Η γαλλική γλώσσα ασκεί μια ιδιαίτερη έλξη από τον XNUMXο αιώνα σε διάφορους συγγραφείς που διερεύνησαν στη μουσικότητά τους μια στιχουργική προσθήκη που προσβάλλει κάθε πεζογραφία ή που καταλήγει να υψώνει όλα τα ποιητικά έργα. Perhapsσως το θέμα έγκειται στο Δούμας ή Ο Víctor Hugo, με αυτήν την ικανότητα να αντιμετωπίζει τον ρομαντισμό στα μυθιστορήματα αρκεί να είναι τελικά έντονα. Το θέμα είναι ότι όταν αρέσει στους συγγραφείς Μίλαν Κούντερα περνούν επίσης στα γαλλικά, είναι επειδή το τυπικό αποτέλεσμα είναι εκεί, λανθάνον.
Όλα αυτά σε σχέση με ένας άλλος από τους σπουδαίους Γάλλους παραμυθάδες που επεκτείνει το έργο του από τον XNUMXό αιώνα έως σήμερα. ΕΝΑ Jean Marie Le Clezio ο οποίος χρησιμοποιεί την υποβλητική μητρική του γλώσσα για να διερευνήσει και να ερευνήσει τη γλώσσα και τις τυπικές περιπλοκές της αναζητώντας ένταση, σύμβολα, βαθιές μεταφορές, εργαλεία με τα οποία θα παρουσιάσει αξέχαστες ιστορίες.
Σε αυτήν την αποστολή, σχεδόν ενοχλητική για έναν δημιουργό, για να ανακατευθύνει την έμπνευση προς την εξερεύνηση της γλώσσας στην υπηρεσία των συναισθημάτων και των ιδανικών, ο Clézio μπόρεσε να δημοσιεύσει δεκάδες βιβλία από τότε που ξεκίνησε να γράφει στα πρώτα του είκοσι.
Αυτό που έφτασε στην Ισπανία είναι αναμφίβολα το καλύτερο της αφηγηματικής του παραγωγής. Και ποτέ δεν βλάπτει να καλλιεργηθεί με έναν συγγραφέα που κάνει το προσχηματικό την πιο όμορφη μορφή πνευματικής αναψυχής. Εκλεπτυσμένα αναγνώσματα που μειώνουν την έντασή τους καθώς πλησιάζουμε στα τελευταία μυθιστορήματά του.
Τα κορυφαία 3 προτεινόμενα βιβλία του Le Clézio
Παιδικό τραγούδι
Συγγραφείς όπως ο Le Clézio είναι ανήσυχοι για πολλούς άλλους συγγραφείς που πρέπει να επιλέξουν το δοκίμιο, τη βιογραφία ή το μυθιστόρημα όταν αρχίσουν να γράφουν. Επειδή ο Le Clézio γράφει τη ζωή του κάνοντας το σχεδόν ποιητικό μονόλογο δοκίμιο και αποστάζει εκείνες τις βιογραφικές πτυχές που χρησιμεύουν ως η ουσία της αθανασίας, όπως τα παιδικά χρόνια, των έρωτων και των απουσιών που είναι πολύ περισσότερα από αυτά που μπορούν να υποθέσουν για άλλους θνητούς.
Τόσο ευπρόσδεκτη είναι αυτή η νέα σφραγίδα της ζωής που έγινε μυθιστορηματικές ανακλήσεις (περιγράφονται όπως ακούγονται με την πολυπλοκότητα ενός μενού πέντε αστέρων, αλλά είναι έτσι). Και ας επεκταθούμε από την πιο λογοτεχνική μάχη για να ρίξουμε μια ματιά στις ψυχές που λένε άλλα πράγματα που γράφουν σε άλλα πολύ πιο συναφή βιβλία, αυτά που πρέπει σίγουρα να σωθούν σε περίπτωση καταστροφής του πολιτισμού μας ...
Μετά τα νανουρίσματα έρχονται τα παιδικά τραγούδια στα οποία ξέρουμε ήδη πώς να απαγγέλλουμε τα ρεφρέν. Και όπως όλα όσα μαθαίνουμε από καρδιάς, αυτά τα παλιά τραγούδια παραμένουν για πάντα στο ρεπερτόριο που αναζητούμε όταν δεν υπάρχει άλλη μουσική να σφυρίξει για να συμβαδίσει με τον άνεμο που μας κουβαλάει.
Σε αυτό το συναισθηματικό ταξίδι στη Βρετάνη, την ειδυλλιακή γη των παιδικών του χρόνων, ο Le Clézio μας καλεί να αναλογιστούμε την εδαφική ταυτότητα, τους εθνικισμούς και το πέρασμα του χρόνου. Από την πρώτη του ανάμνηση #η έκρηξη βόμβας στον κήπο του σπιτιού της γιαγιάς του, στα χρόνια που ζούσε ως παιδί του πολέμου, η οποία επηρέασε τόσο τρομερά τη γνώση του για τον κόσμο, το Νόμπελ Λογοτεχνίας σχεδιάζει μια βασική σελίδα των συναισθηματικών του γεωγραφία που μιλά για το ανήκειν και τη θέση της στη μνήμη.
