Interdum circumstantiae conspirant aliquid singulare ex incommodo vel adversitate creare.
In casu de Kristof exhaurit omnia convenerunt ut non scriberet hoc volumen trium novellarum in lingua aliena quae eam ex nova Hungaria clam ab URSS administrata fuga recepit.
Idem fatalis paradoxon suis characteribus, Claus et Lucas fratribus, omnes insuperabiles adversitates aliquot bellicis exonerent.
Circumstantiae adversae peculiarem synergiam in utraque parte speculi rerum et fictionis creaverunt. Praesertim cum realismus, sicut narratur in hoc volumine, recuperatur ad causam magnorum operum classicorum.
Sermo est lingua quae involvit omnia, id quod narratur ac peculiares circumstantiae Agota in transcendentibus conveniunt. Deficientibus pluribus facultatibus, auctor suam ostendit solertiam cum brevitate quae perfecte congruit cum puerorum mundi visione et eorum facultate communicandi.
Una inter magna pericula alicuius narrationis est ponere condiciones vel etiam impossibilis dialogos inter notas, qui in illis regionibus operari non possunt. Simile quiddam novum cum characteribus puerorum scribens in quo unus ex eis observat: Hic sol mirabilis, colore rubro imbutus, arcanam significationem vitae me considerare facit….
In hac fabula pueri prorsus loquuntur sicut sunt. Et in hac accurata adaptatione circumstantiarum asperitas elucet, quae improvisa inventio ad salutem pervenit. Facultas animi motus ingeniosissima ab infantia iter facit per rudera societatis etiam moraliter factae.
Claus et Lucas sunt duo pueri orphani, qui experientias Agotae examinare possunt veluti reflexiones animorum auctoris state sine manifesto. Eorum exsistentia drama est temporis quo in medio bello vivere debebant quod patria ab externis copiis dominata est. Per tres partes operis:
Optimum de historia est quomodo omnia sumit significationem singularem in plano pendens ex quo spectatur. Violentia ex inopia nata, vel exstirpatio et abdicatio, in geminorum consideratione transiens, ut duo mala valde. Qui iudicamus eos?
Ex affectu rejectionis, amara opinio terminatur circumstantiae regulae. Praeter peculiarem relationem inter pueros cum omnia simul consumunt vel cum quis manere alterumque relinquere decrevit, in tertia parte "magnum mendacium" omnia exspoliare desinit, quaerens nostrum versari in his quae narrata sunt complere. narratio nosmet attrectans, se intromittere conetur ut nos in unum atque alterum locum ponamus, quaerentes summam impossibilitatem de veritate subiectiva semper quae tandem magnum illud mendacium est.
Nunc emere potes novum librum et Lucam magnum ab Agota Kristof, hic: