Όταν άρχισα να διαβάζω αυτό το μυθιστόρημα νόμιζα ότι θα έβρισκα τον εαυτό μου στα μισά του δρόμου μεταξύ του Fight Club του Chuck Palahniuk και της ταινίας MementoΕ Κατά μία έννοια, εκεί πηγαίνουν τα πλάνα. Πραγματικότητα, φαντασία, ανασυγκρότηση της πραγματικότητας, η ευθραυστότητα της μνήμης ...
Αλλά σε αυτό το είδος εργασίας υπάρχει πάντα κάτι νέο, εκπληκτικό, που φέρνει τον αναγνώστη πιο κοντά στις πιθανές ανατροπές του νου, την αντίληψη του εαυτού και της πραγματικότητας που σχηματίζεται σε ένα απροσδιόριστο ποσοστό υποκειμενικότητας συν ένα άλλο αντικειμενικότητα που έχουν οι άλλοι ...
El Σύνδρομο Κορσάκοφ Είναι μια πραγματική παθολογία, γνωστή και ως συνωμοσία, όπου το δικό σας μυαλό συνωμοτεί, δημιουργώντας μια πραγματικότητα που ποτέ δεν ξέρετε τι θα είναι αληθινή.
Μου άρεσε πολύ αυτή η πινελιά επιστημονικής φαντασίας που εισήχθη στην καθημερινότητα που φέρνει αυτή η ασθένεια στο σύνολο του έργου. Δεν είναι ζήτημα μεγάλων επιστημονικών ή μεταφυσικών διασαφηνίσεων, είναι μάλλον ζήτημα παρέκτασης των επιπτώσεων της λήθης, της επιλεκτικής μνήμης, των διαταραγμένων αναμνήσεων που φτιάχνουμε όλοι για να συμπονούμε σε κάποιο βαθμό Ανδρέας.
Ένας χαρακτήρας του Andres τόσο μοναδικός που, μέσω ενός μυαλού που επηρεάζεται από αυτή τη μοναδική παθολογία, μας ρωτά πώς ζούμε τις δικές μας αισθήσεις, πώς αναλαμβάνουμε τον ρόλο του Εγώ μας με όλες τις πιο ενδιαφέρουσες επιπτώσεις από την αγάπη, τη δική μας ταυτότητα, η ύπαρξή μας βασίζεται σε αναμνήσεις και η ανάγκη να καταφύγουμε σε αυτές για να νιώσουμε ακριβώς αυτό: I.
Εν ολίγοις, μια ενδιαφέρουσα ιστορία πολύ καλά δουλεμένη, πειστική ως προς το χάος που διέπει αναγκαστικά έναν τέτοιο χαρακτήρα και εκπληκτική από την αρχή μέχρι το τέλος όσον αφορά τις λύσεις που ο Andrés βρίσκει για να παραμείνει στην επιφάνεια μεταξύ πραγματικότητας και υποψίας μυθοπλασίας.
Τώρα μπορείτε να αγοράσετε το Confabulation, το τελευταίο μυθιστόρημα του Carlos del Amor, εδώ: