ανήκουν στη γενεαλογία των Σάντσεθ Ντράγκο Εξασφαλίζει εξαρχής διαμάχη, αντανάκλαση αδράνειας και προκαταλήψεων που είναι πολύ δικές μας. Αλλά μπορούμε με ασφάλεια να στοιχηματίσουμε ότι αυτό που επίσης διασφαλίζει είναι μια βάση απογυμνωμένη από δόγματα και, κατά συνέπεια, να κάνουμε πράγματα μόνο και μόνο επειδή. Και μάλλον αυτό εξασφαλίζει μια αδιάβροχη προσωπικότητα και δημιουργικότητα.
Το να μιλάς για την Ayanta Barilli σημαίνει να εστιάζεις σε εκείνο το δημιουργικό πεδίο που την οδηγεί όλο και πιο συχνά στους λογοτεχνικούς χώρους. Αν και φυσικά, η διάκριση του φιναλίστ για το βραβείο Planet 2018 θα βοηθήσει σίγουρα στη συνέχιση της εξερεύνησης νέων σεναρίων.
Και όμως σύντομα ανακαλύπτουμε την ουσιαστική αιτιολόγηση της γραφής, αυτούς τους λόγους που ξεπερνούν κατά πολύ την αναγνώριση. Γράφεις όταν έχεις κάτι να πεις. Η Ayanta Barilli ενδοσκοπεί μόλις αφοσιωθεί στην επέκταση της δουλειάς της. Το αποτέλεσμα είναι μια οικεία πρόταση
Τα 3 κορυφαία προτεινόμενα μυθιστορήματα της Ayanta Barilli
Μια σκούρα βιολετί θάλασσα
Μόνος, στη μέση του ωκεανού. Περιμένοντας μόνο το ναυάγιο να είναι ακόμα πιο μόνος. Η λογοτεχνία έκανε τον δεσμευμένο φεμινισμό από την ιστορία της εγκατάλειψης του εαυτού. Υποθέστε και κρύψτε, περιμένετε το χειρότερο ίσως ως την καλύτερη τελευταία επιλογή. Έχοντας τα πάντα χαμένα επειδή ποτέ δεν ήξερες ή δεν μπορούσες να κερδίσεις τουλάχιστον μία ευκαιρία.
Η Ελβίρα παντρεύτηκε τον Εβαρίστο, έναν δαίμονα που σκορπούσε φόβο και τρέλα. Η κόρη της Άντζελα εγκατέλειψε τον εαυτό της για έναν απόντα σύζυγο, πάντα στην αγκαλιά άλλων, ανίκανη να φροντίσει τον εαυτό της ή τις κόρες της. Και η αδάμαστη Κατερίνα, τρίτη στο έπος, κατέληξε ερωτευμένη με ένα άλλο διαβολικό ον, χωρίς να έχει επίγνωση του κινδύνου που διέτρεχε. Μόνο η Ayanta, ο τελευταίος απόγονος, θα αντιμετωπίσει την κληρονομιά της ακολουθώντας τον δρόμο των αναμνήσεων και της αλήθειας.
Μια σκοτεινή βιολετί θάλασσα είναι η ιστορία μιας εξέγερσης ενάντια στην απειλή αυτής της μοίρας που φαίνεται αναπόφευκτη, εκείνης πολλών γυναικών που υποβλήθηκαν στις συνθήκες της εποχής που έπρεπε να ζήσουν, εκείνης τόσων ανώνυμων πρωταγωνιστών που πάλεψαν για να είναι ευτυχισμένες, να είναι Ελεύθερος.
αν δεν ξημέρωνε
Αν δεν ξημέρωσε θα μπορούσε να είναι η τέλεια βραδιά που το τραγούδι σου δεν σταματά να παίζει. Αλλά θα μπορούσε επίσης να είναι η αγωνία κάποιου που πεθαίνει περιμένοντας τα επόμενα φώτα σαν να μην έρχονται ποτέ. Στη μέση εκείνης της νύχτας, μερικές φορές φευγαλέα, μερικές φορές ατελείωτο, το παρελθόν μας βρίσκει καταφύγιο. Το να θυμάσαι σημαίνει να φέρνεις τα χαράματα στις στιγμές που ήταν ακόμα πολύ ζοφερές. Από ενήλικα σε ενήλικα, η σχέση γονέα-παιδιού παίρνει άλλη διάσταση. Και αν είναι δυνατόν, συμφωνούν να φωτίσουν εκείνες τις αλήθειες που δεν ξημέρωσαν ποτέ.
Ενας πατέρας. Μια κόρη. Αντιμέτωπος. Παίζουν για να κρατήσουν το βλέμμα. Περνούν από το γυαλί των μαθητών τους, πέφτουν στον γκρεμό του παρελθόντος, ανακαλύπτουν το τρεμόπαιγμα των καρέ μιας ταινίας. Δικος σου.
Εκατό χρόνια ιστορίας που λέγεται σε μια μέρα. Ένα ταξίδι που ξεκινά, και τελειώνει, τα ξημερώματα. Όταν τα πρώτα φώτα της αυγής φωτίζουν αυτό που αγνόησαν. Τι ξέχασαν Τι έκρυβαν Και, έκθαμβοι από αυτή την ανακάλυψη, βρίσκουν τελικά το μόνο πράγμα που έχει σημασία: την αγάπη.
Μια γυναίκα και δύο γάτες
Η άδεια φωλιά είναι περίεργα γεμάτη με γάτες. Εκείνα τα όντα που απλώς αναζητούν λίγες στιγμές επαφής για να εξαφανιστούν αμέσως χωρίς την παραμικρή υπόνοια συγκίνησης. Όλα τα άλλα είναι ώρα να παραδοθούμε στον εαυτό μας ή στον εαυτό μας. Η συγγραφέας ήξερε πώς να αφιερώσει εκείνη τη φάση της ζωής της σε μια θεραπευτική αφήγηση όπου θα έγραφε αυτό το βιβλίο που κάθε ψυχή θα συρράψει κάποια στιγμή στην ύπαρξή της για να πιστοποιήσει όλα όσα έχουν γίνει και όσα μπορεί να εκκρεμούν.
Η πρωταγωνίστρια, μεταγραφή της ίδιας της συγγραφέα, αφηγείται και αφηγείται μια περίοδο μοναξιάς, που σημαδεύτηκε από έναν συναισθηματικό χωρισμό και την αναχώρηση των παιδιών της, το καθένα προς έναν προορισμό που δεν μπορούν να επισκεφτούν.
Τους μήνες αυτούς, συνοδευόμενος μόνο από τις δύο γάτες της, η γραφή θα γίνει η μόνη δυνατή πράξη αντίστασης μπροστά στις αντιξοότητες. Θα ανασκοπήσει τις βασικές στιγμές της ύπαρξής της, ιδωμένες από διαφορετική οπτική γωνία, στις οποίες μια γυναίκα -που είναι επίσης κόρη, μητέρα και ερωμένη- θα γίνει ψεύτρα. Η ανυπακοή θα είναι το φως που θα φωτίσει το δρόμο σας.
