တီထွင်ဖန်တီးနိုင်မှုစွမ်းရည်ကို အကြီးမားဆုံးသော ပမာဏဆီသို့ အရင်းအမြစ်များ အများဆုံးရှိသော စိတ်ခံစားမှုများဆီသို့ အရင်းအနှီးများစွာဖြင့် ဇာတ်ကွက်တစ်ခုအတွင်း ဇာတ်ကွက်တစ်ခု အရည်ပျော်အောင် လုပ်ဆောင်နိုင်မှုတွင် ပေါင်းစပ်မှုတွင် ကြီးမားသောအတိုင်းအတာကို သရုပ်ပြပါသည်။ အဲဒီထဲမှာ John Paul Villalobos အခြားခေတ်ပြိုင်ပုံပြင်များစွာကို ဦး ဆောင်သည်။
အဘယ်ကြောင့်ဆိုသော်ဤမက္ကဆီကန်စာရေးဆရာသည်မည်သည့်အခါမဆိုလစ်ဟင်းမှုမရှိဘဲကွဲပြားသောကိရိယာများကိုဆွဲထုတ်သည် ဟာသ သည်းထိတ်ရင်ဖိုသော တင်းမာမှုဆီသို့၊ ၎င်း၏ ဇာတ်ကောင်များ၏ စိတ်ပိုင်းဆိုင်ရာ ဝန်ထုပ်ဝန်ပိုးနှင့် ထူးထူးခြားခြား အံ့အားသင့်စရာ ဖြစ်လာသည့် လုပ်ဆောင်ချက်တစ်ခုမှတဆင့်။ ဤအရာအားလုံးသည် စာဖတ်သူကို ကျွန်ုပ်တို့၏အသိစိတ်တွင် အရှိန်အဟုန်ပြင်းပြင်းဖြင့် သူ၏စိတ်ကူးစိတ်သန်းများနှင့် ရည်ရွယ်ချက်များကို ဟာရီကိန်းမုန်တိုင်းထဲတွင် အမြဲနေရာချထားရန် သင့်လျော်သောကိရိယာဖြင့် ဤအရာအားလုံးပါဝင်ပါသည်။
ဟုတ်တယ်၊ တစ်ခါတစ်လေဝတ္ထုတွေရေးတာကတခြားအရာတစ်ခုပဲ။ အဘယ်ကြောင့်ဆိုသော်ပုံမှန်ဖွဲ့စည်းတည်ဆောက်ပုံများကိုသိပြီးဖြစ်နိုင်ချေရှိသောစူးစမ်းလိုစိတ်တို့ကြောင့်ဖြစ်နိုင်ချေရှိသောခြေလှမ်းအသစ်များကြောင့်စာဖတ်သူများအံ့သြသွားစေနိုင်သောလမ်းကြောင်းသစ်များဆက်လက်ဖွင့်ထားဆဲဖြစ်သည်။
Juan Pablo Villalobos ရေးသားသောထိပ်တန်းဝတ္ထု ၃ ပုဒ်
ဆံပင်ညှပ်ဆိုင်နှင့် စာရေးဆရာ
ဟာသဇာတ်လမ်းများကို မထီမဲ့မြင်ပြုသော ဇာတ်လမ်းများ။ သူရဲကောင်း၏မသေနိုင်သောအမူအရာတွင် ရယ်မောရန်နေရာမရှိပါ။ ရိုမန်တစ်ပိုင်း သို့မဟုတ် အခြားအမျိုးအစားတစ်ခုခုတွင် အလားတူဖြစ်တတ်သည်။ ဘုရားသခင်ကို ကျေးဇူးတင်ပါသည်၊ တစ်ချိန်ချိန်တွင် အဓိပ္ပါယ်မဲ့သူများသည် ကျွန်ုပ်တို့အား