Πριν από λίγο καιρό μίλησα για το ενδιαφέρον βιβλίο του οικονομολόγου Leopoldo Abadía: Παππούδες και γιαγιάδες στα πρόθυρα επίθεσης εγγονιού. Ένα βιβλίο που κρατά με αυτό την αναλογία του τελικού του κινήτρου, που δεν είναι άλλο από το να εξηγεί τι σημαίνει να είσαι παππούς σήμερα.
Το χιούμορ είναι μια καλή αφετηρία και μια κοινή νότα σε αυτά τα δύο βιβλία. Αλλά ο Charo Izquierdo έχει επιλέξει την πλήρη μυθοπλασία στο δικό του βιβλίο Βοήθεια, είμαι γιαγιά.
Γιατί η καλή τύχη των μωρών αυτή τη στιγμή συνδέεται με τον ρόλο των παππούδων και γιαγιάδων που, αντί να δίνουν το χέρι τους, πρέπει επιτέλους να έρθουν σαν δεύτεροι γονείς ή, ακόμη χειρότερα, αμειβόμενοι φροντιστές... χωρίς αμοιβή, φυσικά.
Σε όλα αυτά πρέπει να προσθέσουμε τη διπλή ευθύνη που μπορεί να αντιπροσωπεύει η φροντίδα των εγγονιών για μια γιαγιά. Το παιδί πρέπει να είναι καλά, λογικά για τον εαυτό του, αλλά και για να μην θυμώσει η κόρη αν το κορίτσι κρυώσει ή χτυπηθεί.
Στην περίπτωση του πρωταγωνιστή αυτού του μυθιστορήματος, το δίλημμα μεγαλώνει. Νεαρή γιαγιά, ακόμα εργαζόμενη και πρόθυμη να συνεχίσει να απολαμβάνει την κατάκτηση του ελεύθερου χρόνου της. Αναμφίβολα, η αγάπη της γιαγιάς είναι πρακτικά συγκρίσιμη με αυτή της μητέρας, αλλά όταν περάσει ο χρόνος σας να μεγαλώσετε τα παιδιά σας, κατ 'αρχήν η επίσημη ειδοποίηση για τον επόμενο ερχομό του μωρού μπορεί να σπάσει τα σχέδιά σας.
Ένα διασκεδαστικό μυθιστόρημα για τις νέες γιαγιάδες αλλά με μια πολύ φρέσκια οπτική. Βρισκόμαστε με μια γιαγιά που είναι ακόμα νέα, μια γυναίκα χωρίς σταθερό σύντροφο και με μεγάλη επιθυμία να απολαύσουμε την αυτονομία που επιτεύχθηκε μετά από χρόνια και χρόνια μεταπήδησης από τη μια ευθύνη στην άλλη.
Μια αστεία ταίρια ανάμεσα σε εκείνη την ευτυχισμένη γιαγιά με την τωρινή της ζωή και τον νέο ρόλο που θα πρέπει να αναλάβει.
Μπορείτε να αγοράσετε το βιβλίο Βοήθεια, είμαι γιαγιά, το νέο μυθιστόρημα του Charo Izquierdo, εδώ: