De 3 beste boeken van Orson Scott Card

Het schrijven van meer dan 50 werken in een sciencefictiongenre dat altijd creatieve extra inspanning vraagt, zegt veel over het kunnen van de schrijver Orson Scott Card. Als bovendien veel van zijn romans zijn bekroond met de belangrijkste onderscheidingen van dit genre, wordt bekrachtigd dat het niet de ongegronde overvloed is, maar eerder een verbeeldingskracht die wordt gekanaliseerd naar een werkmethode die hem in staat stelt van het ene werk naar het andere te gaan met de gemak van iemand die het perfecte systeem heeft gevonden dat creativiteit en argumenten combineert.

Zoals gewoonlijk bijna elke keer dat ik een auteur begin te lezen, was ik geïnteresseerd in zijn begin. Voorbij de eerste literaire "schermutselingen" in kleine tijdschriften, ontstond in 1977 de grote transformatie van de amateur in de schrijver van beroep na het schrijven van de korte roman Ender's Game ... Dat moet het moment zijn geweest waarop, na het voltooien van nog een werk of minder uitgebreide, goede oude Orson moet gedacht hebben dat als hij al die stortvloed van verbeeldingskracht zou oppoetsen, hij een goede roman zou kunnen schrijven.

En toen de roman Ender's Game wereldberoemd werd, dacht hij erover om het idee af te ronden met een saga... Tegen die tijd had Orson Scott Card al geleerd de creativiteit te temmen en deze te vullen met dat methodische plan dat alles wat daarna kwam met deugden vervulde. , wat niet weinig was.

Natuurlijk wilde Orson Scott Card naast schrijven ook zijn succesvolle formule belijden en stopt hij nooit met het geven van creatieve schrijflessen. Dus als je erover denkt om je fantasie de vrije loop te laten als het om verhalen gaat, geef dan een paar euro uit en schrijf je in voor een van hun cursussen...

Afgezien van grappen of suggesties, durf ik erop te wijzen dat het geweldige werk van Orson Scott Card, in termen van huidige vertellers van zijn genre, het beste van een Johannes Scalzi gekanaliseerd in interstellaire sciencefiction en de bewonderde schrijver van het epische en het fantastische Patrick Rothfuss, het samenvatten en verbeteren van naar mijn mening delen van het een en het ander.

3 beste Orson Scott Card-boeken:

Ender's spel

Het is fascinerend om je dit werk in zijn begin voor te stellen als een korte roman. Nadenken over wat was en wat uiteindelijk eindigde als een saga van zes omvangrijke afleveringen, sluit aan bij het idee van de onuitputtelijke bron van de verbeeldingskracht van de auteur. We bevinden ons in een futuristische omgeving met een bepaalde sfeer van sociale dystopie, waarin het leven beperkt is tot maximaal kinderen. Maar tegelijkertijd opent de benadering zich voor het idee dat in de uitzonderingsgevallen, in het openen van ideologieën, de oplossing voor een probleem dat ons blokkeert, kan liggen.

De buitenaardse dreiging in de vorm van een plaag brengt een idee van onmiskenbare ondergang voor de menselijke beschaving met zich mee. Soorten uit andere werelden met de grootte van insecten en het vermogen om te redeneren waarmee ze hun aanvallen kunnen coördineren. Alleen Ender, de uitverkorene, de uitzondering, zal de aanval kunnen weerstaan. En vanuit deze aanpak, die als eenvoudig kan worden beschouwd, verspreidt zich een geweldig verhaal tussen episch, romantiek, sciencefiction en de humanistische toets die altijd bijdraagt ​​aan een verhaal waarin ons bestaan ​​op de rand van verdwijning staat.

de stem van de doden

Het is onmogelijk om Ender's Game als de beste roman van Orson Scott Card te noemen en dit tweede deel er niet meteen achter te plaatsen, wat echter zeker baanbrekend is. Een vervolg anticipeert altijd op smaken die voortbouwen op wat al gelezen is. En toch bracht deze nieuwe roman iedereen in verwarring, omdat deze zich duizenden jaren afspeelde nadat Ender de leiding had over de moeilijke missie om insecten te elimineren voor de meest kwaadaardige doeleinden in de geschiedenis van de literatuur.

Deze keer is Enders wereld geëvolueerd. Hij zou slechts een herinnering moeten zijn, een mythe, een legende begraven door de Sprekers van de doden. Maar contact met nieuwe levensvormen uit andere sterrenstelsels zorgt er uiteindelijk voor dat Ender weer opduikt om te proberen de mensheid te ontdoen van dreigende gevaren.

De herinnering aan de aarde

The Return Saga is een van de meest unieke sets in de sciencefictionliteratuur. In deze set is een deel van de mormoonse religieuze verbeelding ingevoegd, als een demonstratie van de toewijding en morele schuld van de auteur met dit geloof. Maar naast deze religieuze bedoeling heeft de sage, met deze eerste roman in de hoofdrol, een interessant literair aspect (hoewel de suggestieve religieuze connotatie niet kan worden ontkend).

Mensen die hun eigen rampen overleefden, migreerden naar de planeet Harmony. De nieuwe mensen kennen de beperkingen van een beschaving die zich heeft overgegeven aan egoïsme dat bijna alles beëindigde en geven zich over aan de Opperziel, een computer die regels en wetten zal vaststellen en gedrag zal straffen of belonen. Maar niet alle mensen zijn het met deze aanpak eens en de confrontatie zal uiteindelijk leiden tot totale uitsterving. Alleen de Bewaker van de Aarde zal het einde van onze dagen kunnen oplossen.