In de schaduw van Andrea Camilleri en zijn mythische Montalbano, ook Italiaanse auteurs zoals Marco Vichi Ze zetten de erfenis voort van het duistere detectivegenre, geworteld in dat idee van het smerige. het aanvallen van alle soorten vestigingen, kantoren en zelfs politiebureaus.
Niemand is vrij van smet, zelfs een commissaris Bordelli die soms in de verleiding komt zoals elk personage wiens aankoop hem bevrijdt van mogelijke gerechtelijke vervolging. Maar op dat koord komen juist jongens als Bordelli en zijn voorganger Montalbano naar voren als waardige vertegenwoordigers van de meest menselijke twijfels en ellende. Want als je je gezicht met de wereld breekt, word je uiteindelijk verzwakt en blootgesteld aan de risico's van je eigen demonen.
Maar Vichi lijkt het noir-genre niet als het enige aspect te beschouwen en we moeten er in toekomstige vertalingen dieper op ingaan. Tussen het een en het ander strekt de bibliografie van deze auteur zich al uit over tientallen romans en een groot aantal delen met korte verhalen. Zonder twijfel een interessante verteller, zoals ik zeg, nog onbekend aan deze kant van de Middellandse Zee...
Top 3 aanbevolen romans van Marco Vichi
Commissaris Bordelli
Het is moeilijk om een ​​ander werk aan te wijzen dan het eerste in zo'n krachtige serie. Want idealisering of niet, je keert altijd terug naar dat begin, naar de ontmoeting met de hoofdpersoon van zoveel veldslagen en zoveel wrijvingen met die kant van het leven die de huid scheurt.
Er zijn stereotiepe plaatsen in het noir-genre, zoals bepaalde buurten van enkele grote steden, of noordelijke breedtegraden van een Europa waar het noorden het punt van de huidige noir markeert. En toch ontstaan ​​magische voorstellen ook uit contrasten. Het prachtige Florence, dat bol staat van de cultuur, het glorieuze verleden en de elegantie. Alleen achter alle schijn worden altijd schaduwen geprojecteerd...
Florence, zomer 1963. Commissaris Bordelli verdraagt ​​de hitte in een door de feestdagen verlaten stad. De banale zomerroutine wordt onderbroken door de verschijning van het levenloze lichaam van een oude dame in haar XNUMXe-eeuwse villa. De omstandigheden van de dood en de autopsie uitgevoerd door Diotivede, Bordelli's vertrouwde lijkschouwer en vriend, doen vermoeden dat het een misdaad was. De commissaris, weinig liefhebber van regels en meer voorstander van het volgen van zijn eigen ethische code, begint een onderzoek dat hem in contact brengt met familieleden en mensen die het slachtoffer bezochten.
Dood in Firenze
Na Vichà was Florence ongetwijfeld nooit meer hetzelfde. Omdat eenmaal een denkbeeld ontwaakt dat tegengesteld is aan het officiële, complementair zoals elke legende van de duistere kant, de kwestie van verdwalen, afhankelijk van welke straten dat punt van cultureel genot heeft, maar ook van verontrustende verwachting wanneer je voelt dat er iets verontrustends kan gebeuren …
Florence, oktober 1966. De kleine Giacomo Pellissari verdwijnt spoorloos. Een oude vrouw was de laatste die hem zag: zijn magere lichaam, rennend met zijn tas zwaaiend op zijn rug... Het lijkt alsof de aarde hem heeft opgeslokt. Commissaris Bordelli doet onvermoeibaar onderzoek. Hij weet dat er altijd een eenvoudiger verklaring voor deze mysteries bestaat, ook al is deze misschien net zo duister als de rivier de Arno.
Een overstroming, zoals de Florentijnen zich niet meer herinneren, overstroomt de rivier en zet de hele stad onder water. Bordelli denkt dat deze tragedie verder onderzoek naar de Giacomo-zaak, die verontrustende gevolgen heeft, zal verhinderen. Hij vreest dat de misdaad ongestraft zal blijven, maar zijn vasthoudendheid kent geen grenzen, noch voor deze zaak, noch voor het veroveren van de mooie Eleonora, de jonge vrouw op wie hij verliefd is geworden en op wie hij bang is te verliezen.
Een smerige zaak
De donkerste van Bordelli's romans, een plot dat de focus verlegt van de gebruikelijke neiging tot die noir bedekt met politieke wil, witteboordenzaken en andere corruptie om zich te verdiepen in de open grafcrimineel.
April 1964. Florence is bedekt met een grijze en trieste lucht die niet veel goeds belooft. Casimiro, een vriend van commissaris Bordelli, heeft zojuist het lichaam van een man ontdekt in Fiesole, aan de rand van de stad. Hoewel ze zich naar de plaats van het vermeende misdrijf haasten, is er bij aankomst geen spoor van het lichaam.
Een paar dagen later verschijnt het levenloze lichaam van een meisje en wordt er een vreemde vlek ontdekt. Het zal niet het laatste lijk zijn. Zo begint de jacht op een mogelijke seriemoordenaar en een van de donkerste periodes in Bordelli's carrière. Het is een smerige zaak voor hem en de rest van het onderzoeksteam; een zaak die voorbestemd lijkt om een ​​eindeloze nachtmerrie te worden, zo donker als de lucht van Florence.
