebûna nivîskar û jiyana ku dora wî digire, heya ku her du jî bibin lehengên rastîn. Ev romanek nenaskirî ye, tijî rîtm, zivirandinên neçaverêkirî, ku tê de Juan Manuel Gil hostatiya edebî ya hovane nîşan dide.
Kulîlka birûskê
Di lêgerîna çîroka balkêş de, nivîskarek dikare giyanê xwe jî bifroşe şeytan. Ji ber ku çîroka paşîn ew e ku we dihêle hûn bibin nivîskar, ya ku hûn rûpelên vala yên din ji holê radikin...
Ev pirtûka nivîskarek e ku amade ye her tiştî bike da ku çîrokek di romana xwe ya pêş de vebêje. Piştî ku xelatek edebî ya mezin bi dest xist, ji ber zext û hêviyên xwe hejand, ew hewl dide ku bibîne - guh nede her şîretekê - çi li pişt dîmenek nepenî ku ew di rêveçûna kûçikê xwe de şahidî dike veşartiye: zilamek bi xemgînî digirî û ambûlansek alîkariya mirovî dike. deriyên baxçeyê xaniyek kevn.
Di vê vekolîna dîn de, jiyan û wêje dê di demek nêzîk de komplo bikin da ku vê rêbaza xerîb a îlhamê biceribîne ku wî dihêle ku bawer bike ku çîrok tenê amûrek derbasdar e ji bo birêvebirina evînê, bextewariya bêserûber a nivîsandinê an dilşikestina wêranker a windakirinê.
La flor delray romanek e ku Juan Manuel Gil wekî yek ji nivîskarên herî orîjînal ên li ser dîmena vegotinê ya Spanî yekalî dike, piştî ku di sala 2021-an de bi Trigoclean Xelata Biblioteca Breve wergirt.
Pirtûkên din ên pêşniyarkirî yên Juan Manuel Gil
Giravên vertebrate
Di paşvekişandinê de ne mimkûn e ku meriv kêfxweş bibe. Tu zalim di hişê xwe yê rast de nebû û dê nebe. Ger hûn derkevin, ji ber ku hûn bi qasî ku silavek jî naguhezin hûn şaş bûne. Wê gavê tenêtî bang dike mîna dengek ceribandî ya ku dengê dara ketî li daristana ku kes lê tune ye tîne. So wusa tenêtî we vedixwîne ku ji bîrkirinek di dawiyê de bi wê re parve bikin.
Martín girava xwe dît. Bungalowek di bajarvaniyek kevn de. Ji her tiştî dûr. Ji her demê bêtir tenê an wekî berê. Li wir ew dixwaze ku emrê ku di van salên dawî de winda kiriye ji nû ve bi dest bixe. Ew baxçeyek bi kevirên volkanî ava dike, rêûresma xwe pergal dike heya ku ew tê de tê binax kirin û hewl dide ku êşa ku di hundurê wî de dizivire quncike. Lêbelê, tiştek têrê nake. Ew qet nabe. He ew pê dizane. Xewn û nexweşî, raz û xwestekên bêşifre, giravên dûr û bêxewî. Wusa dixuye ku her tişt nexşeya piçûktî, tirs û dilovanî ya ku rojên dijwar ên Martin dihejîne nîşan dide.
Bi şêwazek xemgîn û atmosferek xeniqandî, Giravên Vertebrate wekî atlasek raz û revînan tê xêzkirin; ji karakterên ku xewnên pêşeroj û tarî vedibêjin. Dibe ku arşîpelek ji pirsên dijwar ku bersiv bidin. Xeta ku tirs û tirsonek ji hev vediqetîne li ku ye? Çi me dike ku em ji dilovanî berbi nefretê biçin? Li ser kîjan sedeman em meraqa xwe didomînin? Xeyalî çi pêşkêşî me dike? The qelsî? Çîrokek bi rîtm, tengezarî û lîrîzmê ku xwendevan li kêleka zinarê dihêle.