Ένα ταξίδι προς την ωριμότητα, αλλά πάνω από όλα μια διαυγή ματιά στις κοινωνικοπολιτικές αλλαγές σε ένα μόνο έδαφος, την προοδευτική εξαφάνιση της παραδοσιακής οικονομίας του και την υπερήφανη αξιοπρέπεια ενός λαού που, παρά τα πάντα, προσκολλάται στις ρίζες του.
Η μουσική της πείνας
Με τη φύση ενός Le Clézio που αποτελείται από μετανάστευση, όνειρα και οικογένειες διαλυμένες από τον πόλεμο, αυτό το μυθιστόρημα νοείται ως μια ιστορία εν μέρει αυτοβιογραφική ή τουλάχιστον εμπνευσμένη από τη δική του οικογένεια.
Ο Μαυρίκιος είναι ένας χώρος υποβοηθειών και ριζών, μετανάστευσης και πεπρωμένων για τον συγγραφέα και εκεί ξεκινά αυτό το μυθιστόρημα, το οποίο εξετάζει την ιδέα της ευθραυστότητας των ευημερούντων στον άνθρωπο, της εύκολης ήττας που ξεπεράστηκε από τον πειρασμό. της καταστροφής ή από την απειλή ενός κόσμου κοντά στην ηκοτάμβη.
Η μικρή Έθελ Μπρουν δεν θα φανταζόταν ποτέ πώς θα ήταν να πεινάς. Στεγασμένη σε έναν ισχυρό αλλά σπάταλο πατέρα, αλλά ο παππούς της τη φρόντιζε πραγματικά, η Έθελ ανοίγεται στον κόσμο του προπολεμικού Παρισιού.
Το ένστικτο της κοπέλας την οδηγεί στην ιδέα ότι το καλό, ή τουλάχιστον το άνετο, πλησιάζει στο τέλος του. Και ίσως μόνο εκείνη να είναι προετοιμασμένη για το ξύπνημα της δυστυχίας.
Bitna κάτω από τον ουρανό της Σεούλ
Η ζωή είναι ένα μυστήριο που αποτελείται από θραύσματα μνήμης και φανταστικές προβολές ενός μέλλοντος του οποίου το μοναδικό υπόβαθρο είναι το τέλος όλων. Ο Jean-Marie Le Clézio είναι ένας ζωγράφος πορτρέτου εκείνης της ζωής, συγκεντρωμένος στους χαρακτήρες του, αποφασισμένος να ξετυλίξει τα πάντα από μια μυθοπλασία στην οποία είναι δυνατή οποιαδήποτε προσέγγιση, που περιλαμβάνει μια σύνθεση βασικών, καθημερινών εννοιών, για αυτόν τον χαρακτήρα που περιμένει απαντήσεις στην άλλη πλευρά του ο καθρέφτης.όταν απορροφηθούμε κοιτάζοντας την αντανάκλασή μας.
Με αφορμή αυτό Μυθιστόρημα Μπίτνα κάτω από τον ουρανό της Σεούλ, Κάνουμε μια ματιά στον ιδιαίτερο κόσμο μιας νεαρής Μπίτνα που έφτασε στη μεγάλη πόλη της Σεούλ, την πρωτεύουσα της Σεούλ, ευγενική, συγκαταβατική προς τον δυτικό μας κόσμο, αλλά τελικά αδελφοποιήθηκε με το βορρά της ίδιας αυθόρμητης και απειλητικής χώρας. Το ταξίδι στην πρωτεύουσα δεν είναι εύκολη διέλευση. Είναι μια ανιψιά που προστέθηκε στο ταξίδι για την υπόλοιπη οικογένεια που την ένωσε η άμεση συγγένειά της και για την οποία η Μπίτνα μπορεί να αναλάβει μόνο την κατάσταση της δουλείας.
Νέος αλλά αποφασισμένος. Η Μπίτνα δεν συμφωνεί με τους καθοριστικούς παράγοντες της θείας της και χαράζει αυτό το αβέβαιο πεπρωμένο για μια γυναίκα που είναι σχεδόν παιδί σε μια πόλη ικανή να καταστρέψει τα πάντα, από την εξουσία μέχρι τη νεολαία. Ευτυχώς η Μπίτνα βρίσκει τον Τσο, τον παλιό βιβλιοπώλη που την καλωσορίζει για το ιδιαίτερο έργο της αναβίωσης της Σαλώμε, ένα κορίτσι που μόνο στην παρέα κάποιου νέου μπορεί να αισθανθεί για άλλη μια φορά ότι υπάρχει ζωή από τους πιο σκληρούς φυσικούς περιορισμούς της.
