Cando se domina un oficio queda moito de devoción, de aprendizaxe imprescindible, de dedicación en corpo e alma a unha herdanza moito máis alá do material. Ese é o caso de a Javier Bardem que nalgunha entrega de premios lembrou os humoristas como sinécdoque da interpretación. E nada máis exitoso porque na procura de simetrías que é o teatro ou o cine, os humoristas son os que mellor abordan a tarefa de espertar emocións con total empatía. Tanto se fai sorrir ao espectador como se derrama bágoas, o escenario é sempre a estraña comedia da vida feita rabiosamente crible.
Actualmente é imposible citar a Javier Bardem sen o seu inseparable Penélope Cruz, unha parella que tanto monta, monta tanto en producións feitas en España como dende a meca do cine. Porque Hollywood xa os recoñece a ambos como os grandes actores que son. No caso de Bardem, dun virtuosismo camaleónico difícil de comparar. Porque para caracterizar segundo que intérprete, a partir de perfís básicos, pódese pensar en multitude de bos actores. Porén, para afondar nun personaxe, Bardem é o actor perfecto.
Desde o desgraciado Ramón Sampedro ata o psicópata máis inquietante do celuloide despois Batas normandas, e non é esaxerado. Entre ambos extremos toda unha serie de personalidades onde Bardem consegue pegar o mundo que rodea ao personaxe. E non hai escena que Javier non magnetize cunha forza centrípeta inusual.
Vostede Mira películas de Javier Bardem gratis nalgunhas das ligazóns de películas que se indican a continuación. Cando apareza a opción RTVE PLAY.
As 3 mellores películas recomendadas de Javier Bardem
Ao mar
DISPOÑIBLE EN CALQUERA ESTAS PLATAFORMAS:Xa o mencionei. E é que non me adoitan gustar as biografías de case ninguén salvo a de personaxes mundanos. Porque a heroicidade do día, os eloxios e as nocións épicas do gañador do día producen en min somnolencia e aborrecemento.
Pero sen sabelo, quizais estes relatos pretenciosos da vida e da obra do día sirvan para elevar aínda máis aquelas outras narracións de personalidades xa fascinantes na súa evolución por este mundo. Parecía que Ramón Sampedro pouco podía contar a vida encamada.
Pasaron uns anos desde que Ramón representaba a tantos outros na procura da eutanasia como única saída. Os informativos abríronse con el e co dilema moral que plantexaba, así como a repercusión nos ambientes máis reaccionarios sobre a vida cando non é a súa propia vida.
Pero máis aló da polémica, o filme abordou con brillantez a plenitude do vivido, esa estraña melancolía que parte da fatalidade máis inesperada. E mentres descubrimos a Ramón e a súa filosofía ao bordo do abismo, aprendemos a valorar a vida como unha secuencia de sucesos afortunados onde a vontade é todo bañado nas augas feroces do desexo, da felicidade non apreciada, do amor diario que pasa. alto. As vellas cositas tantas veces mencionadas recuperan ese valor para non dar nada por feito e despedirse cando se tocan, cando todo está feito.
o bo xefe
Un estupendo Película de Javier Bardem que podes ver de balde aquí abaixo...
DISPOÑIBLE EN CALQUERA ESTAS PLATAFORMAS:Quizais sexa un paradigma en perigo de extinción. Quizais sexa todo o que se pode esperar dun emprendedor ou nada máis que a anomalía entre os que dirixen os seus negocios tan ben como poden hoxe. As regras do mercado e as estratexias de cada un poden pasar pola publicidade máis enganosa ou pola explotación dos seus recursos, especialmente humanos.
Nada mellor que un punto de humor ácido co que condimentar calquera historia realista. Porque a realidade é máis estraña que a ficción tamén nos negocios e no traballo. A lea está asegurada cando Julio Blanco se achega a ese golpe de sorte en forma de premio empresarial...
Principios e valores éticos empresariais sempre en perfecto equilibrio, máis aínda se o teu negocio é escala. Un home bo desde a cama da súa muller ata detrás da mesa da súa oficina. Un tipo no que confiar desde o fillo rebelde ata a filla máis inmaculada. Porque en ambos os casos saberá manexar os nenos para levalos a unha vida produtiva e feliz...
Xullo Branco (Javier Bardem), carismático propietario dunha empresa que fabrica básculas industriais nunha cidade provincial española, agarda a inminente visita dunha comisión que decidirá o seu destino e a obtención dun premio local á excelencia empresarial, para o que todo ten que ser perfecto para o visita. Con todo, todo parece conspirar contra el. A contrarreloxo, Blanco trata de solucionar os problemas dos seus empregados, traspasando todas as liñas imaxinables, dando lugar a unha sucesión inesperada e explosiva de acontecementos de consecuencias imprevisibles.
fermosa
DISPOÑIBLE EN CALQUERA ESTAS PLATAFORMAS:A adaptación fonética do inglés ao castelán ten algo de redución ao absurdo ou cando menos despoxa á expresión do seu significado orixinal para cargala de aspectos máis mundanos. Especialmente para aqueles que aprendemos inglés coma se soase a sofisticación e a maior importancia do concepto.
Non hai nada de biutioso neste filme que dramatiza con maior intensidade unha traxedia nun barrio da gran cidade. Onde chegar a ser desherdado pode ser cuestión dun día e con poucas esperanzas de mellora lírica. Porque unha cousa é ver a película de Will Smith “The Pursuit of Happyness”, onde o soño americano é só cuestión de tempo entre o desastre e outra é descubrir que a beleza é un espellismo, un delirio, unha luz cegadora.
A medida que avanza a película, a saúde do protagonista vaise deteriorando e enfróntase a diversos conflitos persoais, entre os que destaca a crianza e a crianza dos seus fillos Ana e Mateo sós, xa que a nai dos nenos, Marambra (Maricel Álvarez), é bipolar e alcohólica e non vive co resto da familia; o trato co seu irmán Tito (Eduardo Fernández), que é o único parente que queda vivo e que ao parecer ten unha aventura con Marambra; a ausencia dos seus pais, xa que nunca coñeceu ao seu pai, que marchou ao exilio España durante a ditadura fascista Francisco Franco e faleceu en México antes de que nacera, e a súa nai morreu cando aínda era neno; a súa colaboración na explotación de inmigrantes ilegais procedentes África e Asia; e a súa falta de cartos, entre outros.
Ademais do anterior, destaca que Uxbal ten a estraña capacidade de ver e comunicarse cos espíritos dos recentemente falecidos, e mesmo é o encargado de achegarlles mensaxes dos seus familiares.
2 comentarios sobre "As 3 mellores películas de Javier Bardem"