தொடர்புகொள்வது ஒரு பரிசு. மொழி ஒரு கருவி. பிரெஞ்சு எழுத்தாளர் ரோலண்ட் பார்த்ஸ் வினைச்சொல், பெயர்ச்சொல், உரிச்சொல்... அனைத்து வகையான சொற்கள் மற்றும் மொழியியல் அலகுகளின் இறுதிப் பொருளைத் தேடி மொழியின் ஆழத்தில் ஆழ்ந்தார். ஆனால் அவர் மொழி எந்த ஒலியிலிருந்து பிறக்கிறது (உள்ளுணர்வு அல்லது தொகுதி) அல்லது அதன் மூலம் நாம் மொழியை உருவாக்குகிறோம், எனவே தகவல்தொடர்பு குறித்தும் அவர் தனது மொழியியல் பார்வையை நிறுவினார்.
ஒரு உடன்படிக்கையை உருவாக்குவதே முக்கிய விஷயம், ஆனால் அந்த தகவல் உணர்வுடன், அது வேறுவிதமாக இருக்க முடியாது என்பதால், மொழி மற்றும் தகவல்தொடர்பு பிரச்சினை நம் அனைவருக்கும் கவலை அளிக்கிறது. இந்த இடுகை தொடங்கிய பரிசு மற்றும் கருவி பற்றி நினைவில் கொள்வோம்... உங்களிடம் கருவிகள் இருந்தால், அவற்றின் மதிப்பை அறிந்தால், தகவல் பரிமாற்றம் ஒரு ஆயுதமாக மாறும், அதன் மூலம் உணர்வுகள் எதைப் புரிந்துகொள்கின்றன என்பதை நம்பவைக்கவோ, வற்புறுத்தவோ அல்லது எதிரொலியாக அனுப்பவோ முடியும். காரணம் கூறப்பட்டது அல்லது இசையாக எழுதப்பட்டது.
எனவே ரோலண்ட் பார்த்ஸ் ஒரு வகையானவர் தத்துவவாதி உலோக மொழியியல் என்பது ஒரு குறிப்பிட்ட ஞானத்திற்கு நம்மை இட்டுச் செல்கிறது, அங்கு சொற்பிறப்பியல்களைப் புரிந்து கொள்ள முடியும், அதே நேரத்தில் அந்த வார்த்தைகள் அனைத்திற்கும் ஒரு சிறப்பு இணைப்பைக் கண்டறிவது கையின் சாதுரியத்திலிருந்து வந்தது. ஏனென்றால் வார்த்தைக்கு முன் எதுவும் இல்லை. முதல் கிசுகிசு எழுந்தவுடன், நம் பேச்சைக் கேட்பவர்களைச் சுற்றி யதார்த்தத்தை மாற்றியமைக்கலாம். ஏனென்றால், நம் வார்த்தைகள் ஒரு அகநிலை யதார்த்தத்தை மாற்றியமைக்கிறது, அதுதான் முக்கியமாக இருக்கக்கூடிய அல்லது இருக்கக் கூடாததை விட அதிக அளவில் நமக்குச் சொல்லப்படுகிறது.
ரோலண்ட் பார்த்ஸின் சிறந்த 3 பரிந்துரைக்கப்பட்ட புத்தகங்கள்
மொழியின் கிசுகிசு: சொல்லுக்கும் எழுத்துக்கும் அப்பால்
உள் குரல் விருப்பத்திற்கான படியைக் குறிக்கிறது. உள் கிசுகிசுப்பு, அரிதாகவே கேட்கக்கூடிய வதந்தியைப் போன்றது, தொடர்புகொள்வதற்கான நமது ஆர்வத்திற்கும் அவ்வாறு செய்வதற்கான நமது திறனுக்கும் இடையில் அமைந்துள்ளது. எல்லாமே அந்த ஓசையில்தான் பிறக்கிறது. எழுத்தாளர் தனது புத்தகத்தின் ஒரு புதிய அத்தியாயத்தைத் தொடங்கவிருக்கும் போது கலந்துகொள்வது முதல் மோசமான சர்வாதிகாரியை வெளிப்புறமாக வெளிப்படுத்துவது வரை சத்தம், குழப்பம் மற்றும் பயத்தை ஏற்படுத்தியது.
விஸ்பர் ஒரு வரம்பு சத்தம், சாத்தியமற்ற சத்தம், என்ன சத்தம், அது சரியாக வேலை செய்வதால், சத்தத்தை உருவாக்காது; கிசுகிசுப்பது என்பது சத்தத்தின் ஆவியாதல் கேட்கப்பட வேண்டும்: மயக்கம், குழப்பம், நடுக்கம் ஆகியவை ஒலி ரத்துக்கான அறிகுறிகளாகப் பெறப்படுகின்றன. நாவைப் பொறுத்தவரை, அது கிசுகிசுக்க முடியுமா? ஒரு வார்த்தையாக இது இன்னும் கேலிக்குரியதாகக் கண்டிக்கப்படுகிறது என்று தோன்றுகிறது; எழுதுவது, மௌனம் மற்றும் அடையாளங்களின் வேறுபாடு: எப்படியிருந்தாலும், மொழி அதன் பொருளுக்கு பொதுவான இன்பத்தை அடைவதற்கு எப்போதும் அதிக அர்த்தத்தை அளிக்கிறது. ஆனால் சாத்தியமற்றது நினைத்துப் பார்க்க முடியாதது அல்ல: மொழியின் கிசுகிசு ஒரு கற்பனாவாதத்தை உருவாக்குகிறது.
என்ன வகையான கற்பனாவாதம்? அது அர்த்தமுள்ள இசை. நமது பகுத்தறிவு சொற்பொழிவுகளால் அறியப்படாத, முன்னோடியில்லாத இயக்கத்தில் குறிப்பானிடம் ஒப்படைக்கப்பட்ட மொழி, கிசுகிசுப்பானது, அந்த காரணத்திற்காக அர்த்தத்தின் அடிவானத்தை விட்டுவிடாது: பொருள், பிரிக்கப்படாத, ஊடுருவ முடியாத, பெயரிட முடியாத, இருப்பினும், தொலைவில் வைக்கப்படும். ஒரு மாயம் … இன்பத்தின் மறைந்து போகும் புள்ளி. மொழியின் கிசுகிசுவைக் கேட்கும்போது நான் கேள்விப்படுவது அர்த்தத்தின் சுகம், அந்த மொழியின், எனக்கு, நவீன மனிதன், என் இயற்கை.
வெளிப்படையானது மற்றும் மழுப்பலானது: படங்கள், சைகைகள் மற்றும் குரல்கள்
மொழியின் அகநிலை புரிதல் ஒரு செய்தியை அனுப்புபவரிடமிருந்து தப்பிக்கும் விளக்கங்கள், தவறான புரிதல்கள் மற்றும் பிற சறுக்கல்களின் முழு பிரபஞ்சத்தையும் உருவாக்குகிறது. ஆர்வமாகவும் முரண்பாடாகவும், இந்த வரம்பு மொழியின் செழுமையாக உள்ளது, ஆசிரியரின் கூற்றுப்படி, நமது சொந்த சூழ்நிலை நிலைமைகளின் பார்வையில் அல்லது, ஒருவர் விவாதிக்கக்கூடிய வரிகளுக்கு இடையில் அந்த வாசிப்புக்கு உள்ளூர் என்று சொல்லலாம். மூடல் அல்லது மழுங்கிய பொருள் குறுக்கிடும்போது அபத்தம் என்ற நிலைக்கு.
வெளிப்பாட்டின் எந்தவொரு முயற்சியிலும் நாம் மூன்று நிலைகளை வேறுபடுத்தி அறியலாம்: தகவல்தொடர்பு நிலை, அர்த்தத்தின் நிலை, இது எப்போதும் ஒரு குறியீட்டு நிலை, அறிகுறிகளின் நிலை மற்றும் ரோலண்ட் பார்த்ஸ் முக்கியத்துவம் என்று அழைக்கும் நிலை.
