Uitgaande van de anekdotiek, vind ik de overeenkomsten die worden ontdekt in de televisie-interventies tussen Emily Blunt en Jennifer Lawrence. Beiden delen een zelfvertrouwen dat breekt met oude canons, zoals het hoort, van actrices als serieuzere, altijd hiëratische diva's met weinig middel om zich verder te ontwikkelen dan hun filmprestaties. En dus verplaatst de spanning zich naar jongens zoals Tom Cruise, gemummificeerd voor de zaak van de onmogelijke en eeuwige jeugd.
Het zal iets zijn dat de vriendin Emilia al van alles terug is. Het punt is dat die natuurlijkheid die acteurs en actrices toegankelijk maakt en vermenselijkt, altijd bevredigend is. Al gaat het in het geval van Blunt ongetwijfeld verder en veronderstelt het een meerwaarde als actrice. Omdat natuurlijkheid staat voor vertrouwen, vindingrijkheid, creativiteit, al die gaven die veiligheid bieden in de kunst waarin men wordt ondergedompeld.
En aan de andere kant van de camera's lijkt het alsof er iets soortgelijks aan de hand is. Ik weet niet in hoeverre Blunt haar dosis improvisatie zal bijdragen zodra de essentie van elk van haar personages bekend is. De vraag is of de meest absolute geloofwaardigheid aan zijn papieren grenst. En dat komt altijd ten goede aan de films waarin hij verschijnt. Als we hieraan toevoegen dat veel van zijn rollen door toeval of vanwege een bepaalde smaak beperkt zijn tot een soort spanning, krijgen de dingen voor mij een grotere dimensie gezien mijn voorliefde voor dat soort genre.
Top 3 aanbevolen Emily Blunt-films
Een rustige plek
BESCHIKBAAR HIER:Het tweede deel heeft meer actie omdat de plot op de een of andere manier moest worden geactiveerd in een vervolg. Maar wat echt magisch is aan dit voorstel, is hoe het ons weet te boeien van constante spanning tot doodstilte. De stilte van het dier dat op het punt staat te worden gejaagd, van de mens die op het punt staat aangevallen te worden door het buitenaardse wezen... Emily Blunt ging in op de oorzaak van angst die wordt overgedragen op het fysieke, op de blik, op de rictus, op elk gebaar.
Omdat de dialogen natuurlijk eerlijk moeten zijn, zodat de buitenaardse wezens ze niet opjagen. In feite had de familie Abbott veilig kunnen worden gered door in gebarentaal te spreken met hun dochter Regan. Het volgt het verhaal van een gezin dat in een huis in de bossen van New York woont en ervoor zorgt geen geluid te maken. Als ze niet naar je luisteren, kunnen ze je ook niet opsporen...
Op de rand van morgen
BESCHIKBAAR HIER:Meer dan buitenaardse wezens... Bij deze gelegenheid precies de partner van Tom Cruise in een film waarin ze perfect een postmoderne heldin speelt, praktisch apocalyptisch tussen vandaag en die dystopische morgen die ons kan wachten. De vraag is of zij en haar vriend Tom in staat zullen zijn om uchronia te bereiken, om een ​​alternatief voor de verslagen wereld voor te stellen.
In de toekomst zal een woeste buitenaardse invasie van de aarde gericht zijn op de vernietiging van het menselijk ras. Het verhaal speelt zich precies op dit moment af, waar een man (Tom Cruise) en een vrouw (Emily Blunt) er alles aan doen om de aanval te weerstaan ​​en zo hun verdwijning te voorkomen. De hoofdrolspeler is een van de meest ervaren soldaten die betrokken zijn bij deze wrede oorlog, aangezien hij er al heel lang in heeft gevochten.
De dag dat hij sterft tijdens een gevecht, komt hij vast te zitten in een continue 'Stuck in Time'-achtige lus, waardoor hij constant en onvermijdelijk weer tot leven komt, keer op keer respawnend op dezelfde dag dat hij sterft om te vechten en opnieuw te sterven. . Elke dag die voorbijgaat, sterft de soldaat opnieuw. Elke keer dat hij wakker wordt, is zijn doel om een ​​nog dodelijkere krijger te worden die in staat is de invasie van buitenaardse wezens te stoppen.
Na talloze pogingen zal hij beseffen dat het zijn missie is om de aanval te vermijden, aangezien de ervaring hem leert dat zodra de buitenaardse verovering begint, het menselijk ras geen overlevingskans heeft. De hoofdrolspeler zal de gebeurtenissen binnen de lus waarin hij vastzit, moeten veranderen om de uitroeiing van de mens, de vernietiging van onze planeet en zijn dood te voorkomen. Op deze manier ontdekt de soldaat het ware belang van elke handeling en de gevolgen ervan, en alles wat erachter schuilgaat...
Oppenheimer
BESCHIKBAAR HIER:In een veel meer gematigde rol dan de hierboven genoemde, draagt ​​Emily veel van de spanning van het complot rond het personage dat in staat is de atoombom te bedenken. Ze is de stem van het geweten, niet alleen van de natuurkundige die in staat is het atoomidee naar het meest sinistere te keren, maar van een hele beschaving die op Oppenheimer's schouders draagt. Omdat de Koude Oorlog alles kon doen als iemand eenmaal op de rode knop had gedrukt.
Tussen flashback-wendingen door lijkt Blunt altijd consistentie te geven aan de rol van de natuurkundige die aan de wereld wordt blootgesteld als een nieuwe ecce homo die de atoomschuld moet dragen zoals in het laatste oordeel.
Zonder een snelle film te zijn in termen van plot (logisch gezien het een bio is), heeft het formaat die toon van een keerpunt dat de wereld kan hebben veranderd, voorbij alles dat de creatie en het stipte gebruik van atoombommen...