សៀវភៅប្រដាល់ល្អបំផុតទាំង 3

Seamos sinceros, gracias a la serie cinematográfica de Rocky el boxeo cobró esa épica que solo la ficción puede conferir a cualquier aspecto de la vida. Pero más allá de aquel Sylvester Stallone sometido a mil y una palizas de las que finalmente salir triunfante después de haber besado la lona, también encontramos literatura donde lo pugilístico adquiere ese alcance de lucha frente a frente con la vida misma. Porque a cada puñetazo lanzado podemos intuir una rabia y un ansia de superación que van más allá de la simple victoria frente al oponente.

La vida golpea más duro que cualquier guante entre las doce cuerdas. Y en no pocas ocasiones las circunstancias personales de los más famosos boxeadores apuntalan esa idea del combate a todos los niveles, del enfrentamiento al infortunio, pero también de la entrega final a la perdición. Porque la gloria del ring en ocasiones solo maquilla esa derrota del alma. Un alma que habita como el alter ego de Dorian ពណ៌ប្រផេះ នៅក្នុងផ្ទាំងគំនូរនោះ កន្លែងដែលស្នាមប្រហោងនៃអត្ថិភាពត្រូវបានសម្គាល់។

វាមិនមែនថាអ្នកប្រដាល់គ្រប់រូបមានទិដ្ឋភាពអក្សរសាស្ត្រដ៏ផ្អែមល្ហែមរវាងភាពរុងរឿង និងការវិនាសនោះទេ។ ប៉ុន្តែមានឧទាហរណ៍ស្របគ្នាជាច្រើន។ ហើយពួកគេជាច្រើនត្រូវបានសរសេរអំពី ដើម្បីណែនាំយើងឱ្យស្គាល់ភាពផ្ទុយគ្នាដ៏គួរឱ្យចាប់អារម្មណ៍ ភាពមិនស្មើគ្នានៃភាពជោគជ័យ និងការបរាជ័យជាអ្វីដែលបានរកឃើញទល់មុខគ្នា។ ពី Rocky Marciano ទៅ Muhammad Ali ឬ Hurricane Carter នៅសហរដ្ឋអាមេរិក។ ឬពី Urtain ទៅ Perico Fernández ។ សូម្បីតែថ្មីៗនេះករណីដូចជា Tyson ឬ Poli Díaz ស្រមោលនៃសោកនាដកម្មបានលេចឡើងជាច្រើនដងចំពោះអ្នកប្រដាល់ដែលត្រូវបានគេទទួលស្គាល់ថាជាបណ្តាសាពីក្រុមហ៊ុន Olympus ។

សៀវភៅប្រដាល់ល្អបំផុតទាំង 3

ស្តេចនៃពិភពលោកដោយ David Remnick

នៅពេលយប់នោះក្នុងឆ្នាំ 1964 លោក Muhammad Ali ដែលត្រូវបានគេស្គាល់ថា Cassius Clay បានឈានជើងចូលក្នុងសង្វៀនដើម្បីប្រឈមមុខនឹង Sonny Liston គាត់ត្រូវបានមនុស្សគ្រប់គ្នាចាត់ទុកគាត់ថាជាអ្នកក្រហាយភ្នែកដែលរើ និងនិយាយច្រើនពេក។ ប្រាំមួយជុំក្រោយមក អាលីមិនត្រឹមតែក្លាយជាម្ចាស់ខ្សែក្រវាត់ទម្ងន់ធ្ងន់ថ្មីរបស់ពិភពលោកប៉ុណ្ណោះទេ គាត់គឺជា "បុរសស្បែកខ្មៅថ្មី" ដែលនឹងផ្លាស់ប្តូរនយោបាយជាតិសាសន៍របស់អាមេរិក វប្បធម៌ប្រជាប្រិយ និងសញ្ញាណនៃវីរភាព។

ដោយស្វែងយល់ពីការកើនឡើងរបស់ Ali ពីកន្លែងហាត់ប្រាណនៃ Louisville រដ្ឋ Kentucky អ្នកនិពន្ធបង្កើតផ្ទាំងក្រណាត់នៃភាពសម្បូរបែបដែលមិនអាចប្រៀបផ្ទឹមបាន ហើយផ្តល់ឱ្យយើងនូវរូបភាពលម្អិតនៃក្រុមម៉ាហ្វីយ៉ាដែលគ្រប់គ្រងអាជីវកម្ម អ្នកសរសេរអត្ថបទដែលគ្រប់គ្រងព័ត៌មានកីឡា របស់ Norman Mailer ដ៏ក្លាហាន និងអាថ៌កំបាំង។ លោក Malcolm X.

Nadie ha captado a Ali con tanta viveza, pasión y sagacidad, como David Remnick, ganador de un premio Pulitzer y director de នេះជាថ្មី Yorker។ ប៉ុន្តែ ស្តេចនៃពិភពលោក វាមានច្រើនទៀត៖ វាគឺជាកាលប្បវត្តិនៃពេលវេលាដ៏សំខាន់ និងវិលមុខបំផុតមួយនៅក្នុងសហរដ្ឋអាមេរិក - ទសវត្សរ៍ដ៏អច្ឆរិយៈ -; និងធ្វើយុត្តិធម៍ចំពោះល្បឿន ព្រះគុណ ភាពក្លាហាន កំប្លែង និងភាពរីករាយរបស់អត្តពលិកដ៏អស្ចារ្យបំផុតម្នាក់ និងជាបុគ្គលិកលក្ខណៈដែលមិនអាចប្រកែកបានបំផុតនៃសម័យកាលរបស់យើង។

