Όλοι αναγνωρίζουμε την επισήμανση noir για όλα τα είδη μυθιστορημάτων που προέρχονται από την αστυνομία προς πλοκές που συσκοτίζουν πολλές πτυχές πέρα από το έγκλημα ή το έγκλημα του καθήκοντος. Αν και Hammett y Κηροπώλης ήταν οι άμεσοι ή έμμεσοι υποστηρικτές αυτής της λογοτεχνίας που προήλθε από fanzines και pulp εκδόσεις (ίσως για την αντιμετώπιση περιφερειακών θεμάτων σε περιόδους πιο περιοριστικής ηθικής), τελικά ο όρος νουάρ συνδέθηκε καλά με το είδος χάρη στους Γάλλους εκδότες που ήδη στη δεκαετία του '40 δημιούργησε τη σειρά noire.
Το θέμα είναι ότι στην περίπτωση του Η Γαλλίδα συγγραφέας Sophie Hénaff, αυτό του noir χρησιμεύει στο λίκνο μιας μοναδικής μαύρης αφήγησης που ανανεώνει και αναζωογονεί αυτή τη γαλατική σφραγίδα ενός είδους μπεστ σέλερ σήμερα.
Επειδή Χενάφ δεν παρκάρει τις δημιουργικές του καταβολές γύρω από το χιούμορ και καταλήγει να κάνει τον εγκληματία συμβατό με το χιουμοριστικό. Ένας έξυπνος συνδυασμός που παραπέμπει σε ένα γλυκό ειδύλλιο για τη στιγμή στα χέρια της λαμπρής δημιουργίας του Anne Capestán.
Τα καλύτερα μυθιστορήματα της Sophie Hénaf
Ταξιαρχία της Άννας Καπεστάν
Όλα είναι επιρρεπή στο χιούμορ. Και στη λογοτεχνία, η σάτιρα και η γελοιοποίηση είναι δύο πόροι που, στα χέρια των πένας προικισμένων για αυτό από το δημιουργικό τους αποτύπωμα, καταλήγουν να πήξουν σε ξεκαρδιστικές ιστορίες που μας συμφιλιώνουν με τα χειρότερα της κοινωνίας μας (αν υπάρχει δυνατότητα συμφιλίωσης με το αποτρόπαιο) . ).
Η Anne Capestan είναι μια ηρωίδα του υποκόσμου, του περιθωριακού χώρου μέσα από τον οποίο αυτή και η ομάδα της πρέπει να κινηθούν ανάμεσα στη αθλιότητα, ενώ μπορούν να μας φτάσουν σε εκείνο το σημείο του καυστικού χιούμορ που σατιρίζει και αφήνει πίσω του μια ανασκόπηση του τραγικού ως φυσικοποιημένο στοιχείο από εκείνο το γκροτέσκο όραμα για το γαλλικό
Δεν υπάρχει σπουδαία υπόθεση για εξιχνίαση, ούτε κατά συρροή δολοφόνοι, αλλά υπάρχει πολλή συνεχής γοητεία, περίεργη γοητεία για την ομάδα του Capestan, με τις εσωτερικές τους σχέσεις και τον τρόπο έρευνας για την επίλυση των μικρών τους αντιξοοτήτων. Στις μεταβαλλόμενες ρυθμίσεις και στους ζουμερούς διαλόγους του, εξάγεται ένα ίχνος της πλοκής που θα προσκαλούσε περισσότερες σελίδες, περισσότερες υποπλοκές.
Αλλά η αναγνωστική απόλαυση πηγάζει επίσης από αυτή τη συνοπτικότητα, από τη χειρουργική ακρίβεια που ανατέμνει μικρά σαγηνευτικά σύμπαντα. Πρωτότυπη αφηγηματική πρόταση ανάμεσα σε έναν ντετέκτιβ με μια επίγευση ρετούς μιας σκληρής εκδοχής του XNUMXου αιώνα.
Σημείωμα θανάτου
Σε αυτό το μυθιστόρημα, η συγγραφέας συνεχίζει να αφηγείται το τι συμβαίνει στην Anne Capestan, την ήδη γνωστή αστυνομική επιθεωρήτρια και την ανησυχητική ταξιαρχία της, που υβρίζονται από τους υπόλοιπους συναδέλφους της, ανίκανοι να δεχτούν τις επιτυχίες που επιτυγχάνουν οι παράξενες μέθοδοι της.
Πασπαλίζοντας την πλοκή με αυτές τις νόστιμες σταγόνες χιούμορ, μαύρο και οξύ κατά καιρούς, η πρωταγωνίστρια αναλαμβάνει την έρευνα για τη δολοφονία του πεθερού της, Επιτρόπου Serge Rufus.
Μια άβολη κατάσταση που θα οδηγήσει την Anne σε μια προσωπική ανατροπή. Ωστόσο, αυτή η υπόθεση δεν θα είναι αυτή που θα καταλήξει να εστιάσει την ξέφρενη δραστηριότητα της ταξιαρχίας. Μια σειρά δολοφονιών στην περιοχή της Προβηγκίας προσελκύει όλη την προσοχή της αστυνομίας αυτή τη στιγμή.Οι νεκροί ανακοινώνονται εκ των προτέρων δημοσίως, με συνέπεια τη γενική κατάπληξη και την αστυνομική σύγχυση. Η εξέλιξη της έρευνας είναι γεμάτη φαντασία και εκπλήξεις, μετατρέποντας το μαύρο και αστυνομικό θέμα σε μια επιτυχημένη ανάγνωση που είναι απολαυστική με τις κατάλληλες δόσεις μυστηρίου και με τον ίδιο αινιγματικό τόνο για να ανακαλύψεις τι συμβαίνει.
Εν ολίγοις, με το Death Notice μπορούμε να απολαύσουμε μια ενδιαφέρουσα μίξη με οτιδήποτε καλό από δύο φαινομενικά πολωμένους λογοτεχνικούς κόσμους: χιούμορ και θρίλερ. Και το μείγμα καταλήγει να είναι μαγικό, ορεκτικό, εξαιρετικά ενδιαφέρον και αναζωογονητικό και για τα δύο φύλα.