အိမ်ပတ်ပတ်လည်တွင် လမ်းလျှောက်ရန် နောက်ထပ်ရည်ညွှန်းသူများကို ကမ်းလှမ်းရန် သူရဲကောင်းများ သို့မဟုတ် ချစ်သူများ၏ အနှောင့်အယှက်မဖြစ်နိုင်သော စိတ်ဓာတ်ကို ဖယ်ရှားပေးခဲ့သည်။ ဘာဖြစ်လို့လဲဆိုတော့ အခုအချိန်မှာတော့ ဟီးရိုးဆိုတာ သူတတ်နိုင်သလောက် လုပ်နိုင်တဲ့သူပဲဆိုတာ အားလုံးသိကြပြီးဖြစ်တဲ့အပြင် ပျော်ရွှင်မှုကို လိုက်ရှာတဲ့ တိုက်တန်းနစ်မစ်ရှင်မှာတောင် ပိုလို့တောင်ကောင်းပါသေးတယ်။
၎င်းသည် ဇာတ်လိုက်ကိုလိုနီစကုပ်ယူနေသည့် အစာအိမ်နှင့်အူလမ်းကြောင်းဆိုင်ရာဆေးခန်းရှိ ဧည့်ခံဝန်ထမ်းများ၏အဆိုအရ၊ ရှုပ်ထွေးနက်နဲသောလျှို့ဝှက်ဆန်းကြယ်မှုများ၊ macabre မတော်တဆမှုများ၊ ရာဇ၀တ်မှုမြောက်သည့်အထောက်အထားများနှင့် ပုံမှန်မဟုတ်သောသံသယရှိသူနှစ်ဦးဖြစ်သည့် Breton သည် ရာဇ၀တ်မှုမြောက်သည့်ဝတ္ထုဖြစ်နိုင်သည် မှောင်မိုက်သောအတိတ်နှင့်အတူ ဆံပင်ညှပ်ဆရာနှင့် စူပါမားကတ်ကင်းစောင့်တစ်ဦးသည် သူ၏ဘဝအတွေ့အကြုံများကို သက်သေခံချက်ရေးရန် အစွဲအလမ်းကြီးသည်။ အဆိုးဆုံးကတော့ ဇာတ်လိုက်က စိတ်ကူးတောင်မယဉ်ဘဲ ပျော်ရွှင်မှုရဲ့ အကျိုးဆက်တွေကို စိတ်ပူလွန်းတာကြောင့် သေရည်ထိနမိဒ္ဓက သာယာနာကြည်းမှု ထောင်ချောက်ထဲကို ကျရောက်မှာကို ကြောက်ရွံ့စေတယ်။
ပျော်ရွှင်ဖွယ်အဆုံးသတ်ပြီးသည့်နောက် စာပေမရှိဟု ထပ်ခါတလဲလဲပြောလေ့ရှိသည်မှာ “ကောင်းသောစာပေ” သည် ပျော်ရွှင်ဖွယ်စာပေမဟုတ်ပေ။ ပျော်ရွှင်မှုသည် ဆန့်ကျင်ဘက်၊ အပေါ်ယံ၊ သိမ်ဖျင်းသော၊ ဆန့်ကျင်ဘက်ဖြစ်သည်။ ပဋိပက္ခမရှိလျှင် စာပေမရှိဟု ဆို၏။ ပျော်ရွှင်မှုအကြောင်း ဝတ္ထုတစ်ပုဒ်ရေးဖို့ဆိုတာ တကယ်မဖြစ်နိုင်ဘူးလား။ လေးနက်ပြီး တစ်ချိန်တည်းမှာ သိမ်ဖျင်းသော၊ အဘိညာဉ်နှင့် တားမြစ်ထားသော ဝတ္ထု၊ တစ်ကိုယ်ကောင်းဆန်သော ရှောင်လွှဲမှုမဟုတ်သည့် ပျော်ရွှင်စရာကောင်းသော ဇာတ်လမ်းတစ်ပုဒ်လား။ ဤဇာတ်လမ်း၏ ဇာတ်ဆောင်သည် မသေချာသဖြင့် သူ့မိသားစု၏အကူအညီဖြင့် ရှာဖွေရန် ကြိုးစားသည်။ ဒီစာမျက်နှာတွေကို ရေးသားသူအနေနဲ့ကတော့ သူယုံကြည်ဖို့လိုတယ်လို့ ကျနော်တို့ သံသယရှိပါတယ်။
