De paden van creativiteit zijn ondoorgrondelijk. Dat een boek, of beter gezegd een saga, uiteindelijk een andere dimensie krijgt en de hele wereld bereikt in de videogameversie heeft iets van creatieve sublimatie. Het punt is dat in de vruchtbare relatie iedereen wint, de boeken omdat er meer mensen naar toe komen en de videogames omdat ze een rijk plot vinden dat ontwikkelaars kunnen opvoeren met zo'n krachtig script.
De uiteindelijke begunstigde is Dmitry Glukhovsky, die van een sciencefictionschrijver uitgroeit tot een maatstaf in een steeds machtiger wordende videogame-industrie, en altijd op zoek is naar complotten zoals de zijne om spelers te betrappen die gefascineerd zijn door het voorstel.
De romans van Dmitry zijn strikt literair en verplaatsen de gebruikelijke post-apocalyptische scenario's uit de VS naar de andere kant van de wereld. Moskou als schans van de laatste mensen die geconfronteerd worden met een nieuwe vijandige wereld, gekenmerkt door hongersnood en die gedwongen anarchie die altijd ontstaat als al het bekende uiteindelijk in menselijke zelfvernietiging terechtkomt. Soms met tinten van Wereld oorlog Z Metro wordt overgebracht naar een nog sinistere toekomst en biedt een duistere voorstelling van de mensheid die wordt afgeleverd in de onderwereld.
Dat wat de Metro-saga betreft, die in zijn bibliografie vele andere verhalen doorspekt waarin Dmitry volhardt in zijn ideologie van een wereld aan de rand, een getransformeerde, ontwrichtende, uchronische planeet. Dat is waar Dmitry beweegt als een vis in het water, en de rest van ons meesleept...
Top 3 aanbevolen romans van Dmitry Glukhovsky
Toekomst
En toch gaan we beginnen met een roman zonder prequels of sequels, een werk dat ons naar die wereld leidt die al wordt aangehaald in eerstedimensionale wetenschappelijke roddels. Onsterfelijkheid, het vermogen van de mens om de tijd te overwinnen. Niet zoals "The Immortals", maar wetenschap door. Laten we ons verdiepen in dit overweldigende voorstel dat de nasmaak heeft van de film "In Time", waar geld min of meer het recht op leven bepaalt...
In de XNUMXe eeuw heeft de mensheid onsterfelijkheid bereikt dankzij levend water, het vitale water dat gratis wordt uitgedeeld onder de bevolking van het Verenigd Europa. De dood bestaat niet meer, maar de overbevolking heeft bepaalde hulpbronnen, zoals lucht en ruimte, beperkt.
Als iemand in een dergelijke wereld een kind wil krijgen, moet hij zichzelf een ouderdomsinjectie geven om te sterven en ruimte te maken voor zijn opvolger. Natuurlijk zijn er mensen die clandestien kinderen proberen te krijgen en de onsterfelijkheid te behouden. De Falange is de politieorganisatie die belast is met de vervolging van deze dissidenten.
Yan is een van de Onsterfelijken, zoals leden van de Phalanx ook wel bekend staan. Op een dag krijgt hij een bijzondere opdracht: het vermoorden van de nummer twee van een clandestiene politieke formatie die strijdt voor het recht van burgers om vrijelijk kinderen te krijgen.
Metro 2033
Aan het begin van deze roman wordt al snel de gemakkelijke overdracht ervan naar de videogamewereld begrepen. Metrostations zijn geïsoleerde en donkere ruimtes, eenheden waar elke kleine groep mensen moet overleven en zich moet aanpassen aan ad-hocregels die niet altijd eerlijk zijn. Maar het is zo dat het daarboven nog erger is. Aan de oppervlakte wacht er een ramp in de vorm van andere wezens die verlangen naar vlees dat nog steeds volledig menselijk is...
Jaar 2033 in Moskou. Tot nu toe nog niet, toch?... Wat er nog over is van de beschaving biedt weerstand in de laatste schuilplaats. Het is het jaar 2033. Na een verwoestende oorlog zijn grote delen van de wereld bedolven onder puin en as.
Ook Moskou is omgetoverd tot een spookstad. De overlevenden hebben hun toevlucht gezocht onder de grond, in het metronetwerk, en hebben daar een nieuwe beschaving gecreëerd. Een beschaving die anders was dan ooit tevoren. Dit boek vertelt de avonturen van de jonge Artjom, een jongen die het metrostation verlaat waar hij een groot deel van zijn leven heeft doorgebracht in een poging het hele netwerk te beschermen tegen een sinistere dreiging. Omdat deze laatste mannen niet alleen zijn in de underground...
Buitenpost
We breken een beetje met de fascinerende Metro-serie, maar bevestigen dat de hele serie het niveau van het begin handhaaft en zelfs verbetert door deze aan te vullen met nieuwe subplots. We bespreken hier dit andere voorstel, vergelijkbaar maar tegelijkertijd nieuw.
Het kan zijn dat de kwestie op een gegeven moment in verband zal worden gebracht met Metro. Of het kan zelfs zijn dat alles een verloop is van parallelle werelden die op een gegeven moment een tangentiële ontmoeting hebben. Het punt is dat naar de oppervlakte gaan om te zien wat er overblijft na een kernramp altijd goed is. Misschien zie je het zonlicht niet, maar we kunnen tenminste tussen de overblijfselen lopen van wat we waren, op zoek naar enige hoop.
We bevinden ons in het Rusland dat in de nabije toekomst zal bestaan. De jonge Yegor herinnert zich de wereld van vóór de catastrofe nauwelijks. Hij woont sinds zijn jeugd in een militaire post aan de oostgrens van zijn land, van waaruit een brug over de vergiftigde Wolga wordt bewaakt. Al tientallen jaren is niemand de brug overgestoken... maar dat gaat veranderen...
