Σε περιπτώσεις όπως αυτές του Σάρα Γουάιτς o Jeanette Winterson αναμφίβολα η σεξουαλική απελευθέρωση προϋποθέτει μια λογοτεχνική λήψη μεγάλου δημιουργικού μεγέθους. Η χειρότερη τύχη είχε τον προκάτοχό της Πατρίτσια Χίγκσμιθ, η οποία άνοιξε μόνο κατευθείαν στη λεσβία στο μυθιστόρημά της "Carol", παραδόξως μια αφετηρία για πολλούς άλλους συγγραφείς ειδικότερα και ομοφυλόφιλες γυναίκες γενικότερα.
Στην περίπτωση της Jeanette Winterson, που ξεπέρασε τη ρητά εκδικητική λογοτεχνία για τη σεξουαλική της κατάσταση (πάντα απαραίτητη και ευπρόσδεκτη), σήμερα είναι μια λογοτεχνική αναφορά της πρώτης τάξης για τη λογοτεχνική της ποιότητα, την ήδη σημαντική βιβλιογραφία της που επιτίθεται σε είδη με συντριπτική κυριαρχία.
Οποιοδήποτε από τα μυθιστορήματα της Jeanette Winterson προσφέρει ένα ευρηματικό αποτύπωμα από το φανταστικό, το δυστοπικό, τον αλληγορικό ή έναν σοσιαλιστικό ρεαλισμό πασπαλισμένο με μια μετασχηματιστική εφευρετικότητα, αποφασισμένη να συντρίψει την πραγματικότητα για να μας ανοίξει σε νέους τρόπους παρατήρησης του τι συμβαίνει.
Οι χαρακτήρες του Winterson ταξιδεύουν με αυταπάρνηση μέσα από σύμπαντα εκτεθειμένα σε απρόβλεπτες ανατροπές, στην αφηγηματική μεταμοντέρνα, σε απροσδόκητους σκοπούς που τους κάνουν πρωταγωνιστές και μαριονέτες των δικών τους πεπρωμένων.
Τα κορυφαία 3 προτεινόμενα μυθιστορήματα της Jeanette Winterson
Frankissstein, μια ιστορία αγάπης
Wasταν μια ιστορία αγάπης. Τελικά, ο Φράνκσταϊν ήταν η αιώνια αναζήτηση της αγάπης από την πλευρά του άτυχου άνδρα που εφημερεύει. Και τίποτα χειρότερο σε αυτό της αγάπης από το να είσαι ένας περίεργος τύπος, όπως αναρρώθηκε από το νεκροτομείο σε μικρά κομμάτια ...
Αλλά στο τέλος είμαστε όλοι λίγο από αυτό. Και όσο κι αν φαίνεται παράξενο, σε αυτή τη φουτουριστική, δυστοπική ή ουτοπική (ποιος ξέρει;) Μετατροπή του μυθικού Φράνκσταϊν σε ένα νέο μελλοντικό μέρος ανακαλύπτουμε όλο αυτό το αμάλγαμα που σηματοδοτεί τα συναισθήματα, τα συναισθήματα και τα πάθη μας από κάθε κομμάτι μας δέρμα Στην Αγγλία μετά το Brexit, ο νεαρός τρανσέξουαλ γιατρός Ry Shelley συναντά τον καθηγητή Victor Stein, ο οποίος ηγείται της δημόσιας συζήτησης για την τεχνητή νοημοσύνη και δημιουργεί μια ιδιότυπη σχέση μαζί του.
Εν τω μεταξύ, ο Ρον Λορντ, που χώρισε πρόσφατα και εγκαταστάθηκε με τη μητέρα του, ξεκινά να κάνει μια βουτιά λανσάροντας μια νέα γενιά σεξ κούκλες. Απέναντι από τον Ατλαντικό στο Φοίνιξ, μια κρυογονική εγκατάσταση φιλοξενεί δεκάδες πτώματα ανδρών και γυναικών που περιμένουν να επαναφερθούν στη ζωή. Ο χρόνος του ανθρώπινου είδους τελειώνει. Τι θα συμβεί όταν το Homo sapiens δεν καταλαμβάνουν ήδη την κορυφή της εξελικτικής αλυσίδας; Και τι θα συμβεί με τις γυναίκες που δεν συμμετέχουν στο σχεδιασμό και τον προγραμματισμό του μέλλοντος;
Η Jeanette Winterson απαντά σε αυτές τις ερωτήσεις μέσα από τα είδωλα αξέχαστων χαρακτήρων, συμπεριλαμβανομένης μιας πολύ νεαρής Mary Shelley που γράφει την προφητική της Φρανκενστάιν δίπλα στη λίμνη της Γενεύης. Ένα σεξ μυθιστόρημα στο οποίο ακόμη και ένα ρομπότ ανακαλύπτει τον ριζοσπαστικό φεμινισμό. Ένας προβληματισμός για το τι είναι και τι δεν είναι ο άνθρωπος.
