Wychodząc od anegdoty, odnajduję podobieństwa w telewizyjnych interwencjach między Emily Blunt a Jennifer Lawrence. Obie łączy pewność siebie, która zrywa ze starymi kanonami aktorek jako poważniejszych, zawsze hieratycznych div z niewielką talią, które mogą rozwinąć się poza rolami filmowymi. I tak napięcie przenosi się na takich facetów Tom Cruise, zmumifikowane w imię niemożliwej i wiecznej młodości.
To będzie coś, że koleżanka Emilia już ze wszystkiego wróciła. Chodzi o to, że ta naturalność, która czyni aktorów i aktorki przystępnymi i humanizującymi, jest zawsze satysfakcjonująca. Choć bez wątpienia w przypadku Blunta sprawa idzie dalej i zakłada wartość dodaną jako aktorki. Ponieważ naturalność oznacza pewność siebie, pomysłowość, kreatywność, wszystkie te dary, które zapewniają bezpieczeństwo w sztuce, w której się jest zanurzonym.
A po drugiej stronie kamer wydaje się, że dzieje się coś podobnego. Nie wiem, w jakim stopniu Blunt wniesie swoje dawki improwizacji, gdy poznamy istotę każdej z jej postaci. Pytanie brzmi, że najbardziej absolutna wiarygodność graniczy z jego dokumentami. A to zawsze przekłada się na korzyść filmów, w których się pojawia. Jeśli dodamy do tego fakt, że przypadkiem lub ze względu na specyficzne upodobania, wiele jego ról ogranicza się do pewnego rodzaju suspensu, sprawa nabiera dla mnie większego wymiaru, biorąc pod uwagę moje zamiłowanie do tego typu gatunku.
Top 3 polecanych filmów Emily Blunt
Spokojne miejsce
DOSTĘPNY TUTAJ:W drugiej części jest więcej akcji, bo fabuła musiała być jakoś naenergetyzowana w kontynuacji. Ale to, co jest naprawdę magiczne w tej propozycji, to sposób, w jaki udaje jej się wyprowadzić nas z ciągłego napięcia do martwego spokoju. Bezruch zwierzęcia, które ma być ofiarą, człowieka, który ma zostać zaatakowany przez kosmitę... Emily Blunt przedstawiła przyczynę udręki przeniesionej na fizyczność, na spojrzenie, na ryk, na każdy gest.
Bo oczywiście dialogi muszą być uczciwe, żeby kosmici ich nie ścigali. W rzeczywistości rodzinę Abbottów można było bezpiecznie uratować, rozmawiając w języku migowym z córką Regan. Opowiada historię rodziny, która mieszka w domu w lasach Nowego Jorku, dbając o to, by nie wydawać żadnych dźwięków. Jeśli cię nie słuchają, nie mogą cię ścigać...
Na skraju jutra
DOSTĘPNY TUTAJ:Więcej niż kosmici... Z tej okazji właśnie partnerka Toma Cruise'a w filmie, w którym doskonale gra postmodernistyczną bohaterkę, praktycznie apokaliptyczną między teraźniejszością a czekającą nas dystopijną jutrem. Pytanie, czy ona i jej przyjaciel Tom będą w stanie osiągnąć uchronię, zaproponować alternatywę dla pokonanego świata.
W przyszłości dzika inwazja obcych na Ziemię będzie miała na celu zniszczenie rasy ludzkiej. Akcja rozgrywa się właśnie w tym momencie, gdy mężczyzna (Tom Cruise) i kobieta (Emily Blunt) robią wszystko, co w ich mocy, aby odeprzeć atak i tym samym zapobiec ich zniknięciu. Główny bohater to jeden z najbardziej doświadczonych żołnierzy biorących udział w tej prymitywnej wojnie, gdyż toczy w niej od dłuższego czasu.
W dniu, w którym umrze podczas walki, utknie w ciągłej pętli stylu „Stuck in Time”, co spowoduje, że będzie stale i nieuchronnie wskrzeszany, odradzając się raz po raz tego samego dnia, w którym umrze, by walczyć i umrzeć ponownie. . Każdego mijającego dnia żołnierz umiera ponownie. Za każdym razem, gdy się budzi, jego celem jest stać się jeszcze bardziej śmiercionośnym wojownikiem, zdolnym do powstrzymania inwazji obcych.
Po wielu próbach zda sobie sprawę, że jego misją jest uniknięcie ataku, gdyż doświadczenie pokazuje mu, że gdy rozpocznie się podbój obcych, rasa ludzka nie ma szans na przetrwanie. Bohater będzie musiał zmienić wydarzenia w pętli, w której został uwięziony, aby uniknąć zagłady człowieka, unicestwienia naszej planety i jego śmierci. W ten sposób żołnierz odkryje prawdziwe znaczenie każdego czynu i jego konsekwencje oraz wszystko, co się za nim kryje...
Oppenheimer
DOSTĘPNY TUTAJ:W znacznie bardziej umiarkowanej roli niż te wymienione powyżej, Emily przenosi większość napięcia fabuły wokół postaci zdolnej do wymyślenia bomby atomowej. Jest głosem sumienia nie tylko fizyka zdolnego do atomowej idei zwróconej w stronę najbardziej złowrogiej, ale całej cywilizacji, która dźwiga na barkach Oppenheimera. Ponieważ zimna wojna mogła zrobić wszystko, gdy tylko ktoś wcisnął czerwony przycisk.
Pomiędzy zwrotami akcji w retrospekcjach Blunt zawsze wydaje się nadawać spójność roli fizyka wystawionego na świat jako nowy ecce homo, który musi ponieść atomową winę, jak na sądzie ostatecznym.
Nie będąc filmem o szybkim tempie pod względem fabuły (logicznie, ponieważ jest to biografia), format ma nutę punktu zwrotnego, który może zmienić świat, poza wszystkim, co stworzenie i punktualne użycie bomb atomowych…