Burrow တွင်ပါတီ
အလိုရှိသောဆန္ဒနှင့်ဆန္ဒရှိသောပုခက်စာရေးဆရာသည်ပထမအကြိမ်အံ့သြဖွယ်ကောင်းသောဒေသခံများနှင့်သူစိမ်းများ၊ အံ့သြဖွယ်ကောင်းလောက်အောင်သော ၀ တ္ထုတိုများကိုမွေးထုတ်ပေးသည်။ သူကစာလုံးတွေကိုရှင်းလင်းတဲ့နည်းလမ်းနဲ့အဂ္ဂိရတ်သမားတစ်ယောက်ဖြစ်နေပြီဆိုတဲ့အာမခံချက်ကိုထောက်ခံတဲ့အပြုံးတစ်ခုကြောင့်
Tochtli သည် ဦး ထုပ်၊ အဘိဓာန်၊ ဆာမူရိုင်း၊ guillotines နှင့်ပြင်သစ်တို့ကိုကြိုက်သည်။ သို့သော် Tochtli သည်ကောင်လေးတစ်ယောက်ဖြစ်ပြီးယခုအခါသူလိုချင်သောအရာသည်သူ၏ကိုယ်ပိုင်တိရစ္ဆာန်ဥယျာဉ်အတွက် Liberia မှ pygmy hippo ဖြစ်သည်။ အာဏာရဲ့အထွတ်အထိပ်မှာမူးယစ်ဆေးဝါးရောင်းဝယ်သူဖခင် Yolcaut ကသူ့ဆန္ဒမှန်သမျှကိုဖြည့်ဆည်းပေးဖို့အဆင်သင့်ဖြစ်နေပြီ။ ၎င်းသည်မျိုးသုဉ်းရန်အန္တရာယ်ရှိသည့်ထူးခြားဆန်းပြားတိရိစ္ဆာန်တစ်ကောင်ဖြစ်သည်ကိုအရေးမကြီးပါ။ ဘာကြောင့်လဲဆိုတော့ Yolcaut ကအမြဲတမ်းလုပ်နိုင်တယ်။
Tochtli သည်နန်းတော်တွင်နေထိုင်သည်။ လူ ၁၃ ဦး၊ ဆယ့်လေးယောက်တို့နှင့်အတူနေထိုင်သောရွှေတွင်းတစ်ခုကိုသူပုန်များ၊ ပြည့်တန်ဆာများ၊ ရောင်းဝယ်သူများ၊ အစေခံများနှင့်အကျင့်ပျက်နိုင်ငံရေးသမားတစ် ဦး တို့နှင့်အတူနေထိုင်သည်။ ပြီးတော့ကမ္ဘာမှာအရာအားလုံးအတွက်နယ်ချဲ့သမားတွေအပြစ်တင်ခံရတဲ့မတရားမှုတွေနဲ့ပြည့်နှက်နေတဲ့သူ့ကိုယ်ပိုင်ဆရာ Mazatzin ရှိတယ်။
Burrow at Party သည်စိတ်ကူးယဉ်ဆန်ဆန်ဖြည့်ဆည်းရန်စိတ်ကူးယဉ်ခရီးတစ်ခု၏မှတ်တမ်းဖြစ်သည်။ ကွဲအက်နေသောခေါင်းများ၊ သွေးမြစ်များ၊ လူသား၏ရုပ်ကြွင်းများ၊ လူသေအလောင်းတောင်များ မြေကျင်းသည်မက္ကဆီကိုတွင်ရှိပြီး၎င်းကိုသိပြီးသားဖြစ်သည်။ မက္ကဆီကိုသည်တစ်ခါတစ်ရံကြီးကျယ်ခမ်းနားသောနိုင်ငံတစ်ခုဖြစ်ပြီးတစ်ခါတစ်ရံမှာဆိုးဝါးသောနိုင်ငံတစ်ခုဖြစ်သည်။ အရာတွေကဒီလိုပါ။ နောက်ဆုံးတော့ဘဝဆိုတာဂိမ်းတစ်ခုနဲ့ပါတီတစ်ခုပဲ။