Το πάθος
Είναι άσχημες στιγμές για μια πόλη που όλοι εμείς που την έχουμε επισκεφτεί κατά καιρούς την κρατάμε στις αναμνήσεις μας ως έναν διαφορετικό χώρο, μια πόλη ανάμεσα στη φαντασία και τη μελαγχολία ενός σαγηνευτικού παρελθόντος.
Βενετία, ναι, τις τελευταίες ημέρες του δέκατου όγδοου αιώνα. Η ικανότητα αυτού του συγγραφέα να επιτεθεί στο παρελθόν ή το μέλλον, ζούσε εποχές ή προβλέψεις του μέλλοντος, έχει πάντα στόχο την αποξένωση, να γδυθούμε μπροστά από τα ουσιώδη μέσα από χαρακτήρες που βρίσκονται εκεί για να τους κατοικήσουμε για τον καθένα μας. Δράση με τον Henri , ένας νέος μάγειρας στην υπηρεσία του στρατηγού που ερωτεύεται παράφορα τη Villanelle, ένα όμορφο πλάσμα με κοκκινωπά μαλλιά και διαμορφωμένα πόδια που ξέρει καλύτερα από τον καθένα τα μυστικά των γόνδολων και τις αίθουσες τυχερών παιχνιδιών όπου οι ντόπιοι ευγενείς ποντάρουν την περιουσία τους ανάμεσα στα χαμόγελα και γλαφυρές φράσεις ...
Αυτό, που θα μπορούσε να είναι η πλοκή ενός τυπικού ιστορικού μυθιστορήματος, στα χέρια της Jeanette Winterson γίνεται ένα πολύτιμο υλικό, ικανό να μετατρέψει τη Βενετία σε μια νέα πόλη, φτιαγμένη από λόγια και φως. Σε αυτό το μέρος, όπου το συναίσθημα είναι τόσο ζωντανό όσο το νερό, οι νέοι εραστές μαθαίνουν να αποβάλλουν το πάθος τους με ασυνήθιστους και επικίνδυνους τρόπους που θέτουν υπό αμφισβήτηση αυτό που νομίζαμε ότι γνωρίζαμε για το σεξ και την αγάπη.
Γιατί να είσαι ευτυχισμένος όταν μπορείς να είσαι φυσιολογικός;
Η ερώτηση μπορεί να οδηγήσει σε σφάλμα εισαγωγής. Δεν είναι ότι ο συγγραφέας συμπεραίνει ότι τελικά το να είσαι φυσιολογικός είναι ο καλύτερος τρόπος να ξεφύγεις από την ευτυχία ως ψευδής ισχυρισμός.
Όλα προέρχονται από την ιστορία της παρεξήγησης αυτού του συγγραφέα. Και κάπως έτσι ανακαλύψαμε ότι ήταν η μητέρα της που ρώτησε με αυτόν τον τρόπο όταν η Jeanette αποκάλυψε ότι αγαπούσε ένα κορίτσι. Περίεργη ερώτηση, αλλά λίγο περισσότερο θα μπορούσε να αναμένεται από μια γυναίκα που είχε υιοθετήσει ένα κορίτσι για να την κάνει σύμμαχο στην αποστολή της θρησκευτικό, και αντ 'αυτού είχαν να κάνουν με ένα παράξενο ον που φώναζε για το μερίδιό του στην ευτυχία.
Οπλισμένη με δύο σετ ψεύτικα δόντια και ένα όπλο κρυμμένο κάτω από πανιά, η κυρία Γουίντερσον έκανε ό, τι μπορούσε για να πειθαρχήσει την Ζανέτ: στο σπίτι τα βιβλία απαγορεύονταν, οι φιλίες γκρινιάζονταν, οι αγκαλιές και τα φιλιά ήταν εξωφρενικές χειρονομίες και κάθε λάθος τιμωρούνταν με ολόκληρες νύχτες. στο ύπαιθρο, αλλά δεν είχε καμία χρησιμότητα.
Εκείνο το κοκκινομάλλα κορίτσι που έμοιαζε με την κόρη του διαβόλου επαναστάτησε, αναζητώντας ευχαρίστηση στο δέρμα άλλων γυναικών και βρίσκοντας μυθιστορήματα και ποιήματα στη βιβλιοθήκη της γειτονιάς που θα την βοηθούσαν να μεγαλώσει. Αυτό και πολλά άλλα είναι αυτά που προσφέρουν αυτές οι εξαιρετικές σελίδες, όπου η χαρά και ο θυμός συμβαδίζουν: ένα μνημόνιο που προορίζεται να γίνει ένα κλασικό της σύγχρονης λογοτεχνίας.
