De 3 beste boeken van Tennessee Williams

Ga op bezoek bij grote theaterartiesten die zo divers zijn als de man zelf Federico García Lorca o Inclán-vallei, stop ik vandaag bij een toneelschrijver van filmevocatie aan de andere kant van de Atlantische Oceaan, Mr. Tennessee Williams. Want de scenografie die deze reus van Amerikaanse letters voorstelde, belandde meer dan eens op het grote scherm met de meest bekende acteurs.

Vanuit zijn specifieke hellen weerspiegelde Williams in zijn toneelstukken al die zorgen op de grens van de waanzin van het alledaagse, over het onverbiddelijke verstrijken van de tijd, over verloren paradijzen, over het vertrouwde en zijn randen, over eenzaamheid en onaangepastheid. Behalve dat de gebruikelijke sensuele vermomming van sommige personages, gedreven tussen de meest ontijdige driften, de meest voorkomende tegenstellingen en tussen de meest problematische ingewikkeldheden van menselijke relaties, hem die aureool van een intense en onvergetelijke toneelschrijver gaf. En hun triomfen werden herhaald met elke nieuwe poster.

In de schaduw van Tennessee's creativiteit werd zijn zus Rose altijd gevonden., merkwaardig genoeg overleefde ze haar hele familie, als een gestrande geest sinds haar waanzin en drastische medische behandeling waardoor ze aan een stoel gekluisterd was. Rose Williams stierf in 1996, meer dan tien jaar nadat haar broer uit zijn eigen meest tragische scène tevoorschijn kwam, in een eenzame hotelkamer, tussen barbituraten die het voor hem onmogelijk maakten om de natuurlijke kokhalsreflex te hebben die zou hebben voorkomen dat hij stikte.

Top 3 aanbevolen boeken van Tennessee Williams

De kat op het hete tinnen dak

Nieuwsgierig naar mij is de analogie in termen van de titel van dit werk met "One Flew Over the Cuckoo's Nest" van Ken Kesey. En de waarheid is dat de gelijkenis in het fabelachtige verwijst naar het surrealistische, naar het oneirische, naar het vervormende bewustzijn van waanzin en vernietiging dat mensen kan gaan bewonen als een onderscheidende eigenschap in vergelijking met dieren.

Twee emblematische titels voor twee makers die goed bekend waren met die duistere kant van de geest die kan leiden tot de vernietiging van jezelf, jezelf of je familie. In het geval van "de kat" bevindt het werk zich in dat Amerikaanse Zuiden (van Tennessee tot New Orleans) dat zelfs in het midden van de twintigste eeuw leek te worden beheerst door zijn eigen morele richtlijnen, meer retrograde dan de rest van de Noord-Amerikaanse Oost meer open voor de wereld.

Aan de hand van een typische setting rond een katoenplantage ontdekken we een rijke familie in het bedrijfsleven die explodeert over zijn eigen realiteit die jarenlang is begraven door moraliteit rond geheimen en schuldgevoelens die te midden van coëxistentie in monsters veranderen.

Een tram met de naam Desire

Verlangen als seksuele drift moet zeker iets zijn dat wordt gemaskeerd in een Tennessee die gevangen zit in zijn emotionele beperkingen.

Maar literatuur of liever theater in dit geval, kan altijd sublimeren, herdefiniëren wie we zijn en ons volledig transformeren. Het werk wemelt van de meest exotische passies en baant zich een weg tussen douanebeperkingen. Blanche Dubois (van wie iedereen zegt dat het het portret is van Rose, de zus van Tennessee), confronteert met intensiteit in deze fictieve lotsbestemmingen die de auteur voor zijn eigen zus zou hebben gewild.

Een verhaal waarin Tennesse zijn frustraties leegde in de vorm van gepassioneerde enscenering, niet in staat om het donkerste deel van alle passie in de verbeelding van een schepper te negeren, doorkruist door schuldgevoel, ongelukkige jeugd en onverenigbaarheid met het leven.

Als Rose Blanche had kunnen zijn, zou ze waarschijnlijk net zo gedomineerd zijn door haar demonen, maar het zou een andere waanzin zijn, die wordt losgelaten wanneer men in staat is haar demonen onder ogen te zien, hoewel ze uiteindelijk evenzeer wordt verslagen.

De glazen dierentuin

Wederom een ​​vrouw, Amanda Wingfield. Wederom een ​​projectie van Rose, de zus bij wie Tennessee kinderlijke beschutting en afstemming vond totdat de geest van haar zus zich van de wereld begon af te stemmen.

Amanda's verleden leeft met haar mee in de vorm van herinneringen die vandaag de dag nog glorieuzer zijn in het grijs van haar dagelijkse leven. Laura, Amanda's dochter kan het gewicht van het lot van een moeder die in haar tenminste een overwinning van haar omstandigheden zou willen zien, niet dragen.

Tussen Amanda's melancholie en Laura's fysieke en emotionele beperkingen, lijkt het bedenken van een nieuw gezin van Laura voor het nageslacht een onmogelijke bekrachtiging op de meest onverwachte manier zodra Laura de man ontmoet die in haar leven zou moeten zijn.

De dromen van Amanda en Laura zijn diep van binnen hetzelfde, verlangens naar het onmogelijke, naar een verleden dat voorbij is of naar een persoon die nooit zal worden.