ငါ့ကိုယုံဖို့ဘယ်သူ့ကိုမှမေးမှာမဟုတ်ဘူး
အဓိပ္ပာယ်မဲ့အတွေ့အကြုံရဲ့အဆုံးမှာမင်းကဘယ်သူ့ကိုမှပြောဖို့မလိုဘဲအဲဒါကိုမင်းယုံဖို့မလိုအပ်သလိုဒီလိုရှင်းပြချက်မျိုးကိုမင်းစဉ်းစားနိုင်တယ်။ ဒါပေမယ့် Villalobos ရဲ့အဓိကဇာတ်ကောင်တွေကဘဝရဲ့အဆုံးစွန်ဆုံးအချက်တွေကိုနားလည်ဖို့နည်းလမ်းနဲ့သက်ဆိုင်တဲ့ရှင်းပြချက်တွေအမြဲလိုအပ်တယ်ဆိုတာဘဲ။
၎င်းသည်ကောင်လေးတစ်ယောက်အနေနှင့်အရူးတစ်ယောက်ဖြစ်ရန်နည်းလမ်းများကိုညွှန်ပြသောညီဝမ်းကွဲတစ် ဦး နှင့်စတင်ခဲ့ပြီးသူသည်သူ့ရည်းစားနှင့်အတူဘာစီလိုနာသို့ခရီးသွားကာစာပေလေ့လာရန်နှင့်သူ့ကိုယ်သူစာရေးဆရာဟုလည်းခေါ်သည်။ ကြီးကျယ်ခမ်းနားသောရှုပ်ထွေးနေသည့် ၀ တ္ထု-"အဆင့်မြင့်စီးပွားရေး" သည်သူနေထိုင်လိုသောဟာသကိုအနက်ရောင်ဟာသဝတ္ထုတိုအမျိုးအစားတစ်ခုအဖြစ်ပြောင်းလဲစေသည်။
ဤစာမျက်နှာများမှတဆင့်အဖိုးမဖြတ်နိုင်သောဇာတ်ကောင်မျိုးစုံပါ ၀ င်သောချီတက်ပွဲများ၊ အလွန်အန္တရာယ်ကြီးသောလူဆိုးဂိုဏ်းများဖြစ်သော Chucky၊ တရုတ်လူမျိုး၊ Wild Detectives ကိုဖတ်။ အကျင့်ပျက်သုဉ်းလုဆဲဆဲဖြစ်ကာ၎င်းနှင့် ပတ်သက်၍ ဘာကိုမှမသိ၊ လက်ယာအမျိုးသားရေးပါတီမှအကျင့်ပျက်နိုင်ငံရေးသမားတစ် ဦး ဖြစ်သော Laia အမည်ရှိမိန်းကလေးတစ် ဦး၊ ခွေးပျောက်သွားသောအီတလီကျူးကျော်နေထိုင်သူ ပါကစ္စတန်နိုင်ငံသားတစ် ဦး သည်သံသယကိုမပြန့်ပွားစေရန်ဘီယာရောင်းရန်ဟန်ဆောင်နေသောပါကစ္စတန်နိုင်ငံသားတစ် ဦး ဖြစ်ပြီးအရာအားလုံးကိုအနည်းငယ်ရှုပ်ထွေးစေကာမော့စ်ရူးသွပ်ပြီးခေါင်းနီနေသောဒုတိယ Laia ပေါ်လာသည်။ Viridiana အမည်ရှိခွေးတစ်ကောင်၊ Alejandra Pizarnik ၏အခန်းငယ်များကိုရွတ်ဆိုသောမိန်းကလေးနှင့်ဇာတ်လိုက်၏ကိုယ်ပိုင်မိခင်ဖြစ်သည့်တေးဂီတသံ၊ မာနကြီးခြင်း၊ မာနကြီးခြင်းနှင့်မဲဆွယ်ခြင်းသည်မက္ကဆီကိုဆပ်ပြာအော်ပရေတာကဲ့သို့ဖြစ်သည်။
