Όταν κατακτηθεί ένα εμπόριο, απομένουν πολλά από αφοσίωση, ουσιαστική μάθηση, αφοσίωση σε σώμα και ψυχή σε μια κληρονομιά πολύ πέρα από την υλική. Αυτή είναι η περίπτωση του α Javier Bardem που σε κάποιες απονομές θυμόταν τους κωμικούς ως συνέκδοτο της ερμηνείας. Και τίποτα πιο επιτυχημένο γιατί στην αναζήτηση συμμετριών, όπως το θέατρο ή ο κινηματογράφος, οι κωμικοί είναι εκείνοι που αντιμετωπίζουν καλύτερα το έργο της διέγερσης συναισθημάτων με απόλυτη ενσυναίσθηση. Είτε κάνει τον θεατή να χαμογελάει είτε να χύνει δάκρυα, το σκηνικό είναι πάντα η παράξενη κωμωδία της ζωής που γίνεται άκρως πιστευτή.
Προς το παρόν είναι αδύνατο να αναφερθεί ο Χαβιέ Μπαρδέμ χωρίς το αδιαχώρητό του Penelope Cruz, ένα ζευγάρι που οδηγεί τόσο πολύ, οδηγεί τόσο σε παραγωγές που γίνονται στην Ισπανία όσο και από τη Μέκκα του κινηματογράφου. Γιατί το Χόλιγουντ ήδη αναγνωρίζει και τους δύο ως τους σπουδαίους ηθοποιούς που είναι. Στην περίπτωση του Μπαρδέμ, από μια δεξιοτεχνία που μοιάζει με χαμαιλέοντα που είναι δύσκολο να συγκριθεί. Γιατί για να χαρακτηρίσεις σύμφωνα με ποιον διερμηνέα, βάσει βασικών προφίλ, μπορείς να σκεφτείς πλήθος καλών ηθοποιών. Ωστόσο, για να εμβαθύνουμε σε έναν χαρακτήρα, ο Μπαρδέμ είναι ο τέλειος ηθοποιός.
Από τον άτυχο Ramón Sampedro μέχρι τον πιο ανησυχητικό ψυχοπαθή στο σελιλόιντ μετά Norman Bates, και δεν είναι υπερβολικό. Ανάμεσα στα δύο άκρα μια ολόκληρη σειρά από προσωπικότητες όπου ο Bardem καταφέρνει να επικολλήσει τον κόσμο γύρω από τον χαρακτήρα. Και δεν υπάρχει σκηνή που ο Χαβιέ να μην μαγνητίζει με μια ασυνήθιστη κεντρομόλο δύναμη.
Εσείς παρακολουθήστε δωρεάν ταινίες του Javier Bardem σε ορισμένους από τους συνδέσμους της ταινίας που αναφέρονται παρακάτω. Όταν εμφανιστεί η επιλογή RTVE PLAY.
Οι 3 καλύτερες προτεινόμενες ταινίες του Javier Bardem
Εξω στη θάλασσα
ΔΙΑΘΕΣΙΜΟ ΣΕ ΟΠΟΙΑΔΗΠΟΤΕ ΑΠΟ ΑΥΤΕΣ ΤΙΣ ΠΛΑΤΦΟΡΜΕΣ:Το έχω αναφέρει ποτέ. Και είναι ότι συνήθως δεν μου αρέσουν οι βιογραφίες σχεδόν κανενός εκτός από αυτές των κοσμικών χαρακτήρων. Γιατί τα ηρωικά της ημέρας, οι έπαινοι και οι επικές αντιλήψεις του νικητή της ημέρας μου παράγουν υπνηλία και αποστροφή.
Αλλά χωρίς να το γνωρίζουμε, ίσως αυτές οι επιτηδευμένες αφηγήσεις της ζωής και του έργου της ημέρας εξυπηρετούν την αιτία να εξυψώσουν ακόμη περισσότερο αυτές τις άλλες αφηγήσεις ήδη συναρπαστικών προσωπικοτήτων στην εξέλιξή τους σε αυτόν τον κόσμο. Φαινόταν ότι ο Ramón Sampedro μπορούσε να πει λίγα πράγματα για μια κατάκοιτη ζωή.
