Λογοτεχνία που υψώνει την τεχνοτροπία και το trompe l'oeil πάνω από τα γνωστά. Στίχοι φορτωμένοι με σάτιρα ή αχαλίνωτο σουρεαλισμό για έναν κόσμο που γίνεται όλο και πιο τραγικά υπερρεαλιστικός. σχετικά με Ροντρίγκο Κορτές Είναι αυτή η αφήγηση για όλα όσα μερικές φορές ντύνονται ακόμη και στο ιστορικό χνούδι για να αποδομήσουν την Ιστορία. Περισσότερο από οτιδήποτε άλλο για να παρουσιάσουμε ένα καλομαγειρεμένο αφηγηματικό μενού γεγονότων, στο σημείο πώς θα έπρεπε να ήταν τα πράγματα αν ο κόσμος ήταν ένα λίγο πιο κωμικό μέρος από τη γκροτέσκο φύση του.
Να γελάσουμε, να απομυθοποιήσουμε μύθους ή να γδύσουμε πατριωτικά αισθήματα ή άλλη παντομίμα στη μια ή στην άλλη πλευρά οποιουδήποτε ποταμού πάνω από το οποίο κυλάει η διαχρονική διχόνοια. Μόνο που στη σάτιρα και στην ανοησία υπάρχει και ένα ίχνος πικρίας, αδύνατης συμφιλίωσης με ό,τι είναι ανθρώπινο, αποδοχής της εχθρότητας ως κάτι φυσικό για το ανθρώπινο...
Αν και ο συγγραφέας δεν ζει μόνο με ιστορικές μυθοπλασίες. Γιατί και σήμερα χρειάζεται ένα καλό μακιγιάζ με το οποίο να το κάνει υποφερτό. Και ότι δεν υπάρχει εύκολη μεταμφίεση για τόση απρόσκοπτη καταστροφή. Για να καταλάβετε τα πάντα από το πρίσμα του παραλόγου (καθώς το πράγμα δεν έχει νόημα), είναι καλύτερο να επιδοθείτε σε μυθιστορήματα χωρίς κόμπλεξ όπως αυτά του Σαντιάγκο Λορέντζο o Paul Tusset. Να αναφέρω κάποιες ομοιότητες με έναν Ροντρίγκο Κορτές που θα έκλεινε το τέλειο τρίγωνο με το οποίο θα ξαναβρεί την πιο ατροφημένη αλήθεια στον κόσμο.
Τα 3 καλύτερα προτεινόμενα μυθιστορήματα του Rodrigo Cortés
Τα εξαιρετικά χρόνια
Η λέξη εξαιρετικό δείχνει πάντα ένα όριο μεταξύ του εξαιρετικά καλού και αυτού που έχει ξεφύγει εντελώς για να φτάσει στην πλήρη φαντασία. Και γι' αυτό μιλάει αυτό το μυθιστόρημα, που συνορεύει με το αδύνατο και το ασυνήθιστο να μας παρουσιάσει τα πράγματα όπως θα έπρεπε να είχαν συμβεί αν ο Θεός έπαιζε ζάρια με τη μοίρα και είχε μια κακή μέρα στο Λας Βέγκας ή στο καζίνο της γειτονιάς...
Τα εξαιρετικά χρόνια συλλέγει τις αναμνήσεις του Jaime Fanjul, που γεννήθηκε στη Σαλαμάνκα το 1902 σε μια αστική οικογένεια παθιασμένη με τα φίδια και μας προσφέρει ένα ταξίδι Valle del Clan στον XNUMXο αιώνα μέσα από τις αναμνήσεις και τα ταξίδια του. Δεν υπάρχει κανένα θεμελιώδες κλειδί για τον αιώνα που δεν θυμίζει αυτό το υπέροχο μυθιστόρημα: από την άφιξη της θάλασσας στη Σαλαμάνκα μέχρι τη σύντομη άνοδο των αυτοκινήτων που οδηγούνται από τη σκέψη. από την τρομερή σκληρότητα των πορτογαλικών φυλακών μέχρι τον πόλεμο εκείνων από το Αλικάντε εναντίον της Ισπανίας (και των Ολλανδών ενάντια στον υπόλοιπο κόσμο). των κατορθωμάτων του Μισένο, ένα υποθαλάσσιο διαμετακομιστικό πλοίο με τούνελ, στις ασυνήθιστες ικανότητες των θεοσοφιστών, ικανό να αιωρείται λίγα εκατοστά πάνω από την καρέκλα. από την προσγείωση του ανθρώπου με το πρόσωπο στο φεγγάρι μέχρι την αλλαγή της τοποθεσίας της πόλης του Παρισιού το 1940.
