Er zijn mensen die van mening zijn dat John Malkovich de meest egoïstische acteur is van degenen die Hollywood hebben meegemaakt. Dat van het maken van een film met de titel "Hoe John Malkovich te zijn" Het klonk als absolute ijdelheid. Ook laat hij het idee om te schrijven en te schitteren in een andere film met de titel "100 Years: The Movie You'll Never See" niet achterwege, zodat deze alleen te zien is in een surrealistische première gepland voor 18 november 2115. Details die zijn veel overboord gaan in het ego.
Maar wat is een betere plek om vreugdevuren van ijdelheden te verbranden dan in de bioscoop, toch, John?
Omdat John Malkovich altijd put uit een charismatische, bijna sinistere charme die zijn personages met gemak overdraagt, alsof hij alleen maar het podium op hoeft en zijn kostuum moet veranderen om zijn persoonlijkheid te veranderen en de personages die hij belichaamt geloofwaardig te maken. Deugd is misschien meer aangeboren dan bestudeerd. Maar er schuilt altijd meer waarheid in wat natuurlijk is dan in wat geleerd is. En John weet dat menselijke wezens alles bevatten. Het is gewoon een kwestie van intern zoeken naar de rol die we kunnen spelen vanuit de meest nabije ervaringen of gedeelde emoties.
Tot 18 november 2115, de dag waarop ik met volledige kennis van de feiten over zijn werk een mening kan geven, zouden zijn meest aanbevolen films van vandaag de films kunnen zijn die ik hier breng, altijd over zijn strikt interpretatieve toekomst. .
Top 3 aanbevolen films van John Malkovich
Hoe John Malkovich te zijn?
BESCHIKBAAR HIER:De freak-out werd geserveerd. En het zou niet voor minder zijn. Het is ook waar dat om de interpretatieve en plotfreak te delen, er niets beters is dan jezelf te omringen met goede vrienden als John Cusack, Cameron Díaz of Charlie Shenn. En afgezien van de titel zijn de optredens van John Malkovich nogal punctueel en tangentieel, alsof ze betekenis willen geven aan de fascinerende onzin van toegang tot de geest van de acteur om tussen driften, verlangens, manieën en vijandigheden te duiken.
Tussen lysergisch, kunstmatig stimulerend, uitzinnig, dromerig en tegelijkertijd opwindend in zijn magnetisme om te ontdekken hoe je John Malkovich kunt worden om met je geest te doen wat we willen en deze naar onze grillen te manipuleren. Want zodra het experiment met Malkovich was gedaan, kon het idee worden geëxtrapoleerd naar onze bazen, zwagers en buren...
Het leven van Craig Schwartz komt aan het einde van een cyclus. Craig is een straatpoppenspeler met veel talent, maar hij heeft de indruk dat zijn leven zinloos is. New York is veel veranderd en mensen besteden er niet veel aandacht aan. Hij is tien jaar getrouwd met Lotte, die in een dierenwinkel werkt en geobsedeerd is door haar werk. Hij slaagt erin een baan te vinden op de 7e verdieping van het Mertin-Flemmer-gebouw in Manhattan, waar hij een kleine deur vindt die hem toegang geeft tot een geheime gang die hem naar binnen zuigt en hem toegang geeft tot de hersenen van John Malkovich.
Gevaarlijke vriendschappen
BESCHIKBAAR HIER:Elk personage gespeeld door John Malkovich is op zichzelf gevaarlijk. Het punt is dat bepaalde gevaren ons aantrekken als kaas in aandelen wanneer honger de rede overneemt. In zijn historische decor herinneren we ons soms de onuitsprekelijke ondeugden van Dorian Gray. Alleen wordt alles deze keer ervaren zonder de mogelijkheid tot verandering, zonder een andere ziel die in staat is al die duisternis te herbergen die Dorians schilderij bevat. Alles is dus wulpser in een tijd waarin wellustigheid bijna de ergste zonde was...
Frankrijk, XNUMXe eeuw. De perverse en fascinerende markiezin de Merteuil (Glenn Close) plant wraak op haar nieuwste minnaar met de hulp van haar oude vriend de burggraaf de Valmont (John Malkovich), een verleider die net zo amoreel en verdorven is als zij. Een deugdzame getrouwde vrouw, Madame de Tourvel (Michelle Pfeiffer), op wie Valmont verliefd wordt, zal betrokken raken bij de verraderlijke machinaties van de markiezin.
Seneca
BESCHIKBAAR HIER:Dat John Malkovich een van de grootste Spaanse denkers in de geschiedenis van de mensheid speelt, wat wil je dat ik je vertel... het is heel gaaf. Het punt is dat de film een vleugje historische bibliografie heeft zonder meer opschepperij dan louter spectaculaire, misschien met af en toe een theatraal tintje in de gebaren. En tegelijkertijd bedenk je in de eenvoud van het plot dat misschien alles in de bio zo zou moeten zijn om dichter bij de personages te komen die worden belichaamd door geweldige acteurs. Dat zou genoeg moeten zijn. Maar we zijn natuurlijk gewend aan het epische en staan weinig open voor het genie dat op het toilet zit, waar hij het meest menselijk was...
Het is het jaar 65 na Christus in Rome en de beruchte keizer Nero gedijt op een mix van grootheidswaanzin, paranoia en fysiek geweld. De beroemde filosoof Seneca is van kinds af aan Nero's mentor en naaste adviseur geweest, en speelde een belangrijke rol in zijn machtsovername. Desondanks wordt Nero moe van Seneca en gebruikt hij een gefrustreerde aanslag op zijn leven om Seneca valselijk te beschuldigen van medeplichtigheid aan de moordaanslag.
Zijn genereuze geschenk aan Seneca: hij is vrij om zelfmoord te plegen. Seneca aanvaardt zijn lot en wil, net als Socrates, afscheid nemen van zijn volgelingen met een laatste les uit zijn levensfilosofie. Daarna is hij van plan zijn polsen door te laten snijden om zijn plaats in de geschiedenis te versterken. Dat is precies wat er gebeurt, maar Seneca sterft pijnlijk en langzaam. Een leegbloeding die het einde van alle denkkanalen vertegenwoordigt.