Στα μισά του δρόμου Edward Norton y Sean Penn (ακόμα και γενεαλογικά) βρίσκουμε έναν Robert Downey Junior που συνοψίζει την ευελιξία του πρώτου με το χάρισμα του δεύτερου. Και είναι ήδη γνωστό ότι όσο μεγαλύτερη είναι η ποικιλία των μαγνητικών πόρων για τους θεατές, τόσο μεγαλύτερη είναι η κρυφή μνήμη που μπορεί κανείς να ορίσει για την πρόσληψή τους.
Γιατί αν δεν κάνω λάθος, ο καλός Ρόμπερτ είναι ένας από τους πιο καλοπληρωμένους χάρη στη συμβατική του σχέση με όλα όσα ακούγονται Marvel (Σαν να μην υπερασπίζομαι τις ταινίες της Marvel ενάντια στην κριτική από Ταραντίνο). Αλλά πέρα από αυτούς τους τύπους ταινιών που, αν και κερδίζουν χάρη στα κλεισίματα του ματιού και τη φωτογένεια του Robert, δεν είναι ότι με γοητεύουν λόγω του μεγάλου βαθμού προβλεψιμότητάς τους, μπορούμε να απολαύσουμε πολλές άλλες ταινίες όπου ο Downey Junior λάμπει από πολλές άλλες πτυχές.
Ορισμένες δόσεις αναίδειας και αλαζονείας, που τείνει να ταιριάζουν καλά σε οποιονδήποτε ήρωα που σέβεται τον εαυτό του, αναμειγνύονται με αντιφατικές αισθήσεις για να μην καταλήξουν ποτέ να παίρνουν τη σωστή κατεύθυνση στις ερμηνείες του προς όφελος του τρέχοντος σασπένς. Η ικανότητα του Ρόμπερτ να παίζει με την εμφάνιση και τη σύγχυση τον τοποθετεί σε αυτό το φάσμα των τέλειων ηθοποιών για δράσεις, σασπένς ή ακόμα και δράματα απρόβλεπτων ακραίων...
Οι 3 καλύτερες προτεινόμενες ταινίες του Robert Downey Junior
Δικαστής
ΔΙΑΘΕΣΙΜΟ ΣΕ ΟΠΟΙΑΔΗΠΟΤΕ ΑΠΟ ΑΥΤΕΣ ΤΙΣ ΠΛΑΤΦΟΡΜΕΣ:Μία από αυτές τις ταινίες για την περίπλοκη ανατροφή των παιδιών, στο στυλ του Big Fish αν του αφαιρούσαμε όλη τη φανταστική του πλευρά που του δίνει αυτή τη μαγική ιδέα. Το θέμα είναι ότι ο δικαστής έχει στον γιο του τον Χανκ Πάλμερ (Ρόμπερτ) τον προστατευμένο απόγονό του που μπόρεσε να ευδοκιμήσει στον κόσμο του δικαίου με καλές ή κακές τέχνες, ανάλογα με το πώς έπαιζε.
Αλλά η μοίρα θέτει μια πολύ ιδιαίτερη επανένωση και για τους δύο, στην οποία ο γιος θα πρέπει να μπορέσει να απελευθερώσει τον πατέρα του από όλες τις πιθανές κοινωνικές, ενδοοικογενειακές και νομικές κρίσεις. Γιατί όλα δείχνουν ότι ο πατέρας του σκότωσε τη μητέρα του. Το δίλημμα εξυπηρετείται και η συνάντηση του Ρόμπερτ με την πιο πικρή πραγματικότητα που έχει να αντιμετωπίσει θα παραπέμπει σε σχεδόν εμβληματικές στιγμές του σύγχρονου κινηματογράφου, ανάμεσα σε δικαστικές αίθουσες και πόρτες σε ένα κατεστραμμένο σπίτι.
Το τέλος φαίνεται να έρχεται μετά την καταιγίδα, με αυτή την ελαφρότητα της ηρεμίας μετά τη μάχη. Μόνο που σε αυτή την περίπτωση ο αγώνας έχει γίνει ανάμεσα σε παλιά οικογενειακά φαντάσματα, ανίκητους φόβους, αντιφατικές αισθήσεις, εκκρεμή συναισθηματικά χρέη και ένα είδος τελικής ετυμηγορίας που δείχνει περισσότερο σε μια γενική κρίση του ανθρώπου μεταξύ ζωής, θανάτου και μνήμης από ό,τι μπορούν να αφήσουν οι γονείς. μας.
Τσάπλιν
ΔΙΑΘΕΣΙΜΟ ΣΕ ΟΠΟΙΑΔΗΠΟΤΕ ΑΠΟ ΑΥΤΕΣ ΤΙΣ ΠΛΑΤΦΟΡΜΕΣ:Οι βιογραφικές ταινίες συνήθως δεν με πείθουν, με εξαιρέσεις όπως το A Beautiful Mind with Ράσελ Κρόου ή σαν αυτό της πρόσφατης Ξανθιάς από Άνα ντε Άρμας (Βεβαίως, σε αυτή την περίπτωση υπάρχει ρητή αναγνώριση ότι τα πράγματα πάνε περισσότερο προς την ερμηνεία παρά προς τη μαρτυρία). Αλλά η αλήθεια είναι ότι σε αυτή την περίπτωση, επικοινωνώντας με το μυθικό κομμάτι του θέματος, ο Robert's είχε απόλυτη επιτυχία.
