Μετά από άλλους συγγραφείς μέσων ενημέρωσης στον δημοσιογραφικό τομέα (ένας χώρος που συνδέεται φυσικά με τη λογοτεχνία ως χρονικό των εποχών που ζούσαν), Μόνικα Καρρίλο συνθέτει ήδη μια βιβλιογραφία συγκρίσιμη με άλλους δημοσιογράφους όπως π.χ. Carmen Chaparro, Κάρλος της Αγάπης, Τερέζα Βιέιο o Μαξίμ Χουέρτα.
Φυσικά, στη μυθιστορηματική τους εκδοχή, καθένας από αυτούς τους δημοσιογράφους προσανατολίζεται περισσότερο στα γούστα του μέσω ποικίλων θεμάτων που κυμαίνονται από το ρομαντικό είδος έως την επιστημονική φαντασία μέχρι το μαύρο είδος.
Στην περίπτωση της Mónica Carrillo βρίσκουμε λίγο με αυτό το δημιουργικό χωνευτήρι του συγγραφέα ενθουσιασμένο με την αφήγηση ιστοριών οποιουδήποτε είδους. Πάντα με την πολυτέλεια της φόρμας προς τον πάτο, με τη γεύση για το τροπάριο που μεταμορφώνει την παρουσίαση της σκηνής, τη δράση που προχωρά σε κάτι προικισμένο με εκείνη τη μαγεία που υπερβαίνει χάρη στο πώς μας λέγονται.
Τα κορυφαία 3 προτεινόμενα βιβλία της Mónica Carrillo
Γυμνή ζωή
Το επάγγελμα του μυθιστοριογράφου μπορεί να σφυρηλατηθεί με χίλιους τρόπους γιατί το μυθιστόρημα είναι αυτός ο μεγάλος καμβάς, το τεράστιο μωσαϊκό, η μεγάλη ταπετσαρία του δημιουργικού πνεύματος του συγγραφέα. Αυτό το μυθιστόρημα είναι το έργο μεγάλων διαστάσεων πέρα από τις 288 σελίδες του.
Επειδή πρόκειται για αφήγηση, επίτευξη της συναρπαστικής προσαρμογής των πιο αξιόπιστων χαρακτήρων στην απόλυτη ενσυναίσθηση στην πιο υποβλητική πλοκή προς το πιο έντονο αγκίστρι για τον εφημερεύοντα αναγνώστη. Εάν, επιπλέον, η Mónica Carrillo συνεχίσει να εμφανίζει τη χρήση της γλώσσας κατά καιρούς λυρική, η ιστορία καταλήγει να διαμορφώνεται ως πλοκή με τη βιτόλα του συγγραφέα πιο παγιωμένη από ποτέ. Μια ιστορία αγάπης μπορεί να χάσει αέριο αν όλα είναι στραμμένα προς τη ροζ πλοκή. Έτσι, η ιστορία του Γκαλά είναι πολύ περισσότερο από μια νέα λογοτεχνική αναθεώρηση της αγάπης.
Επειδή επιστρέφοντας σπίτι για να αποχαιρετήσει τη γιαγιά της, η Gala ανακαλύπτει ότι, χωρίς να είναι πια η ίδια με αυτήν, μπορεί να μάθει και να ξανασκεφτεί, να ερευνήσει και να ανακαλύψει για τη ζωή της, την οικογένειά της. Τίποτα καλύτερο από το να επιστρέψεις αλλαγμένος από τα χρόνια και τη ζωή για να αντιμετωπίσεις πράγματα που θεωρούνται δεδομένα, τις σκιές και τα μυστικά πίσω από τις εμφανίσεις...
Οπότε, ναι, αφού εκτεθείς στις ίδιες τις ουσίες της ζωής, της οικογένειας, των συναισθημάτων και των μυστικών, τότε είναι η καλύτερη στιγμή να προτείνεις μια αγάπη που θα μπορείς να την κρατήσεις σφιχτά παρά τα αγκάθια για να ρέει το αίμα από την ψυχή.ζωή.
Το φως της Καντέλα
Πρέπει να είναι ότι το όνομα της Καντέλα έχει ότι δεν ξέρω τι μεγάλη γυναίκα πρωταγωνίστρια. Γιατί δεν είναι πλέον θέμα μόνο αυτής της ιστορίας της Mónica Carrillo αλλά του βιβλίου «Κερί»Του Χουάν ντελ Βαλ ...
Το θέμα είναι ότι και στα δύο Candelas βρίσκουμε γυναίκες υποκείμενες σε αυτές τις ταλαντεύσεις του πεπρωμένου προς το μαγικό ή το δραματικό, ανάλογα με το πώς προσεγγίζεται το θέμα. Μέσα στον ίλιγγο της ζωής, η Candela της Mónica Carrillo αφήνει τον εαυτό της να βγάλει τον καλύτερο εαυτό της παρά τις επιταγές της λογικής και τις υποτιθέμενες ευκολίες.