ប្រដាល់ដោយ Joyce Carol Oates

គ្មានអ្នកណាល្អជាង ចយហ្សីខារ៉ូលអូសេដ para hacer literatura del boxeo. Esta entrada nunca tuvo la intención de aportar información técnica sobre este deporte sino voluntad por entresacar su aspecto más interesante, la literatura entre épica y trágica que enlaza con los deseos imposibles de trascendencia, eterna juventud e inmortalidad humana…

ពីប្រដាល់ វា​គឺ​ជា​សំណេរ​ដ៏​សាមញ្ញ​មួយ​ដែល​មាន​ជម្រៅ​បំផុសគំនិត។ វាប៉ះពាល់ដល់អ្នកប្រែក្លាយការចងចាំរបស់អ្នកទៅជា លោតទំពក់ ឬត្រង់ត្រង់។ វាដាក់អ្នកនៅក្នុងទីតាំងមួយដែល insensitivity ធ្វើឱ្យអ្នកតែមួយគត់: អ្នកប្រដាល់។

អត្ថបទមួយដែលអ្នកនិពន្ធប្រលោមលោកដ៏ជោគជ័យរបស់អាមេរិកបានឆ្លុះបញ្ចាំងយ៉ាងត្រឹមត្រូវអំពីភាពក្រីក្រ និងរឹងរូស លើតម្រូវការបង្កើតវីរបុរស និងការដឹងពីរបៀបដើម្បីជោគជ័យ សម្លឹងមើលនាង និងដឹកនាំយើងឆ្ពោះទៅរកឫសគល់នៃកីឡាប្រដាល់ ដោយផ្តល់នូវទស្សនៈពិសេសលើប្រធានបទដែល ពួកគេបានសរសេរអ្នកនិពន្ធដូចជា Ernest Hemingway ឬ Mark Twain៖ ការប្រដាល់ជាពាក្យប្រៀបធៀប ជាទស្សនីយភាព និងប្រវត្តិសាស្ត្រ ប្រដាល់ដែលគេឃើញតាមរយៈអក្សរសិល្ប៍ ភាពយន្ត និងស្ត្រី។

ការពិតទាំងអស់

ប្រសិនបើមានអ្នកប្រដាល់មួយរូបក្នុងពេលថ្មីៗនេះ ដែលអាចទទួលយកបន្ទុកនៃទេវកថានៃសិរីល្អ និងការវិនាស នោះប្រាកដជា Tyson ជាក់ជាមិនខាន។ ការមិនមានគូប្រជែងនាំឱ្យគាត់ទៅរកគំនិតនៃភាពមិនស្ថិតស្ថេរដែលនាំឱ្យគាត់ខិតទៅជិតកំពូលមុននឹងឈានដល់ទីជ្រៅបំផុត ...

ប្រដាល់សម្រាប់ Tyson គឺតែងតែជាបញ្ហានៃជីវិត និងការស្លាប់។ គាត់ធំឡើងដោយគ្មានឪពុក ហ៊ុំព័ទ្ធដោយមនុស្សដែលបង្ហាញសេចក្តីស្រឡាញ់ចំពោះគាត់ដោយភាពច្របូកច្របល់ និងនៅក្នុងបរិយាកាសតាមដងផ្លូវដែលគាត់ជាគោលដៅនៃការចំអកពីក្មេងប្រុសចាស់។ ប៉ុន្តែគាត់អាចស្វែងរកបាន ដោយសារប្រដាល់ ផ្លូវរត់គេចដែលអនុញ្ញាតឱ្យគាត់មាននៅអាយុត្រឹមតែម្ភៃឆ្នាំ ដែលជាម្ចាស់ជើងឯកទម្ងន់ធ្ងន់ពិភពលោក ហើយម្យ៉ាងវិញទៀតគាត់គឺជាអនីតិជន។

ប៉ុន្តែភាពជោគជ័យបាននាំឱ្យគាត់យូរ ៗ ទៅបញ្ហា។ មនុស្សជាច្រើនដែលថា ធីសុន បានបញ្ចប់ការចូលគុក ពីកន្លែងដែលគាត់បានផុសឡើងជាមួយនឹងបំណងប្រាថ្នាតែមួយ៖ ដើម្បីសរសេរអនុស្សាវរីយ៍របស់គាត់ និងបង្ហាញអំពីជីវប្រវត្តិដែលសម្គាល់មិនត្រឹមតែដោយភាពវេទនា និងការប្រដាល់ប៉ុណ្ណោះទេ ប៉ុន្តែថែមទាំងដោយកិត្តិនាម ដោយលុយ គ្រឿងញៀន និងស្ត្រីផងដែរ។ ទាំងអស់ដែលបង្កើតអាជីពរបស់ Tyson ជីវប្រវត្តិរបស់បុរសម្នាក់ រឿងព្រេងទាំងក្នុង និងក្រៅសង្វៀន។ "រឿងវីរភាពនៃបុរសម្នាក់ដែលប្រឆាំងនឹងការភ័យខ្លាចរបស់គាត់" ។ Spike Lee "ការលាយបញ្ចូលគ្នាដ៏ល្អឥតខ្ចោះរវាងខ្សែភាពយន្ត Tarantino និងរឿង Tom Wolfe" ។ Michiko Kakutani, កាសែត The New York Times «មានថាមពល និងរំខាន។ រឿង​ដ៏​រស់​រវើក​ដូច​អ្នក​ដទៃ​តិច​ណាស់»។ កាសែត Wall Street Journal ។