بیقراری ، در وسیع ترین و مطلوب ترین مفهوم این اصطلاح ، ذات یک نویسنده است پیتر استم. مردی چاشنی نامه از معتبرترین خودآموخته ها، کسی که پدرخوانده یا توصیه نامه ندارد. و البته، تلو تلو خوردن در شرایط خالق همه زمینه ها که رگ خلاق خود را بدون داشتن ریشه های خانوادگی قبلی یا تماس های مرتبط در دنیای کنونی کشف می کند، امری طبیعی است. فقط در نهایت فرصت هایی برای نبوغ اصیل، با وجود همه چیز، وجود دارد.
رمان او اگنس کلید بود، آن اثری با کیفیت غیرقابل انکار که در نهایت به شکستن دیوارهای معمولی برافراشته در برابر افراد بی‌ارث و بی‌حرمت در دنیایی مانند ادبیات در این مورد، انجامید.
Stamm's است صمیمیت اگزیستانسیالیست ، شگفت زده ، رویایی ، بیگانه و در عین حال با شکل مختصر و درخشان خود به سمت آن اثر بسیار شخصی والا شده است. یک مهر بی چون و چرا همیشه لازم است تا راویانی متفاوت از حد متوسط تشخیص داده شود و در نتیجه بتواند جهان و شخصیت هایی را که همه ما با منشورهای جدید هستند ، رصد کند.
3 رمان برتر پیشنهادی پیتر استم
اگنس
شاید این چیز جدیدی از پیشنهاد او بود. نکته این است که ناشران در روزهای اولیه Stamm درب را به مناسبت های مختلف کوبیدند. تا اینکه اگنس با حرکات خاص خود ، افراط و تفریحات و سایر منابع توصیفی سرشار از زیبایی و متعالی راه خود را باز کرد.
هنگامی که داستان سعی می کند واقعیت را شکل دهد و به محدوده خود برسد ، عواقب آن اغلب غیرقابل پیش بینی است. فانتزی ادبی به همان اندازه اهمیت و تراکم پیدا می کند که جادو وقتی اعمالی را تحریک می کند که تصمیم گرفته است با جادو های خود به آن ها اشاره کند.
پیتر استام ، نامی تکان دهنده در روایت اروپایی ، در این اولین رمان فضایی را ایجاد می کند که در آن هنر و زندگی ، ادبیات و واقعیت بر یک طرح متراکم و تجزیه ناپذیر حاکم است ، جایی که به نظر می رسد ادبیات در سرنوشت یک جفت سرسخت ، نیروی غالب است. عاشقان در تداعی آن آگنس سوزان و دردناک ، صدای منحصر به فرد کمیابی را در چشم انداز ادبی این نوبت قرن برای ما فاش می کند.
راندن از میان
وقتی تصمیمات بزرگ به تعویق می افتد تا تاریخ غیر محدود گاهی اوقات اینها کسانی هستند که سرانجام سکان سرنوشت خود را در غیر منتظره ترین حالت به دست می گیرند ...
توماس و آسترید به همراه دو فرزند خود در شهری دنج در سوئیس زندگی می کنند. یک شب ، هنگام خوردن یک لیوان شراب در باغ ، یکی از بچه ها توجه آنها را می طلبد ، بنابراین استرید وارد خانه می شود تا از او مراقبت کند ، متقاعد شده است که شوهرش چند لحظه دیگر او را دنبال می کند.
با این حال، توماس بلند می شود و پس از لحظه ای تردید، دروازه را باز می کند و می رود. توماس بدون پیوندهای زندگی روزمره-خانواده، دوستان، کار- در مسیری پیاده روی از میان کوه ها حرکت می کند، برای اولین بار در معرض زمستان بی امان آلپ قرار می گیرد. آسترید در خانه اول به این فکر می کند که کجا رفته است، سپس کی برمی گردد و در آخر اینکه آیا هنوز زنده است یا خیر.
یکبار دیگر ، پیتر استم با به تصویر کشیدن شکنندگی دنیای معاصر ، توانایی خارق العاده خود را در تبدیل عادی به هیبت الهام بخش نشان می دهد ، که به نظر می رسد زندگی شخصیت های آن را به دنباله ای از گسست های دردناک و امکان آشنایی با خود و دیگران تبدیل می کند. دیگران در یک کیمرا
مارسیا از ورمونت
صحنه‌ها، نگاه‌ها، رایحه‌ها، بوسه‌ها یا هر جزئیات دیگری وجود دارد که می‌تواند در حافظه فرد معلق بماند. میان خاطره به یاد ماندنی و ادعای مضطرب یک بهشت گمشده قدیمی. احساس گناه اغلب از مجموع دور ریختن هایی که زندگی پس از دوراهی ها و دوراهی های مسیری که شاید اگر قبلاً در اولین انتخاب ها شکست خورده بودیم هرگز نمی توانستیم انتخاب کنیم می لغزد...
اقامت دو ماهه در مستعمره هنرمندان در ورمونت ، پیتر ، راوی این داستان را با ارواح گذشته خود روبرو می کند: ناگهان به نظر می رسد همه چیز او را به یاد مارسیا ، زنی که سی سال پیش ، هنگامی که او هنرمند جوان بود ، ملاقات کرد ، می اندازد. سعی می کند در سیب بزرگ نامی برای خود دست و پا کند.
کریسمس که آنها با هم گذراندند ، او در حال حاضر متوجه می شود ، می تواند زندگی او را برای همیشه تغییر دهد ، و تنهایی شگفت انگیز چشم انداز برفی شبح انگیز که او را احاطه کرده است ، او را دعوت می کند تا آن روزهای کشف و رها شدن را دوباره مرور کند و زندگی ای را که تصور نمی کرد تصور کند. به پیتر استام با مهارت و دقتی که برای او مشخص می کند شکاف دردناکی بین واقعیت زیسته و تخیل آنچه می تواند باشد که اغلب با بلوغ همراه است را به تصویر می کشد.