Επειδή στην εξέλιξη της ιστορίας αυτός ο ηθοποιός τράβηξε την ικανότητά του για μια ιστορική που συνόρευε με αυτή του Jim Carrey και ότι ήταν το καταλληλότερο για να προχωρήσουμε ανάμεσα στην υπερβολική μυθοπλασία του Τσάπλιν και τον πιο χοντροκομμένο ρεαλισμό του. Γιατί τελικά, η υπερβολική αντίδραση είναι μέρος της ύπαρξης αυτού του τύπου προσωπικοτήτων που ξεπερνιούνται από τη διάσταση της φιγούρας τους.
Η ζωή του Τσάπλιν μπορεί να είναι λίγο πολύ γνωστή. Οι εσωτερικοί χώροι γεμίζουν από αυτή τη βιογραφική ταινία ως εξήγηση σε πολλές άλλες πτυχές σχετικά με τους λόγους για τους οποίους κάνει αυτό που γίνεται, για να αφιερωθεί σθεναρά σε μια αποστολή στη ζωή. Εκτός από την παροχή πληροφοριών στους θαυμαστές ενός από τους μεγαλύτερους ηθοποιούς και κωμικούς, με τις λίγο-πολύ φτιαγμένες εμφανίσεις του, η ταινία καταφέρνει να απαθανατίσει τη σιλουέτα του περισσότερο αν είναι δυνατόν από μια υπέροχη ερμηνεία του Robert.
Σέρλοκ Χολμς
ΔΙΑΘΕΣΙΜΟ ΣΕ ΟΠΟΙΑΔΗΠΟΤΕ ΑΠΟ ΑΥΤΕΣ ΤΙΣ ΠΛΑΤΦΟΡΜΕΣ:Χωρίς να είμαι καθόλου πιστός στον μυθικό χαρακτήρα του Κονάν Ντόιλ, το τέλειο σκηνικό και η αναπαράσταση του Σέρλοκ ως ιδιοφυΐας που κινείται ανάμεσα στο εκκεντρικό και το τρελό με κέρδισε στην αιτία. Πρέπει να ομολογήσω, ωστόσο, ότι δεν έχω δει ακόμα τις παρακάτω παραδόσεις. Αλλά η τεμπελιά με νικάει όταν πρόκειται να συμμετάσχω στην υπερεκμετάλλευση μιας λαμπρής ιδέας όπως αυτή.
Αυτή τη στιγμή λειτουργεί για μένα με αυτό το φυλάκιο του δέκατου ένατου αιώνα του τρέχοντος CSI. Όπου ο Ρόμπερτ είναι σε θέση να μας κάνει να συμμετέχουμε στα υπέροχα χαρίσματά του, ικανά για την επιστημονική προς την ποινική έρευνα. Η γοητεία των ανθρώπων που εργάζονται μαζί του, όπως ο Τζουντ Λο που ενσαρκώνει έναν ξεθωριασμένο Γουάτσον που μοιάζει περισσότερο με τον Σάντσο στην περίπτωσή του, μεταδίδεται στον θεατή μέχρις ότου ο λαμπρός λογοτεχνικός Σέρλοκ στρέφεται προς την πιθανότητα να είναι καθόλου προικισμένος. επίπεδα.κατά δουλειά και χάρη της πιο υποβλητικής φαντασίας.
Ο Σέρλοκ Χολμς και ο αχώριστος ερευνητικός συνεργάτης του Δρ Τζον Γουάτσον καταφέρνουν να αποτρέψουν εγκαίρως το τελετουργικό αίματος μιας νεαρής γυναίκας στα χέρια του Λόρδου Χένρι Μπλάκγουντ. Μετά τη σύλληψη του Blackwood, λαμβάνει την υψηλότερη ποινή που μπορεί να επιβληθεί σε έναν κρατούμενο: τον απαγχονισμό. Πριν ξεκινήσει η δίκη, ο Μπλάκγουντ ζητά από τον Σέρλοκ να περάσει στο κελί του για να τον προειδοποιήσει ότι ο θάνατός του θα είναι μόνο η αρχή μιας νέας εποχής, όπου ο θάνατος τριών ακόμη ανθρώπων θα αλλάξει εντελώς το Λονδίνο.
Σύντομα, ο Μπλάκγουντ πεθαίνει μπροστά στα μάτια όλων των Λόρδων και ο θάνατός του πιστοποιείται από τον Δρ Γουάτσον. Ωστόσο, η είδηση ότι ο Blackwood έχει αναστηθεί αντηχεί στην κοινωνία αφού βρήκε τον τάφο στον οποίο καταστράφηκε από μέσα και ο τυμβωρύχος σοκαρισμένος αφού είδε τον δολοφόνο να περπατά ανάμεσα στους τάφους. Αναμφίβολα τα γεγονότα που θα ακολουθήσουν ξεπερνούν κάθε δυνατή λογική, δημιουργώντας ταραχή στον πληθυσμό. Μόνο ο Σέρλοκ Χολμς μπορεί να αποκαλύψει την αλήθεια της υπόθεσης και να δείξει ότι όλες οι φαινομενικά υπερφυσικές ενέργειες έχουν επιστημονική εξήγηση.
3 σχόλια στο "Οι 3 καλύτερες ταινίες του Robert Downey Jr"