Είχαν περάσει μερικά χρόνια από τότε που ο Ραμόν εκπροσώπησε τόσους πολλούς άλλους αναζητώντας την ευθανασία ως τη μόνη διέξοδο. Τα δελτία ειδήσεων άνοιξαν μαζί του και με το ηθικό δίλημμα που έθεσε, καθώς και την απήχηση στα πιο αντιδραστικά περιβάλλοντα για τη ζωή όταν δεν είναι η δική του ζωή.
Πέρα όμως από τη διαμάχη, η ταινία πραγματευόταν έξοχα την πληρότητα αυτού που έζησε, εκείνη την παράξενη μελαγχολία που ξεκινά από το πιο απροσδόκητο μοιραίο. Και καθώς ανακαλύπτουμε τον Ramón και τη φιλοσοφία του στην άκρη της αβύσσου, μαθαίνουμε να εκτιμούμε τη ζωή ως μια ακολουθία τυχερών γεγονότων όπου η θέληση είναι οτιδήποτε λούζεται στα άγρια νερά της επιθυμίας, της ανεκτίμητης ευτυχίας, της καθημερινής αγάπης που περνάει υψηλός. Τα παλιά μικρά πράγματα που αναφέρονται τόσο συχνά ανακτούν αυτή την αξία για να μην παίρνουν τίποτα ως δεδομένο και να αποχαιρετούν όταν αγγίζουν, όταν όλα γίνονται.
το καλό αφεντικό
Ένα υπέροχο Ταινία Javier Bardem που μπορείτε να παρακολουθήσετε δωρεάν εδώ κάτω…
ΔΙΑΘΕΣΙΜΟ ΣΕ ΟΠΟΙΑΔΗΠΟΤΕ ΑΠΟ ΑΥΤΕΣ ΤΙΣ ΠΛΑΤΦΟΡΜΕΣ:Ίσως είναι ένα παράδειγμα που κινδυνεύει να εξαφανιστεί. Ίσως είναι ό,τι μπορεί να περιμένει κανείς από έναν επιχειρηματία ή τίποτα περισσότερο από την ανωμαλία μεταξύ εκείνων που διευθύνουν τις επιχειρήσεις τους όσο καλύτερα μπορούν σήμερα. Οι κανόνες της αγοράς και οι στρατηγικές του καθενός μπορούν να περάσουν από την πιο παραπλανητική διαφήμιση ή την εκμετάλλευση των πόρων του, ιδιαίτερα των ανθρώπινων.
Τίποτα καλύτερο από ένα σημείο όξινου χιούμορ με το οποίο θα εμβαθύνεις κάθε ρεαλιστική ιστορία. Γιατί η πραγματικότητα είναι πιο περίεργη από τη φαντασία και στις επιχειρήσεις και στη δουλειά. Το χάος είναι εξασφαλισμένο όταν ο Χούλιο Μπλάνκο πλησιάζει αυτό το χτύπημα της τύχης με τη μορφή επιχειρηματικού βραβείου...
Οι επιχειρηματικές ηθικές αρχές και αξίες βρίσκονται πάντα σε τέλεια ισορροπία, ακόμη περισσότερο εάν η επιχείρησή σας είναι ζυγαριά. Ένας καλός άνθρωπος από το κρεβάτι της γυναίκας του μέχρι πίσω από το τραπέζι του γραφείου του. Ένας τύπος που πρέπει να εμπιστευτείς από τον επαναστάτη γιο μέχρι την πιο άψογη κόρη. Γιατί και στις δύο περιπτώσεις θα ξέρει πώς να χειρίζεται τα παιδιά για να τα οδηγήσει σε μια παραγωγική και ευτυχισμένη ζωή...