Αλλά όλο το πάθος καταλήγει να σε κλέβει από το φυσικό μέχρι την ψυχή. Ό,τι χάνεται στην άκαιρη αγάπη με τη φλογερότητα και την τύφλα του, κερδίζεται πάντα ως διαρκές αίσθημα παραμονής στη ζωή. Πώς να μην απολαμβάνεις εκείνες τις στιγμές που κάποιος σαν τον Manuel εμφανίζεται να ταρακουνάει τα πάντα.
Μόνο που, όπως συμβαίνει συνήθως σε όλες τις περιπτώσεις, έρχεται μια στιγμή που η ασφάλεια αναζητά τη θέση της και τότε είναι που οι αμφιβολίες κάνουν τα όνειρα να παραπαίουν και οι αγκαλιές που έκλεψαν τον αέρα χαλαρώνουν. Τι συμβαίνει όταν ερωτευόμαστε ένα άτομο που ξέρουμε ότι θα περιπλέξει τη ζωή μας;
Η Candela είναι μια φωτογράφος που μια μέρα ερωτεύεται και την τρέχει, ανατρέποντας τα πάντα. Και τίποτα δεν θα είναι όπως πριν. Υπεύθυνος για αυτόν τον ανεμοστρόβιλο είναι ο Manuel, ένα νεαρό μοντέλο με το οποίο θα ζήσει μια ιστορία αγάπης τόσο συναρπαστική όσο και εθιστική.
Η συγκίνηση των πρώτων φιλιών, η συνενοχή, το πάθος. Αλλά και η αγωνία όσων δεν λαμβάνουν όλα όσα δίνουν. Και η άνευ όρων και μαγική υποστήριξη των φίλων. Τα κεφάλια και οι ουρές της αγάπης. Γιατί η ζωή συνεχίζεται, συνεχίζεται πάντα...
Το La luz de Candela είναι ένα όμορφο τραγούδι στα συναισθήματα, ένα λεπτό μυθιστόρημα γεμάτο ευαισθησία που θα ενθουσιάσει τον αναγνώστη.
Χρόνος. Τα παντα. Τρέλα
Στα μισά της μικροϊστορίας, του αφορισμού και του χαλαρού στίχου. Ένα είδος αστικής ποίησης που θαμπώνει από την πρώτη σύνθεση. Γιατί το σύνολο είναι ένα γοητευτικό μείγμα που συνθέτει εικόνες και αισθήσεις, που εγείρει αποχαιρετισμούς ή προσεγγίσεις, θλίψη ή μελαγχολία, απόγνωση ή ελπίδες, πάντα μέσα από ρητορικές φιγούρες, τροπάρια που προκύπτουν από καθημερινές σκηνές για να φτάσουν στις ψυχές τόσων στιγμών που όλοι μας ζω.
Ο αναγνώστης που αναζητά τη συνέχεια στα πρώτα έργα της Mónica: "Ξέχασα να σου πω σ 'αγαπώ" ή "La luz de Candela"σίγουρα δεν θα το βρείτε εδώ Αλλά είναι πάντα ενδιαφέρον να ξαναβρούμε έναν συγγραφέα μέσα από το πρίσμα της πανίσχυρης δημιουργικότητάς του, που τον οδηγεί να δοκιμάσει νέα πράγματα, να πειραματιστεί με νέες ιδέες ή απλώς να αποτυπώσει το μαύρο στις άσπρες ιδέες με αρκετή δύναμη και οντότητα όπως αυτές του βιβλίου.
Μπορεί να καταλήξει να συμβεί στον αναγνώστη όπως συνέβη σε μένα. Από το «Time. Ολα. Τρέλα», ανοίγοντας την τηλεόραση και ανακαλύπτοντας αυτόν τον παρουσιαστή να αφηγείται την πραγματικότητα δεν είναι πια όπως πριν. Παρά την τυπική ασηπτική συμπεριφορά ενός παρουσιαστή ειδήσεων, βλέπω τώρα περισσότερη ανθρωπιά στη Μόνικα, η οποία ξεχειλίζει σε αυτό το έργο.
Σε πολλές περιπτώσεις, το μικρό συγκεντρώνει την ουσία. Τα διηγήματα σε αυτό το βιβλίο συμπιέζουν καλά μελετημένες ιδέες και προσαρμόζονται σε μια γλώσσα που μεταδίδει και κινείται από το μέτρο των λέξεων. Λογοτεχνία για ανάγνωση αργά, για διαλογισμό σε κάθε μικρό κεφάλαιο, κάθε πιθανή έννοια των λέξεων σε ένα σύνολο εξωραϊσμένο από την εικόνα που ξυπνά και τη λυρική δομή της δομής του. Συνιστάται, χωρίς αμφιβολία.
