वर्तमान कथाकारहरु जस्तै कोल्सन ह्वाइटहेड o ब्रिट बेनेट उनीहरु एक तर्क को रूप मा जातीय अर्थ को धेरै गर्व छन्। यो केहि प्राकृतिक को रूप मा फरक को जागरूकता मा abounding को बारे मा छ। अझ धेरै विपरित विचार को stridency बाट। माइकल ज्याक्सन कालो हुन चाहँदैनन्, हामी सबैलाई यो स्पष्ट छ। प्रश्न यो पत्ता लगाउनु हो कि के एक व्यक्ति लाई आफ्नो छाला फाड्न को लागी प्रयास गर्न को लागी, एक कालो अतीत को रूप मा बिर्सन को लागी पहिचान को लुप्तप्राय को लागी तृष्णा गर्न चाहानुहुन्छ।
आत्म-दोषी अपराध सबैभन्दा खराब अपराध हो किनकि यो आफैंलाई अस्तित्वको त्यो तौल संग घुम्ने सजाय दिईन्छ जुन उसको खुट्टा भुइँमा डुब्न सक्षम हुन्छ जब सम्म स्थिरीकरण वा कब्जा छैन। यो जस्तै एक उपन्यास एक निम्न जाति संग सम्बन्धित र आफैंलाई बिर्सने बाट यसबाट भाग्ने नाटक को धारणा को त्रासदी को रूपक बनाउँछ। नतिजाहरु अप्रत्याशित छन् जस्तै उनीहरु ध्रुवीकृत छन्। यही कारण हो कि यी दुई केटीहरु को कहानीले हामीलाई भित्र एक नयाँ प्रतिकृति को रूप मा अझै पनी अव्यक्त जातिवाद को दुबै पक्ष मा पनी एक समान नतिजा जस्तै हिलाउँछ ...
पुस्ता पछि पुस्ता, लुइसियाना, मालार्ड को शहर मा कालो समुदाय, मिश्रित विवाह को पक्षमा गरेर आफ्नो छाला टोन हल्का गर्न को लागी कोशिश गरीरहेको छ। अविभाज्य जुम्ल्याहा Desirée र स्टेला Vignes, आफ्नो बर्फीलो रंग, खैरो आँखा र लहरदार कपाल संग, यो एक राम्रो उदाहरण हो।
यति फरक र यति उस्तै, उनीहरुले सानो शहर सँगै भाग्ने निर्णय गरे, विश्वास छ कि उनीहरु उनको रगत बाट बच्न सक्छन्। धेरै बर्ष पछि र सबै को चकित नजर अघि, इच्छा é कोइला को रूप मा कालो को रूप मा एक केटी संग फिर्ता आउँछ। उनले लामो समयदेखि स्टेलाबाट सुनेका छैनन्, उनी गायब हुने र निश्चित रूपले सेतो महिलाको रुपमा अर्को जीवन बिताउनको लागी आफ्नो उत्पत्ति त्याग गर्ने निर्णय गरे पछि।
टोनी मोरिसन र जेम्स बाल्डविन को योग्य उत्तराधिकारी को रूप मा सम्मानित, ब्रिट बेनेट पछिल्लो समय अफ्रिकी अमेरिकी साहित्य को महान खुलासा मध्ये एक हो।
तपाइँ अब ब्रिट बेनेट द्वारा उपन्यास "गायब हाफ", यहाँ किन्न सक्नुहुन्छ:
