Η μοναξιά είχε μια εύκολη λύση στην παιδική ηλικία. Στην πραγματικότητα, ποτέ δεν έπρεπε να είναι πλήρης μοναξιά. Η φαντασία θα μπορούσε να αναδημιουργήσει τη στιγμή και κατ 'επέκταση τον κόσμο.
Ο φανταστικός φίλος ήταν ένας απόλυτα συγκαταβατικός τύπος με τα παιχνίδια και τις ιδέες σας. Κάποιον στον οποίο εμπιστεύεστε ολόκληρη την ύπαρξή σας με απόλυτη ασφάλεια στο απόρρητό σας. Ένας φανταστικός φίλος, διατηρημένος από τον κόσμο των ενηλίκων, θα μπορούσε να γίνει ο καλύτερός σας φίλος.
αυτό βιβλίο Αγαπητό παιδί , πρωτότυπο από το 1927 και ανακτήθηκε για την υπόθεση από την Editorial Periférica, είναι μια ισχυρή παράκληση υπέρ του φανταστικού φίλου. Όταν η Agatha Bodenham μένει μόνη της στον κόσμο, αποφασίζει να ξαναχτίσει τα πάντα, δεν αντέχει το αίσθημα της βαριάς μοναξιάς που την κυβερνά.
Η Clarissa, η φανταστική παιδική της φίλη, επιστρέφει τώρα, ανακουφισμένη από θαύμα από τις αισθήσεις εκείνων των όμορφων πρώτων χρόνων. Το πρόβλημα είναι ότι σε ορισμένες ηλικίες το φανταστικό χαρακτηρίζεται παθολογικό, χωρίς να κατανοεί την ιδιαιτερότητα του κάθε ατόμου, κάτι που οδηγεί κάποιον να προσπαθήσει να γεμίσει τον άδειο κόσμο του.
Γι ’αυτό η Αγκάθα δεν θέλει να αποκαλύψει εκείνη την παράλληλη ύπαρξη που τη συνοδεύει, παρά το γεγονός ότι σιγά σιγά μαντεύεται η παρουσία της, πάντα δίπλα στην Αγκάθα. Η Clarissa φέρνει απαντήσεις από την παιδική ηλικία σε όλες τις μεταφυσικές αμφιβολίες της Agatha. Την ηρεμεί και την βοηθά να περνάει κάθε μέρα.
Η Αγκάθα χρειάζεται την Κλάρισα. Καταλαμβάνει ένα μεγάλο μέρος της ψυχής της και κάθε προσπάθεια συναισθηματικής προσέγγισης μοιάζει με επίθεση στη φίλη της. Η μαγική συνύπαρξη εκείνης της φιλίας στην πραγματικότητα της καθημερινότητας βρίσκει μια προσαρμογή στη συνενοχή. Εκεί που οι άλλοι έβλεπαν και έβλεπαν μόνο φαντάσματα, η Αγκάθα βλέπει τον σύντροφο ψυχής της. Και χάρη σε αυτό μπορεί να προχωρήσει, αναλαμβάνοντας τη ζωή με την επιβεβαιωμένη θέληση αυτής της παρουσίας.
Η μοναξιά προσπαθεί πάντα να δημιουργήσει έναν νέο χώρο για τον εαυτό της, ανάμεσα σε μια πραγματικότητα που οδηγείται από έθιμα, κανόνες και ετικέτες που ευνοούν την εύκολη ενσωμάτωσή της. Αλλά η Κλαρίσα ψιθυρίζει από τη σιωπή, παίρνει το χέρι της Αγκάθα και μεταδίδει την ηρεμία να μην βρεθεί μόνη της. Με αυτό, η Αγκάθα μπορεί να ζήσει τη ζωή της με μια θέληση που είναι απόδειξη ενάντια σε όλες τις αντίξοες συνθήκες.
Αλλά κανείς δεν μπορεί να γνωρίσει την Κλαρίσα, κανείς δεν μπορεί να έχει πρόσβαση στο συγκεκριμένο επίπεδο εμπειρίας, στα μισά του δρόμου μεταξύ της πραγματικότητας των άλλων και της πραγματικότητας που ανακατασκευάστηκε από την Αγκάθα.
Μπορείτε να αγοράσετε το βιβλίο Αγαπητό παιδί, Το τελευταίο μυθιστόρημα της Edith Olivier, εδώ: