میان مارگارت اتوود و روت اوزکی، ادبیات کنونی کانادا جهانی شده و در همه نوع ژانرها و آوانگاردها گسترش یافته است. در مورد روت اوزکی، نقش روایی او با آن احساس نگران کننده منتقدی که به نظر می رسد قادر به یافتن او نیست، فراتر از نشان دادن آسان «روایت فعلی» می شکافد. اما حقیقت این است که متخصصان حروف حق دارند. چون اوزکی چیز دیگری است.
داستان های فعلی مطمئنا اما محو کردن همه چیز در پشت مهی که قادر به ترسیم مجدد واقعیت است، یا غوطه ور کردن داستان های خود در مه های نگران کننده ای که در آستانه بین رئالیسم و فانتزی ایجاد می شود. ضربه های قلم موی دقیقی که بیگانگی را از روزمره بیدار می کند. تهاجم از خودآگاه به ناخودآگاه به لطف همدلی که در ابتدا به عنوان یک عنصر دوستانه ارائه شد، تا در نهایت به سمت نگران کننده ظاهر شود. همان جایی که نویسنده در نهایت توسط KO شما را کتک میزند.
این گونه است که اوزکی موفق می شود طرح هایی را فتح کند که فقط خواندن آن ها را از هر نوع سرگرمی یا هنری دیگری متمایز می کند. زیرا ساختن کلمات جادویی وظیفه نویسندگان بسیار کمی است.
بهترین رمان های توصیه شده روث اوزکی
کتاب شکل و پوچی
یک سال پس از مرگ پدر موسیقی جاز محبوبش، بنی اوه نوجوان شروع به شنیدن صداها می کند. صداها از اشیای خانه او می آید: یک کفش ورزشی، یک زیور کریسمس شکسته، یک تکه کاهوی پژمرده. اگرچه بنی نمیداند چیزها چه میگویند، اما احساساتی را که آنها منتقل میکنند درک میکند. برخی خوشایند هستند، مانند خرخر یا زمزمه ملایم، در حالی که برخی دیگر بدخواه، عصبانی و پر از درد هستند. وقتی مادرش شروع به جمع آوری اجباری چیزها در خانه می کند، صداها تبدیل به یک هیاهو می شود.
در ابتدا بنی سعی می کند آنها را نادیده بگیرد، اما به زودی صداها او را از خانه اش بیرون می کنند، به خیابان و مدرسه می روند و در نهایت او را به سکوت در یک کتابخانه عمومی بزرگ پناه می برند، جایی که اشیا آداب دارند و به زبان انگلیسی صحبت می کنند. زمزمه می کند در آنجا بنی عاشق یک هنرمند خیابانی جذاب با یک حیوان خانگی می شود که از کتابخانه به عنوان صحنه برای اجراهای خود استفاده می کند. او همچنین با یک فیلسوف-شاعر بی خانمان ملاقات می کند که او را تشویق می کند تا سؤالات مهمی بپرسد و صدای خود را در میان همه افراد دیگر بیابد.
اما او کتاب خود را نیز پیدا میکند، یک شیء سخنگو که زندگی بنی را روایت میکند و به او یاد میدهد به چیزهایی که واقعاً مهم هستند گوش دهد.
کتاب فرم و پوچی شخصیتهای فراموشنشدنی، طرحی جذاب و برخوردی پر جنب و جوش از موضوعاتی از جاز و تغییرات آب و هوایی گرفته تا دلبستگی ما به داراییهای مادی را گرد هم میآورد. این روت اوزکی در بهترین حالتش است: جسور، انسانی، با روح.
اثر بال زدن پروانه در ژاپن
اوزکی با بیرون کشیدن از "بدیهیات" معروف که غیرقابل پیش بینی ترین الحاقات رویدادها را از ظاهر داستانی توضیح می دهد، ما را با همزمانی متحول کننده روزهایمان آشنا می کند. پروانه دیگر آنقدر دور نیست و ضربان بال هایش هم چندان خفیف نیست. همه چیز ما را در یک دنیای جهانی تا حد غیرمنتظرهترین حد متحد میکند. داستانهای درونی از اینجا به آنجا مانند قلابهای بینقصی به هم مرتبط هستند که دیگر معمولی نیستند.
روت اوزکی یک استاد دانشگاه ادبیات ژاپنی الاصل است که در ونکوور زندگی می کند. یک روز بعدازظهر، هنگام قدم زدن در ساحل، جعبه ناهار حاوی نامه ها و دفتر خاطرات نائوکو یاسوتمی نوجوان را پیدا می کند.
این در مورد بقایای سونامی است که در سال 2011 در ژاپن رخ داد. در دفتر خاطراتی که روث با حرارت می خواند، نائو در مورد زندگی دشوار خود در ژاپن، نگرانی های خود و همچنین در مورد خانواده خود به رهبری مادربزرگش جیکو، 104 ساله صحبت می کند. سال سن. روت تلاش خواهد کرد تا کشف کند که در داستان نائو چه چیزی صادق است و آیا زن جوان از این فاجعه جان سالم به در برده است یا خیر. رمانی بی نظیر، به ناب ترین سبک موراکامی، ناراحت کننده، خام و تصفیه شده که دوستداران ادبیات رایج خارجی را به وجد خواهد آورد.