Από καιρό σε καιρό μου αρέσει να παρακολουθώ μερικές από αυτές τις τυπικές ταινίες δρόμου. Είναι ενδεικτικό να συμπάσχεις με εκείνους τους χαρακτήρες με χαμένες κατευθύνσεις που απλώς περνούν τη ζωή τους σε ένα αυτοκίνητο. Μοναδικές εμπειρίες και ένα σημείο αποσύνδεσης από τον πραγματικό κόσμο για να ξετυλίξουμε τους λόγους για αυτές τις υπαρξιακές περιπλανήσεις σε μοναχικούς δρόμους.
Παρόμοιο συμβαίνει και με αυτό βιβλίο Ο σκοτεινός δρόμος προς το έλεος. Στην πραγματικότητα, ένα καλό μυθιστόρημα δρόμου μπορεί να επιτύχει μεγαλύτερο βαθμό ενσυναίσθησης. Φαντασία είναι αυτό που έχει, βάζεις τις εικόνες των κενών δρόμων και τον θόρυβο του αυτοκινήτου, τη συμπληρώνεις με τις αισθήσεις των τζαμιών κάτω και την ανάκληση των χεριών σου πίσω από το τιμόνι...
Έτσι μπορείς να γίνεις πιο έντονα ο χαρακτήρας του Wade Quillby, ενός άντρα που έχασε τον ορίζοντα της ζωής του πριν από χρόνια, και που έδωσε τη ζωή του στο έγκλημα, με μια αξιοσημείωτη ένοπλη ληστεία ενός θωρακισμένου βαν, όπου μπορούσε να συγκεντρώσει ένα multi. - λάφυρα εκατομμυρίων δολαρίων.
Αλλά ο Γουέιντ δεν μπορεί να σταματήσει να σκέφτεται τι άφησε πίσω του προτού υποκύψει σε εκείνη την απόδραση στο πουθενά. Όταν έφυγε από το σπίτι του το έκανε από ένα αίσθημα πλήξης που συνόρευε με την απόγνωση. Η ύπαρξή του περιοριζόταν σε τέσσερις τοίχους που ήταν πολύ κοντά μεταξύ τους. Το πνεύμα του δεν ταίριαζε εκεί και έπρεπε να φύγει.
Τώρα όμως η ανάμνηση των δύο εγκαταλελειμμένων κορών της επιστρέφει έντονα, ζητώντας κάποιου είδους ανάρρωση. Στην απόδρασή του από τον εαυτό του έχει χάσει χρόνια από τη ζωή των μικρών του και κάτι τον ωθεί να ζητήσει αυτή την αποζημίωση.
Φυσικά, μόλις βάλει τα κορίτσια στο αυτοκίνητό του και ξεκινήσει ένα νέο ταξίδι στο πουθενά στους μοναχικούς αμερικανικούς δρόμους, θα πρέπει να αντιμετωπίσει τόσες πολλές εκκρεμότητες από τα χρόνια του εγκλήματος.
Τότε ανακαλύπτουμε τον άντρα που θα ήθελε να μην είναι αυτός που ήταν και που σκοπεύει μόνο να παρατείνει αυτή τη διαδρομή χωρίς έναν χάρτη σε δρόμους που δεν τελειώνουν ποτέ, επιδιώκοντας έτσι να αιωνιοποιήσει τη στιγμή, να παρατείνει τον χρόνο που μοιράζεται με τις κόρες του ανάμεσα στα μεταβαλλόμενα τοπία στο ρυθμό των τροχών του αυτοκινήτου. Χωρίς αμφιβολία, η ζωτική αντίφαση στην οποία κινείται τον καθιστά αδύνατο να ξέρει πώς να βρει αυτή τη γαλήνη, αυτή τη συμφιλίωση με τις κόρες του και με τον εαυτό του. Μεταξύ των κινδύνων που θα τον καταδιώξουν, θα συνεχίζει να τρέπεται σε φυγή, γνωρίζοντας ότι δεν του μένει πολύς χρόνος, και σκεπτόμενος ότι μπορεί κάποια στιγμή να εμφανιστεί στο αυτοκίνητό του ένα ονειρεμένο μέρος, ένας χώρος χωρίς παρελθόν ή μνήμη...
Μπορείτε να αγοράσετε το βιβλίο Ο σκοτεινός δρόμος προς το έλεος, το μυθιστόρημα του Wiley Cash, εδώ: