Кез келген көршінің баласы сияқты, ХХ ғасырда Орталық Америкадан авторитаризмге ұшыраған Гватемала жазушысы Тьерра де Фуэго Мигель Анхель Астуриасөзінің әдебиетін қаланың болашағын баяндайтын тарихтан сыр шертеді. Жақсы диктаторлар ойды біріктіруге тырысатын абстрактілі объект сияқты емес, бұл кез келген жағдайда осындай әлеуметтік иеліктен шығарудың ауқымын ашу үшін бөлшек, тұтастық үшін бөлшек, мысал мен метафора болды.
Жақсы әңгімеші әлеуметтік сыннан ғана өмір сүрмейді. Әлеуметтік алаңдаушылықты жоюға болатын созылмалы аспектінің сыртында, Мигель Ангель Астурия сонымен қатар өз уақытында таңқаларлық авангардтарды сынап көрді, мысалы, бәрі мүмкін болатын сюрреализм. Осылайша, фантастикалық түсінік оның туындыларына сенімділікпен сіңдіру үшін жүзеге асады, сонымен қатар шындық ұсынатын арманға айналған нүктеден айырылады.
Кейінгі айтушылардың латынамерикалық таңбалауы үшін эталон екені сөзсіз. XNUMX-XNUMX ғасырларда өмір сүрген авторлар Серхио Рамирес o Варгас Ллоса олар Атлантиканың екінші жағындағы Американың мәдени трансформацияның қарқындылығымен бірінші кезекте қозғалтқыш және әлеуметтік термин ретінде келген оқиғаның мұрасын жалғастыруға одан шабыт алатынын айтты.
Мигель Ангель Астурияның ұсынылған 3 романы
Президент мырза
Авторитарлық биліктің сұмдық көлеңкесінде ар -ожданынан алыстаған халық. Айла әрқашан бірдей, қорқыныш орнату және қазіргі көшбасшының мифологиясы. Бағынбау әрекеттері әрқашан аяусыз басылады. Мәдениет қана сол ортақ күшке қайта ие бола алады, өзгерістердің ұшқынын тұтандырады.
1920-1933 жылдары жазылған және 1946 жылы басылған Президент мырза сияқты басқа да іргелі еңбектері бар «диктатор романының» ең ірі экспоненттерінің бірі болып табылады Мен Жоғарғы, Ро Бастостан, Тиран Бандерас, de Валле-Инклан, Патриархтың күзі, de Габриэль Гарсия Маркеснемесе жақында, Ешкі партиясы, бізде ақпарат болған кезде Марио Варгас Ллоса. Онда Астурия Гватемаладағы Мануэль Эстрада Кабрераның соңғы үкіметінен саяси диктатураның жұмыс жасайтын механизмдерін, сондай -ақ оның қоғамға әсерін зерттеуге шабыттанған.
Президенттің фигурасын жанама түрде қалыптастыратын әр түрлі көзқарастар бойынша баяндалған бұл роман әлемдегі ең көрнекті прецеденттердің бірі болып табылады. бум Латын Америкасы мен сиқырлы реализм, оның ең үлкен экспоненті Гарсиа Маркес.
Оның әділетсіздік пен озбырлықты айыптауы оны цензураға және он үш жылға тыйым салуға мәжбүр етті, ал керісінше, оның стилистикалық байлығы мен баяндау құрылымының өзіндік ерекшелігі оны Латын Америкасы авторларының бүкіл ұрпағына әсер еткен романдардың бірі етті. . Кино мен театрға бейімделіп, негізгі тілдерге аударылған роман жарық көрген кезде сыншылар мен оқырмандар арасында өте жақсы қабылданды.
Жүгері еркектер
Ар -ұжданды жеңуге қабілетті билікті тек күшті диктаторлар жүзеге асырмайды. Бүгінде бізде бұқаралықты бақыт пен жалпыға ортақ жақсылық ұрандарымен басқаруға болатыны туралы мысалдар бар, олар жамандық жоқ екеніне сендіруге қабілетті плацебо сияқты ... біз бағынатын нысандар тұрғысынан ...
Жүгері еркектері капитализм мен ірі халықаралық компаниялардың Гватемала шаруаларының әдет -ғұрпына, ата -баба нанымына, иесізденуі мен қауіпсіздігіне тигізген жойқын әсерінің қатаң ашуын білдіреді.
Белгісіз ата -баба жады, оның еңбегінің арқасында көркем шытырман оқиғаға қосылып, тарихта өшірілгендерге көркем әдебиеттің кейіпкерлерінің рөлін берді. Ежелгі Quiché әңгімелері, әлемнің басында, құдайлар адам жаратуға талпынуда бірнеше рет сәтсіздікке ұшырағанын, олар түпкі жаратылысты: жүгеріні құруға қажетті затты тапқанша, сәтсіздікке ұшырағанын айтады.
Тақырыптың өзінен бұл жұмыс Гватемала үндістерімен байланысын көрсетеді, бірақ оның беттерін толтыратын жүгері ерлер жаулап алудан аман қалғандардың ұрпақтары болып табылады, Гватемала тарихында әр түрлі апаттарды бастан кешірді және Астурия оларды жаңартқан уақытқа жетті. XNUMX ғасырдың бірінші жартысында.
Гватемала туралы аңыздар
Мүмкін, идиосинкразияның аңызға айналған фактісі бізді ойдан шығарылған моральдық деңгейге бағындырған атавистік адамға жақындатады. Бірақ кейде бұл мәдени тотемдердің күшін жою әрекеті одан да зиянды және мінсіз ұйымдастырылған ерік-жігер ретінде ашылады.
Мигель Анхель Астуриастың (1899-1974) Орталық Американың автохтонды мәдениеттеріне қызығушылық танытуы оның ғылыми транспозициясын «Лейендас де Гватемалада» табады (1930), онда мифтік аңыздар жазылған фантастикалық вегетарианстардың шежіресі. Майя-квиче халқы Гватемала отаршылығының дәстүрлерімен, ал байырғы Тикал мен Копан қалалары испандықтар құрған Сантьяго мен Антигуамен қосылады. Жердің рухтары мен құдайлық рухтар арасындағы шайқасты 1967 жылғы әдебиет бойынша Нобель сыйлығының жарқыраған бейнелермен толғандырған және толқытатын прозасы баяндайды.
Гватемала аңыздары ашылулар әлемін құрайды, жартылай миф, жартылай ақиқат. Дауыстап оқылатын жұмыс, оның ашық рухы бізді абзацтар шығаратын керемет музыкалық каденцияның поэтикалық дыбысын қабылдауға мәжбүр етеді, онда ол оқырманға испанға дейінгі, отаршылдық пен қазіргі Американың дәстүрлері мен мифтері туралы толық білімді ұсынады. Тұтастай алғанда, аңыздардың аргументі мәдени қақтығысты тудырады, ол американдық адамды табиғат күштерімен және тағдырдың мағынасын түсіндіру үшін өзі жасайтын мифтермен үнемі күресуге қатысады.
