Στο θρίλερ αρέσουν πολλές συμπτώσεις που δημιουργούν ανησυχητικά σενάρια. Γιατί όλοι γνωρίζουμε ότι ένας μπάτσος ή ένας ανακριτής έχει τους πόρους του για να αντιμετωπίσει το κακό και να γίνει ήρωας μέρα με τη μέρα. Το ερώτημα είναι πότε οι χαρακτήρες κοιτάζουν από την τύχη στην άγρια πλευρά της ζωής. Οτι κάντε μια βόλτα στην άγρια πλευρά Τι θα έλεγε ο Λου Ριντ...
Και ο Finn είναι πολύ σε αυτό το τιμωρητικό πράγμα φιλικό προς τα θύματα. Γιατί έτσι ξέρει ότι έχει κερδίσει τους κοινούς θνητούς αναγνώστες του μαύρου είδους. Παράξενοι άνθρωποι ψάχνουν πάντα για απαίσια γεγονότα στο δέρμα των άλλων.
Έπειτα, υπάρχει η κλασική πινελιά που δίνει ο AJ Finn στα πρώτα του μυθιστορήματα. Μπορούμε πάντα να βρούμε σε αυτά μια πρόσκληση για την αφαίρεση τυπική του πιο κλασικού αστυνομικού ντετέκτιβ. Κάτι πολύ εκτιμώμενο ώστε το πράγμα να μην είναι απλώς αίμα με τη δικαιολογία του καθήκοντος.
Έτσι κατάφερε να χτυπήσει δυνατά ο παλιός Φινλανδός την πρώτη φορά και έτσι θα συνεχίσει να ταρακουνάει την αγορά καθώς βρίσκει νέες πλοκές να μας προσφέρει..., αυτή τη στιγμή όχι με τον ρυθμό των μπεστ σέλερ (ίσως σοφός απόφαση να μην τον καταβροχθίσει ο εκδοτικός μηχανισμός), αλλά τουλάχιστον διασφαλίζοντας ότι ο παράγοντας έκπληξη του συγγραφέα που φαίνεται να έχει αφιερωθεί σε κάτι άλλο να επιστρέψει με μεγαλύτερη ένταση αν είναι δυνατόν.
Κορυφαία προτεινόμενα μυθιστορήματα από τον AJ Finn
Η γυναίκα στο παράθυρο
Η τέχνη της σασπένς αφήγησης γεννιέται από ένα είδος όσμωσης μεταξύ χαρακτήρα και σκηνικού. Ο καλός συγγραφέας θρίλερ καταφέρνει αυτή την ικανότητα να μας οδηγεί από άκρη σε άκρη της μεμβράνης που μας φιλτράρει από την ιδιαίτερη οπτική γωνία του πρωταγωνιστή σε ένα απειλητικό, κρυφό περιβάλλον..., στο οποίο όλα δείχνουν ότι κάτι σοβαρό πρόκειται να συμβεί, στα μισά του δρόμου μεταξύ της περιέργειας και ο φόβος.
Σε αυτό το μυθιστόρημα ο AJ Finn εμφανίζεται ως ένας σπουδαίος συγγραφέας θρίλερ. Ένα νέο όνομα που πρέπει να ληφθεί υπόψη. Ένας νεαρός αρθρογράφος σημαντικών αμερικανικών εφημερίδων που, όπως ο Joel Dicker, συνεισφέρει νέα αρχεία φρεσκάδας και πρωτοτυπίας σε ένα είδος που πάντα χρειάζεται νέες φωνές για να ξαναβρεί την ψυχολογική ένταση ως μια πλούσια αφήγηση ψυχαγωγίας. (Προσέξτε, επιμένω πάντα ότι η «ψυχαγωγία» δεν είναι υποτιμητική. Δον Κιχώτης Ήταν ένα από τα πρώτα μεγάλα μυθιστορήματα περιπέτειας και άρα ψυχαγωγικό, χωρίς να προχωρήσουμε παρακάτω).
