España baleira, o libro anterior de Sergio do Molino, presentounos unha perspectiva devastada, máis que devastadora, sobre a evolución dun país que pasou da miseria económica a unha especie de miseria moral. E enfatizo a perspectiva devastada porque o éxodo da xente das cidades á cidade produciuse cunha inercia cega, como a do burro e a cenoria ...
E de súpeto, daqueles lodos chegan estes lodos. España Baleira agasallounos coa figura de Antonio Aramayona, un profesor de filosofía desencantado coas contradicións de vivir e a piques de saír do foro deste mundo. Del ramificouse ese agora mítico ensaio que saíu o ano pasado.
Ben, de súpeto, neste novo libro O aspecto dos peixes, Antonio Aramayona volve á vida literaria con maior protagonismo. As ensinanzas do profesor sobre integridade, progreso, a necesidade de reivindicar sempre o inxusto e o respecto a un mesmo, encaixan á perfección cun espazo practicamente autobiográfico do autor.
A mocidade é o que teñen, impregnado de todos eses bos principios transmitidos pola persoa axeitada, movidos por pouco máis que o sentido común, o respecto e a súa propia verdade, acaban estampándose cunha realidade que agarda unha madurez xa redirixida cara ao convencionalismo e o seu oportunismo .
Ao final hai un punto de recoñecemento da traizón que é medrar e madurar. Todo o que se acordou en sangue na mocidade acaba manchando como tinta mollada nas páxinas dos nosos propios libros. Sempre hai rabia e a idea de que en calquera momento, se a sorte aposta, volveremos a ser, en parte, todo o que fomos.
Podes mercar o libro O aspecto dos peixes, A nova novela de Sergio del Molino, aquí:
2 comentarios sobre "A mirada dos peixes, de Sergio del Molino"