Juan Pablo Villalobos ၏ အခြားအကြံပြုထားသောဝတ္ထုများ
ငါမင်းကိုခွေးရောင်းတယ်
မက္ကဆီကိုစီးတီးရှိပျက်စီးယိုယွင်းနေသောအဆောက်အအုံတစ်ခုတွင်သက်ကြီးရွယ်အိုအုပ်စုတစ်စုသည်ရပ်ကွက်အတွင်းရန်ဖြစ်ခြင်းနှင့်စာပေစုဝေးမှုများကြားတွင်သူတို့၏နေ့ရက်များကိုကုန်ဆုံးစေသည်။ ဒီဇာတ်လမ်းကိုဇာတ်ကြောင်းပြောသူနဲ့သရုပ်ဆောင် Teo သည်အသက်ခုနစ်ဆယ့်ရှစ်နှစ်ရှိပြီး Adorno ရဲ့အနုပညာသီအိုရီနှင့်သူမအိမ်တွင်းရေးပြဿနာအားလုံးကိုဖြေရှင်းပေးနိုင်သည်။
အငြိမ်းစား taquero၊ မျိုးရိုးကြောင့်စိတ်ပျက်နေသောပန်းချီဆရာ၊ သူ၏အဓိကစိုးရိမ်မှုသည်သူ၏ကျဆင်းနေသောငွေစုဆောင်းမှုကိုမြင့်တင်ရန်၊ တစ်နေ့တာသောက်နေကျအချိုရည်များကိုခြေရာခံပြီး၊ အိပ်ယာထဲ ၀ င်ရန်သူရနိုင်သောအခွင့်အလမ်းကိုတွက်ချက်သည်။ ရပ်ကွက်စည်းဝေးပွဲ၏ဥက္ကဌ Francesca (သို့) Juliette - တော်လှန်ရေးကုန်စိမ်းရောင်းသူ - သူမသည် Freud ၏မုတ်ဆိတ်ကိုသူ့ကိုယ်သူမြှင့်တင်လိမ့်မည်ဟူသောတတိယအရွယ်လိင်ပိုင်းဆိုင်ရာတြိဂံတစ်ခုနှင့်ဖွဲ့စည်းသည်။
Uille မှ Mormon၊ Mao စိုစွတ်သောဘောင်းဘီသို့အထွတ်အထိပ်သို့ရောက်သည်။ Adorno ၏သတ်ပုံအောက်၌ပဋိသန္ဓေတည်ကြောင်းအတည်ပြုသော "အဆင့်မြင့်အနုပညာသည်ကြေကွဲဖွယ်ဟာသ" ကိုအတိတ်နှင့်ပစ္စုပ္ပန်အပိုင်းအစများကိုပေါင်းစပ်ထားသောဤဝတ္ထုသည်မက္ကဆီကို၏အနုပညာနှင့်နိုင်ငံရေးကိုလွန်ခဲ့သောအနှစ်ရှစ်ဆယ်အတွင်းကမှတ်တမ်းတင်ခဲ့သည်။ မေ့ပျောက်ခြင်း၊ ကျိန်ခြင်း၊ ဘေးဖယ်ခံရခြင်း၊ ပျောက်ကွယ်သွားခြင်းနှင့်လေလွင့်ခွေးများအားပြန်လည်ဖော်ထုတ်ရန်ကြိုးပမ်းမှုတွင်အဓိကဇာတ်ကောင်၏အမေ၏ခွေးများကိုဆက်ခံသည်။