Λευκό Ιουλίου (Javier Bardem), ένας χαρισματικός ιδιοκτήτης μιας εταιρείας που κατασκευάζει βιομηχανικές ζυγαριές σε μια επαρχιακή ισπανική πόλη, περιμένει την επικείμενη επίσκεψη μιας επιτροπής που θα αποφασίσει για τη μοίρα του και την απόκτηση ενός τοπικού βραβείου επιχειρηματικής αριστείας, για το οποίο όλα πρέπει να είναι τέλεια για επίσκεψη. Ωστόσο, όλα δείχνουν να συνωμοτούν εναντίον του. Δουλεύοντας ενάντια στο ρολόι, ο Blanco προσπαθεί να λύσει τα προβλήματα των υπαλλήλων του, ξεπερνώντας όλα τα όρια που μπορεί κανείς να φανταστεί, προκαλώντας μια απροσδόκητη και εκρηκτική διαδοχή γεγονότων με απρόβλεπτες συνέπειες.
πανεμορφη
ΔΙΑΘΕΣΙΜΟ ΣΕ ΟΠΟΙΑΔΗΠΟΤΕ ΑΠΟ ΑΥΤΕΣ ΤΙΣ ΠΛΑΤΦΟΡΜΕΣ:Η φωνητική προσαρμογή των αγγλικών στα ισπανικά έχει κάτι σαν να ανάγεται στο παράλογο ή τουλάχιστον απογυμνώνει την έκφραση της αρχικής της σημασίας για να τη φορτώσει με πιο κοσμικές πτυχές. Ειδικά για όσους από εμάς μαθαίνουμε αγγλικά σαν να ακουγόταν σαν πολυπλοκότητα και μεγαλύτερη σημασία της έννοιας.
Δεν υπάρχει τίποτα το ζωηρό σε αυτή την ταινία που να δραματοποιεί με μεγαλύτερη ένταση μια τραγωδία σε μια γειτονιά της μεγάλης πόλης. Το πού θα αποκληρωθεί μπορεί να είναι θέμα μιας μέρας και με ελάχιστη ελπίδα στιχουργικής βελτίωσης. Γιατί ένα πράγμα είναι να δεις την ταινία του Will Smith "The Pursuit of Happyness", όπου το αμερικάνικο όνειρο είναι μόνο θέμα χρόνου μεταξύ της καταστροφής και άλλο είναι να ανακαλύψεις ότι η ομορφιά είναι ένας αντικατοπτρισμός, μια αυταπάτη, ένα εκτυφλωτικό φως.
Καθώς η ταινία εξελίσσεται, η υγεία του πρωταγωνιστή επιδεινώνεται και αντιμετωπίζει διάφορες προσωπικές συγκρούσεις, μεταξύ των οποίων το να μεγαλώνει και να μεγαλώνει μόνοι τα παιδιά του Άνα και Ματέο, αφού η μητέρα των παιδιών, η Μαράμπρα (Μαρισέλ Αλβάρες), είναι διπολικός και αλκοολικός και δεν μένει με την υπόλοιπη οικογένεια? η συμφωνία με τον αδερφό του Τίτο (Έντουαρντ Φερνάντες), που είναι ο μόνος συγγενής που έμεινε ζωντανός και που προφανώς έχει σχέση με τη Marambra. την απουσία των γονιών του, αφού δεν γνώρισε ποτέ τον πατέρα του, που έφυγε από την εξορία Ισπανία επί φασιστικής δικτατορίας Φρανθίσκο Φράνκο και πέθανε μέσα Μεξικό πριν γεννηθεί και η μητέρα του πέθανε όταν ήταν ακόμη παιδί. τη συνεργασία τους στην εκμετάλλευση λαθρομεταναστών από Αφρική και Ασία; και η έλλειψη χρημάτων του, μεταξύ άλλων.
Εκτός από τα παραπάνω, αξιοσημείωτο είναι ότι ο Uxbal έχει την περίεργη ικανότητα να βλέπει και να επικοινωνεί με τα πνεύματα των πρόσφατα αποθανόντων, και μάλιστα είναι υπεύθυνος να τους μεταφέρει μηνύματα από τους συγγενείς τους.
2 σχόλια στο “Οι 3 καλύτερες ταινίες του Javier Bardem”