Στα ασυνήθιστα χρόνια Υπάρχει χώρος για παιδιά με αρχαίες δυνάμεις, σκλάβους που τρομοκρατούν τα αφεντικά τους, φαντάσματα με ρούχα ράφτη, ογδοντάχρονα κορίτσια, Εβραίους που αλλάζουν τον καιρό, γροθιές με γενναίες καλόγριες, εργαστήρια για να σπάσουν τα πράγματα... Ο Jaime Fanjul ταξιδεύει στον κόσμο λέγοντας πόσα του συμβαίνουν και πόσα λίγα μαθαίνει. Σοβαρός, παρατηρητικός, χωρίς παράπονο, αναπολεί την πορεία του με απρόβλεπτο χιούμορ και ποιητικό πνεύμα.
Ο ύπνος είναι για πάπιες
Ας το γιορτάσουμε: τρεις η ώρα είναι δύο η ώρα πάλι! Ο Rodrigo Cortés επιστρέφει με μια νέα συλλογή από τα αξιομνημόνευτα σλιπ του, αιχμηρά, δαγκωτικά, απατηλά ανάλαφρα, πνευματώδη, αστεία και πάντα έξυπνα. Σύμφωνα με την παράδοση του πιο ειρωνικού Ambrose Bierce και των πιο αιχμηρών ανθολογιών του Lichtenberg, το Sleeping is for Ducks αποπνέει μια κωφή απογοήτευση με την πραγματικότητα που ο Rodrigo Cortés κουβαλά με αξιοζήλευτο χιούμορ.
Γεμίζει από κριτική («Πολλές δουλειές είναι αναλώσιμες· για παράδειγμα: αυτές των άλλων», «Ποιος είναι αυτός που πέφτει;»). καλεί για προσοχή ("Δώσε μου αυτοπροβολή!", "Είναι κρίμα που δεν χρειάζεται να πληρώσεις για μια γνώμη"). δηλητηριασμένα βελάκια («Μόλις άνοιξα το ραδιόφωνο τον Αύγουστο, δεν μου αρέσει να μιλάω για αυτό», «Ακούω σταθμούς διαφορετικών τάσεων για να βασίσω καλύτερα τις προκαταλήψεις μου»); διευκρινίσεις («Το να προτείνεις είναι να παραγγέλνεις ήπια», «Το μυαλό είναι ναρκοπέδιο και, αν όχι, είναι ένα κενό πεδίο»). γνέφει στον κινηματογράφο («Υπάρχουν ταινίες που σε βλέπουν», «Ο άνθρωπος, όπως ο κινηματογράφος, είναι έκπληξη και τρόμος») και πολλά αστεία («Δεν είναι αλκοολισμός αν δεν πληρώσεις», «Λίγο αναγνωρίζεται το συμβολή του las misses a la paz mundial»). Το διαυγές βλέμμα του Ροντρίγκο Κορτές, που συμπιέζει την αλήθεια σε χάπια γεμάτα λάμψη για να αντιμετωπίσει τους παραλογισμούς μας, ξεφεύγει από σελίδα σε σελίδα και σκάει, κάθε δευτερόλεπτο, μια από τις βόμβες του χεριού του. Το παραλήρημα του Rodrigo Cortés είναι τετράγωνο ή απλά στρογγυλό; "Σύμπλοκα βιταμινών" για όλους!