Αυτό το μυθιστόρημα The Woman in the Window, του οποίου ο τίτλος παραπέμπει ήδη σε ένα κλασικό σύμβολο του είδους (κινηματογραφικός κλασικισμός στον οποίο καταφεύγει κατά κάποιο τρόπο στο σύνολό του), μας προσκαλεί να ζήσουμε το ίδιο σπίτι στη Νέα Υόρκη με την Άννα Φοξ. Μια γυναίκα περιορισμένη ανάμεσα στους τέσσερις τοίχους της και επίσης κλειδωμένη στο παρελθόν της, που πίνει για να ξεχάσει ή για να προσπαθήσει να θυμηθεί στις αλκοολικές αυταπάτες της. Μέχρι να εμφανιστούν οι Ράσελ στη ζωή του...
Αυτό που φαίνεται σαν μια υποδειγματική οικογένεια συμβαίνει να καταλαμβάνει το απέναντι σπίτι. Η Άννα τους παρακολουθεί με αυτή την περιέργεια κάποιου που μελαγχολικά συλλογίζεται την ευτυχία των άλλων. Μέχρι να καταρρεύσει η ιδανική προοπτική.
Η Άννα βλέπει, ή νομίζει ότι έχει δει (το αλκοόλ δεν είναι καλός φίλος αντικειμενικών γεγονότων για τα οποία μπορεί να αναφέρει στις αρχές) ένα συγκεκριμένο και απαίσιο οικογενειακό γεγονός. Οι Ράσελ τότε σταματούν να συνθέτουν μια όμορφη εικόνα για να αποκτήσουν μια απολύτως σκοτεινή, φρικτή απόχρωση.
Τώρα η Άννα είναι μόνη. Πολύ αργά για να την προσέξει κανείς. Πολύ αργά για να δραπετεύσει από το ίδιο της το σπίτι που την παγίδευσε εδώ και πολύ καιρό. Και το χειρότερο... Κατά πάσα πιθανότητα, οι Ράσελ ξέρουν ότι η Άννα είδε κάτι.
Η ανακάλυψη του βαθμού στον οποίο η αδυναμία και η απομόνωση της Άννας μπορεί να την κάνει το τέλειο θύμα ή αν μπορεί επιτέλους να ξεφύγει από τον περιορισμό της, να τακτοποιήσει το μυαλό της και να βρει κάποια απόδειξη ότι δεν είναι εντελώς τρελή, γίνεται το θεμέλιο μιας ασφυκτικής, στοιχειωμένης ιστορίας. και μια απολύτως συναρπαστική ανάγνωση...
Το τέλος της ιστορίας
Η δεξιοτεχνία, η αριστεία... όλες οι ανθρώπινες επιδόσεις έχουν αυτόν τον στόχο που φωτίζει την εμμονή προς την τελειότητα. Στον στόχο του εγκληματία, που παίζει ως εχθρός του Θεού ως εκδίκηση για το ταξίδι του μέσα στην κοιλάδα των δακρύων, ο απώτερος στόχος πρέπει να είναι το άθροισμα των λεπτομερειών, η αρχή, το μονοπάτι και το τέλος, όλα σε ένα ώστε να καταλήξει. βροντώντας.σαν μια απαίσια και ανατριχιαστική μελωδία.
«Σε τρεις μήνες θα είμαι νεκρός. Έλα να πω την ιστορία μου. Αυτή είναι η ανατριχιαστική πρόσκληση από τον Sebastian Trapp, διάσημο μυθιστοριογράφο μυστηρίου, προς τον Nicky Hunter, τον καθηγητή και ειδικό κριτικό του έργου του με τον οποίο διατηρεί μια επιστολική σχέση. Από την έπαυλη του συγγραφέα στο Σαν Φρανσίσκο, ο Νίκι αρχίζει να ξετυλίγει την ιστορία της ζωής του Τραπ κάτω από τα άγρυπνα μάτια της αινιγματικής συζύγου και της μεγαλύτερης κόρης του.
Αλλά ο Sebastian Trapp είναι ένα μυστήριο από μόνος του. Και ίσως δολοφόνος. Πριν από δύο δεκαετίες, η πρώτη του σύζυγος και ο έφηβος γιος του εξαφανίστηκαν. η υπόθεση δεν λύθηκε ποτέ. Παίζει ο κύριος του μυστηρίου ένα θανατηφόρο παιχνίδι; Όταν ένα σώμα αναδύεται στη λιμνούλα του κήπου, όλοι συνειδητοποιούν ότι το παρελθόν δεν είναι θαμμένο, περιμένει.
