Awọn iwe 3 ti o dara julọ nipasẹ Eric Marchal

Itan -akọọlẹ eniyan jẹ ibamu, ni awọn ọrundun, ninu ikoko yo ti idan laarin imọ -jinlẹ, awọn igbagbọ, imọ -ẹrọ ati ohun -ini aṣa ni isunmọ igbagbogbo. Apẹrẹ fun awọn onkọwe bii Eric Marchal ṣe awọn itan itan eto rẹ pato nibiti o ti dojukọ awọn abala wọnyẹn ti o jẹ ki itan -akọọlẹ rẹ jẹ aaye ti o ṣe iyatọ, kika ti o ṣe iyatọ. Ju gbogbo rẹ lọ, fun fifi awọn ipilẹ silẹ fun itankalẹ yii ni diẹ ninu awọn aaye ti o nifẹ si wọn julọ bi awọn onkọwe.

Fun Marchal, tabi o kere ju fun awọn iwe-iwe rẹ, ohun ti o ṣe pataki ni imọ-ẹrọ tabi awọn awakọ imọ-ẹrọ ti iyipada. Awọn fifo itiranya tabi awọn iyipada ti awọn akoko ni ayika eyiti lati kọ awọn itan-akọọlẹ inu ti o wo Iyika, iyipada, ariyanjiyan laarin awọn oluranran ati avant-garde lodi si awọn oludasiṣẹ ati awọn immobilis.

Antaño la ciencia o la medicina deberían primero pasar bajo el filtro de la moral. De hecho, aún ocurre así cuando se abordan asuntos hoy en torno a la genética o la eutanasia, por ejemplo. Pero antaño era aún más recalcitrante por tener que avanzar frente a quienes tenían los patrones únicos, muy por encima de cualquier valoración popular. De ahí que las tramas de Marchal se carguen de una tensión magnética.

Awọn aramada ti a ṣe iṣeduro ti oke 3 nipasẹ Marric Marchal

Nibẹ nibiti a ti kọ awọn ala

Andalusia, Oṣu Karun ọdun 1863. Clément Delhorme, un apasionado astrónomo, y su esposa Alicia viven en Granada, donde ella trabaja en la restauración de la Alhambra junto al arquitecto Rafael Contreras. Clément está obsesionado con hacer volar un enorme globo que permita surcar los cielos cuando llega a la ciudad un joven ingeniero, Gustave Eiffel. Pronto, los dos genios se dan cuenta que no solo les une su pasión por el progreso, sino también un temperamento fuerte y una ambición sin límite.

Pese a su reciente paternidad de trillizos, Delhorme no cesará en sus investigaciones aeronáuticas, al tiempo que asesora al joven Eiffel, que pretende construir un puente en Portugal que franquee el Duero. Arropado por esta familia de artistas y científicos brillantes, y en el recogimiento de los mágicos jardines y las maravillosas fuentes de la Alhambra, se forjará el destino de Eiffel, quien, años más tarde, levantará la famosa torre parisina y la Estatua de la Libertad.

Nibẹ nibiti a ti kọ awọn ala

Oorun labẹ siliki

Apọju ti oniṣẹ abẹ alarinrin ti o ni itara ti, ti o ni itọsọna nipasẹ itara lati yi iyipada oogun pada, ri ararẹ ni ijakule lori irin -ajo ti o ni itara ninu eyiti ifẹ, ifẹ, ogun ati awọn idari ile -ẹjọ ko si.

Ni ipari ọrundun kẹtadilogun, ọkan ninu awọn ipinlẹ ti o kere julọ ni Yuroopu, Duchy ti Lorraine, gba pada lati iṣẹ Faranse ati awọn ọdun ogun lile. Nicolas Déruet, oniṣẹ abẹ irin -ajo ti o wa ni ẹwọn lẹhin ilana iṣẹ abẹ kan ninu eyiti alaisan naa ku, fi agbara mu lọ si igbekun ninu ẹgbẹ iṣọkan ti o ja lodi si awọn ara ilu Turki.

Durante la guerra, Nicolas asiste atroces heridas en el campo de batalla y amplía sus conocimientos de medicina, una experiencia que le permitirá, a su regreso a la capital, seguir desarrollando el arte de la cirugía en el hospital de Saint-Charles, y defender sin cejar su profesión y su honor.

Lati awọn aaye ti Lorraine si awọn afonifoji Ilu Hungary, lati awọn ile -iwosan ologun si igbadun ti awọn aafin ọba, eyi ni ayanmọ iyalẹnu ti ọkunrin kan ti o yasọtọ si ifẹkufẹ rẹ fun iṣẹ abẹ ati pin ninu ifẹ rẹ nipasẹ awọn obinrin meji ti o yatọ patapata: agbẹbi Marianne. Pajot ati Rosa, Marchioness ti Cornelli.

Fresco itan-akọọlẹ ti o fanimọra, ti tun ṣe ni itara, ninu eyiti Marric Marchal mu wa sunmọ isunki didasilẹ ti akikanju rẹ, Nicolas Déruet, lati ṣe agbekalẹ akori moriwu kan: ija lile laarin awọn dokita ati awọn oniṣẹ abẹ ni Yuroopu ni ibẹrẹ ọrundun XNUMXth .

Oorun labẹ siliki

Awọn wakati ọlọtẹ

Aramada ti o larinrin, ti a ṣeto ni Ilu Gẹẹsi ibile ni ibẹrẹ ọrundun XNUMX, ti o san owo -ori fun awọn ti o ṣọtẹ fun awọn ipilẹ wọn ati, ni pataki, fun awọn aṣaaju -ọna wọnyẹn ti o ja fun awọn ẹtọ awọn obinrin.

Lọndọnu, 1908. Laibikita aifokanbale ti o nmi labẹ ijọba Edward VI, kokoro ti rogbodiyan naa lu ni awọn opopona ti Ilu Lọndọnu. Lakoko ti agbaye atijọ ti faramọ awọn ọna rẹ, afinju ọdọ ti o ni igboya, dokita mestizo ti o wuyi, ati aristocrat eccentric kan fun ara wọn lati daabobo awọn ipilẹ ti dọgbadọgba laarin awọn ọkunrin ati obinrin, laarin ọlọrọ ati talaka. Lori ọna eewu wọn si awujọ ododo diẹ sii, wọn yoo dojuko awọn ọta meji ti o dabi ẹni pe a ko le ṣẹgun: agbara ti a ti fi idi mulẹ ati ihuwasi ohun aramada ti a pe ni Aposteli naa.

Awọn wakati ọlọtẹ
post oṣuwọn

Fi ọrọìwòye

Aaye yii nlo Akismet lati dinku apamọ. Mọ bi a ṣe n ṣalaye data rẹ ti o ṣawari.