Σύντομα η Salomé ανακαλύπτει ότι με την Bitna και τις ιστορίες της μπορεί να αφήσει το σώμα της και να περπατήσει, να τρέξει, ακόμη και να αγαπήσει άλλους ανθρώπους που ζουν μαζί της σε νέους κόσμους που δεν είχαν φανταστεί. Το τρίγωνο μεταξύ Bitna, Salomé και Cho κλείνει έναν μαγνητικό χώρο μεταξύ των κορυφών του. Κάθε ένας από τους χαρακτήρες μας δείχνει ένα όραμα του κόσμου από τον πόνο, τις ελλείψεις, την ανάγκη και την επιθυμία να επιβιώσουμε παρά τα πάντα.
Με έναν ρυθμό συντονισμένο με το ανατολίτικο, το αινιγματικό μέλλον των τριών χαρακτήρων μας παρουσιάζεται ως ένα μυστήριο που κινείται ανάμεσα στα φανταστικά σκηνικά που μοιράζονται τα κορίτσια στις επιθυμίες μιας μεταμορφωτικής πραγματικότητας που θα μπορούσε να θεραπεύσει την πληγωμένη καρδιά του κ. Ο Τσο, λαχταρώντας την οικογένειά του, βρίσκεται στο βορρά μιας χώρας που έχει γίνει το τελευταίο μεγάλο θύμα του Δεύτερου Παγκοσμίου Πολέμου που χωρίζει τις ψυχές ακόμη και σήμερα.
Οι μεγάλες επιπλοκές ή τα πολιτικά παράγωγα συνθέτουν αντιφάσεις, μεταφορές, αλληγορίες αποξένωσης και αλλοτρίωσης. το Nobel Le Clézio αντιμετωπίζει αυτά τα άκρα που παίζονται στην αφήγηση με μια απλή και δυναμική γλώσσα την ίδια στιγμή που ξυπνά τις βαθιές ανθρώπινες ανησυχίες.
Άλλα προτεινόμενα βιβλία του Le Clezio…
Mondo και άλλες ιστορίες
Είναι πάντα ενδιαφέρον να ανακαλύψουμε τον σπουδαίο παραμυθά στον τομέα του σύντομου, σε αυτό το είδος σύνθεσης του δημιουργικού. Ενώ είναι αλήθεια ότι η πάντα επιτυχημένη λεπτομέρεια ενός συγγραφέα όπως ο Le Clézio εξυπηρετεί τέλεια την αιτία του σύντομου. Επιπλέον, σε ένα εκπληκτικό βιβλίο που αποκτά ένα διαταρακτικό νοσταλγικό σημείο γύρω από την παιδική ηλικία, η συντομία συνθέτει ένα τελευταίο δάκρυ ή ένα χαμόγελο, πάντα μια κριτική για την κληρονομιά των ενηλίκων και, φυσικά, μια πρόσκληση να σκεφτούμε τον αποτρόπαιο κόσμο ταυτόχρονα . που καλούμε με τυπικότητες και έθιμα σε κάποια αγνά όντα όπως τα παιδιά, όπως ήταν τα παιδιά.
Η φαντασία των μικρών ξεδιπλώνεται σε οκτώ ιστορίες αντιθέσεων ανάμεσα στα μάτια του παιδιού, την αλήθεια του και το βλέμμα των ενηλίκων σε τόσες πολλές μοχθηρές και σκληρές περιπτώσεις, γνωρίζοντας ήδη ότι το σημαντικό είναι το τεχνούργημα που βασίζεται στην ομορφιά του κόσμου.
Η πλημμύρα
Ποτέ καλύτερος τίτλος για ένα μυθιστόρημα που αρχίζει να αστράφτει και καταλήγει να πλημμυρίζει την ψυχή με αυτήν την υπερβατική λογοτεχνία. Ο χαρακτήρας του Φρανσουά Μπεσόν ξεπερνά κατά πολύ τις μη πραγματικότητες του Γκρεγκόριο Σάμσα, μερικές φορές πλησιάζει Ο Jean-Baptiste Grenouille μεθυσμένος από το άρωμα μιας στιγμής που μεταμορφώνει τον κόσμο για πάντα.
Ένα μυθιστόρημα με αυτές τις λυρικές λάμψεις που σίγουρα ξεχειλίζουν τη φαντασία που διηγείται στα γαλλικά του αλλά και στα ισπανικά μετατρέπουν την πεζογραφία σε λιχουδιά για τη διανόηση.
Από τη στιγμή που ο Φρανσουά ζει μια περίεργη σκηνή με μια νεαρή γυναίκα που γοητεύει τις αισθήσεις του και που τον οδηγεί μέσα από ένα λαβύρινθο για αρκετές μέρες ακόμη, προς το πιο πλήρες κενό ή τον πιο πληθωρικό χώρο της απελευθέρωσης. Μια ανατριχιαστική ζωτική μετατόπιση ενός χαρακτήρα του οποίου η θέληση φαίνεται να έχει ξεφύγει από το σώμα του.