ஆனால் குறியீட்டு அர்த்தத்தில், அறிகுறிகளின் மட்டத்தில் எஞ்சியிருக்கும், இரண்டு சற்றே முரண்பாடான அம்சங்களை வேறுபடுத்தி அறியலாம்: முதலாவது வேண்டுமென்றே (இது ஆசிரியர் சொல்ல விரும்பியதை விட அதிகமாகவோ அல்லது குறைவாகவோ இல்லை), ஒரு அகராதியிலிருந்து பிரித்தெடுக்கப்பட்டது போல. சின்னங்களின் கண்ணோட்டம்; இது ஒரு தெளிவான மற்றும் காப்புரிமை அர்த்தமாகும், இது எந்த வகையான விளக்கமும் தேவையில்லை, அது கண்களுக்கு முன்னால் உள்ளது, வெளிப்படையான பொருள்.
ஆனால் இன்னொரு அர்த்தம் இருக்கிறது, சேர்த்தது ஒன்று, புத்தி ஒருங்கிணைக்க முடியாத, பிடிவாதமான, மழுப்பலான, பிடிவாதமான, வழுக்கும். பார்தேஸ் அதை மழுங்கிய உணர்வு என்று அழைக்க முன்மொழிகிறார்.
எழுத்தின் மாறுபாடுகள்
உண்மையில் 1973 இல் ரோலண்ட் பார்த்ஸ் எழுதிய ஒரு கட்டுரையின் தலைப்பு, எழுத்தின் மாறுபாடுகள், அனைத்து கண்ணோட்டங்களிலிருந்தும் கேள்விக்குரிய நிகழ்வை உள்ளடக்கிய உரைகளின் தொகுப்பாக அதன் ஆசிரியரால் வழங்கப்படுகிறது: இலக்கணம் மற்றும் மொழியியல் போன்ற தலைப்புகள், நிச்சயமாக, ஆனால் Benveniste, Jakobson அல்லது Laporte போன்ற ஆசிரியர்களும் ஒரு கோட்பாட்டு மொசைக்கைக் கட்டமைத்தனர். இந்த விஷயத்தில் பார்த்ஸின் சொந்த பிரதிபலிப்புகள் பற்றிய குறிப்புகள் அல்லது ஹசெட் அகராதிக்கு அர்ப்பணிக்கப்பட்டதைப் போன்ற அசாதாரணமான கருத்துகள் கூட இடம்.
ஒரு செமியாலஜிஸ்ட் என்ற அவரது கண்ணோட்டத்தில், பார்த்ஸ் எழுத்தை நாம் அசையாமல் மற்றும் தெளிவான மொழியை சரிசெய்ய பயன்படுத்தும் ஒரு செயல்முறையாக கருதவில்லை, எப்போதும் தப்பியோடிய இயல்புடையது. இதற்கு நேர்மாறாக, அவரைப் பொறுத்தவரை, எழுதுவது கணிசமாக மீறுகிறது, மேலும், பேசுவதற்கு, வாய்மொழி மட்டுமல்ல, மொழியும் கூட, பெரும்பாலான மொழியியலாளர்கள் விரும்புவது போல், தகவல்தொடர்பு செயல்பாட்டில் அதை இணைத்தால். இங்கிருந்து நிறுவப்பட்ட பிரதிபலிப்பு, பார்த்ஸின் விஷயத்தில் எப்பொழுதும் போல், தைரியமானதாக இருக்கிறது, அது எல்லை மீறியதாக இருக்கிறது, ஏனெனில் அது அவரது சொந்த நூல்களை அறிவார்ந்த பகுப்பாய்விற்கு அப்பாற்பட்ட ஒரு படைப்பு செயலாக மாற்றுகிறது.
