Als het huidige noir-genre een trend is met een startpunt in het detectiveverhaal, is dat van Jonathan Lethem, wanneer hij dit genre benadert, een ander type zeer persoonlijke evolutie vanuit dezelfde oorsprong. Soms lijkt het erop dat het ding gaat inbreken bij een klassieke politie Kaarsenmaker, maar uiteindelijk strekken hun plots zich uit tot andere ideeën. De vraag is zoiets als het trekken van een crimineel verhaal om andere soorten problemen te zuiveren of te destilleren.
Het is duidelijk dat het zwarte genre ons tot het uiterste voert in gedrag, in de gevolgen of de motieven voor de misdaad. Door in deze context karakters aan de ene of de andere kant van de moord van de dag te schetsen, is het mogelijk om in afgronden te graven die modus vivendi zijn gemaakt. En uiteindelijk, als de auteur wil, gaat alles vooruit, draaiend rond de misdaad of, in het geval van Lethem, de moord dient als referentie en markering voor alles wat zich daarna kan ontwikkelen.
Maar zoals ik al zei, Lethem's is niet alleen tangentiële noir. In zijn bibliografie vinden we ook vele andere romans die hem dichter bij een andere Jonathan met de achternaam brengen Franzen. Met hem deelt hij een voorliefde voor de meest suggestieve landschappen, soms ontwrichtend vanuit het tegenculturele perspectief. En ook met Franzen deelt hij de expertise van het afbreken van de werkelijkheid om in zijn levendige plots aspecten te analyseren die alleen grote verhalenvertellers ons kunnen brengen.
Originele voorstellen die die ietwat vreemde smaak geven vanwege de beslissing van de schrijver om ons te vertellen wat hij wil, een beetje door de stam gaan die de belangrijkste zou kunnen zijn en ons verder brengen, naar de takken waar de definitieve vruchten van zijn verhalende intentie hangen.
Top 3 aanbevolen romans van Jonathan Lethem
Brooklyn weeskinderen
Rechercheurs, politieagenten en allerlei hoofdrolspelers op zoek naar de dienstdoende crimineel. Allemaal minutieus gebouwd door de schrijver die ze tot leven heeft gewekt. Trauma's, schuldgevoelens, onverwachte verbanden... Alles is mogelijk om de plotwending mogelijk te maken. Maar het Lionel Essrog-ding is een geweldige karakterisering die je nooit kunt vergeten.
"Ik heb het syndroom van Gilles de la Tourette." De woorden komen oncontroleerbaar over je heen en de handen kunnen niet anders dan impulsief en dwangmatig alles aanraken wat dichtbij is. Het is het lot van Lionel Essrog, opgegroeid in een weeshuis en die samen met zijn drie jeugdvrienden werkt voor een lokale gangster, Frank Minna, in een illegaal recherchebureau.
De moord op Frank zal hem dwingen zich onder te dompelen in het complexe en schimmige complot van relaties, bedreigingen en gunsten waaruit het Brooklyn bestaat dat hij zo goed dacht te kennen en waar niemand is wat ze lijken. Orphans of Brooklyn gaat veel verder dan wat we als een misdaadroman zouden kunnen beschouwen, het ondermijnt het genre en geeft het nieuwe nuances om tot een zeer originele tekst te komen.
de wilde detective
Wild als dezelfde wereld die wilde beesten herbergt. Wat daar buiten het nietsvermoedende kantoor van Phoebe Siegle is, is vastbesloten om elk spoor van de mensheid te verteren. Omdat de gepresenteerde casus het detail is, gaat het om de onherbergzame ruimte die daarna overblijft.
The Savage Detective begint met het bezoek van een vrouw aan een privédetective: Phoebe Siegle, een sarcastische New Yorker, verschijnt bij Charles Heist's vervallen caravan aan de rand van Los Angeles om haar te helpen Arabella te vinden, de dochter die vermist is van haar vriend.
De enige aanwijzingen die hij haar kan geven, zijn een eigenzinnige boeddhistische gemeenschap in Californië en Leonard Cohen, op wie het meisje geobsedeerd is. Een eenling van weinig woorden die een opossum als huisdier in zijn bureaula bewaart, zal Heist onmiddellijk de uitbundige en spraakzame Phoebe als metgezel accepteren. Het ongewone paar gaat op reis tussen de daklozen aan de rand van Los Angeles en door de meest onherbergzame plekken in de Mojave-woestijn, waar vreemde samenlevingen buiten alle wet en orde leven.
In deze noir met apocalyptische ondertoon neemt de veelgeprezen auteur van Orphans of Brooklyn ons mee naar een onrustige en politiek kwetsbare Verenigde Staten. The Savage Detective is een andere buitengewone prestatie van een van de grote referenties van de Amerikaanse literatuur.
anatomie van een speler
Welkom in de wondere wereld van gokken. Strepen die komen en gaan zodat pech uiteindelijk alles verslindt. Des te meer als men ondergedompeld is in het idee van wraak als een suïcidale verleiding. En dat alles goed lijkt te beginnen, onvermijdelijk goed.
Alexander Bruno heeft van het toeval zijn beroep gemaakt. Met zijn backgammon-koffer en smokinghoes op sleeptouw baant hij zich een weg door Berlijn naar de luxueuze residentie van Herr Köhler, waar hij het spel zal spelen dat de opgebouwde schulden afbetaalt na een reeks pech in Singapore. Maar de dobbelstenen staan niet aan zijn kant en het spel gaat mis. Hij is ervan overtuigd dat de telepathische gaven die hem tot nu toe tot een winnaar hebben gemaakt, hem in de steek laten.
Misschien komt het door het verschijnen van een ongemakkelijke plek in zijn gezichtsveld die zijn zicht vertroebelt en waardoor hij naar Californië moet reizen om de financiële hulp te accepteren die een oude jeugdvriend hem onbaatzuchtig lijkt te bieden. Net als zijn visie vervaagt zijn leven soms.
Jonathan Lethem keert terug met een verontrustende en buitengewone roman die ingaat op hoe de goede kaarten in het spel van het leven zich tegen je kunnen keren en je kunnen laten verdwijnen. De diepe psychologische weergave van de hoofdrolspelers van dit nieuwe verhaal bevestigt Lethem als een van de meest briljante en originele schrijvers van zijn generatie.