αφηγηματικές ιστορίες
Οι ιστορίες που μας καλωσορίζουν όλους ως είδος. Το διαφορικό γεγονός του ανθρώπου άρχισε να αναδύεται μέσα από μια φαντασία που αναζητούσε εξηγήσεις που κατέληγαν σε μύθους, θρύλους και πολλές ιστορίες. Ακόμα και σήμερα οι ιστορίες είναι απαραίτητες, αλλά η φύση τους έχει αλλάξει. Δεν εξηγούν πλέον τίποτα γιατί ξέρουν τα πάντα. Κι ας κάνουν τρομερά λάθος.
Το Telluric Tales είναι μια ανθολογία σχεδόν φανταστικών ιστοριών ή μια συλλογή από σχεδόν μαγικές ιστορίες. Στο Telluric Tales υπάρχει χώρος για αξιοσέβαστους χαλίφηδες, ερπετοειδείς άνδρες, έξυπνα κορίτσια, χαρακτήρες παγιδευμένους μέσα σε χαρακτήρες, γράμματα από το μέλλον, κύκλους σε χωράφια με σιτηρά, μανιασμένα ηφαίστεια, δηλώσεις κβαντικής αγάπης, γάτες, απαγωγές, αόρατες εκπομπές που προέρχονται από την καρδιά του η γη, γιγάντια καλαμάρια, μύθοι χωρίς ήθος, άυλοι ιερείς, γυναίκες του χρόνου... Ο Ροντρίγκο Κορτές αποδεικνύει για άλλη μια φορά ότι, αν η πραγματικότητα και η μαγεία δεν είναι το ίδιο, είναι, για την πένα του, δυσδιάκριτα.
Άλλα προτεινόμενα βιβλία του Rodrigo Cortés
Έχει σημασία πώς βυθίζεται ένας άντρας
Το παράδοξο των νεοπλούσιων που ανακαλύπτουν τον εαυτό τους ανίκανο να κυβερνήσει τη μοίρα τους, το μισό φταίει το Υπουργείο Οικονομικών (Ποιος το περίμενε;) και το μισό φταίει οι αποφάσεις που το χρήμα επιβάλλει σαν διαβολικούς πειρασμούς. Μούτσες κατά τις οποίες ο κόσμος γυρίζει με τα μούτρα. Μέχρι που ανακαλύπτεται ότι όλα ήταν θέμα λεπτών δόξας του Γουόρχολ στην πιο ακριβή τιμή στον κόσμο.
Martín Circo Ο Martín κερδίζει το μεγαλύτερο βραβείο που έχει απονεμηθεί ποτέ στην ιστορία της τηλεόρασης: τρία εκατομμύρια ευρώ σε διαμερίσματα, κοστούμια, αυτοκίνητα, έργα τέχνης, ηλεκτρονικό εξοπλισμό... και εκείνες τις κινέζικες μπάλες που χαλαρώνουν τους Κινέζους και κάνουν τον υπόλοιπο κόσμο νευρικό . Αλλά η καλή τύχη μπορεί επίσης να είναι κακή, και το έπαθλο ενεργοποιεί μια οικονομική παγίδα που ρίχνει τον Μάρτιν σε έναν κάθετο αυτοκινητόδρομο στην πιο καφκική κόλαση.
Ο τρόπος που βουλιάζει ένας άνθρωπος έχει σημασία είναι μια σύγχρονη τραγωδία, μια ξεκαρδιστική και αδίστακτη σάτιρα για τον οικονομικό μηχανισμό που μας συνθλίβει και πώς το αίμα ενός ανθρώπου δεν φτάνει για να τακτοποιήσει το χρέος του, επιβεβαιώνοντας τον Rodrigo Cortés ως ένα από τα πιο κοφτερά, πιο έξυπνα και οξύ τα τελευταία χρόνια.
