Για την τεράστια κοινότητα των αναγνωστών του Μο Γιαν (και τα νέα που ενσωματώνονται) το όνομα του συγγραφέα ακούγεται απλά σαν κινέζικο. Κι όμως η έννοια του ψευδωνύμου είναι «μην μιλάς», μια ολόκληρη δήλωση προθέσεων του κάποιον που τον συμβούλεψαν να μη μιλήσει στην εποχή του Μάο Τσε Τουνγκ.
Και ο Guan Moye, αυτό ήταν το όνομα του αγοριού που ακολούθησε τη συμβουλή του πατέρα του για την ευκολία της σιωπής, κατέληξε να ανατρέψει την ιστορία του για να καταλήξει να γράφει, αντί να μιλάει, για ό,τι ήθελε.
De hecho, cuando Guan Moye se alistó en el ejército chino parecía que había interiorizando perfectamente la doctrina del silencio y la sumisión. Hasta que en ese mismo periodo al servicio de su Estado empezó a escribir…
Ο ίδιος αναγνωρίζει επιρροές από Gabriel Garcia Marquezτου Τολστόι ή de Faulkner, pero la deriva literaria final de Mo Yan se extendió en una creación de innegable impronta que si bien se muestra perfectamente insertada en las formas y tradiciones chinas, adquiere un gran punto o intención universal gracias a un visionado crítico en ocasiones, siempre profundamente empático con el alma de sus personajes y absolutamente magistral en el dominio del tempo de una trama que en ocasiones puede presentar fraccionada cronológicamente para crear esa habitual expectativa literaria sobre los hechos narrados.
Τα 3 καλύτερα προτεινόμενα βιβλία του Mo Yan
Μεγάλο στήθος, φαρδιοί γοφοί
Η παρουσίαση ενός μυθιστορήματος με αυτόν τον τίτλο που υποτίθεται ότι θα εμβαθύνει στην ιστορία μιας χώρας όπως η Κίνα προμηνύει ήδη ένα σημείο ανακάλυψης για ένα κράτος που σίγουρα μερικές φορές αναγνωρίζεται για λογοκρισία και ιδεολογική στενότητα.
Και φυσικά, πρόκειται επίσης για τη θηλυκοποίηση της ιστορίας, εξ ου και ο τίτλος και εξ ου η εξέχουσα θέση του Shangguan Lu και η αδιάκοπη αναζήτησή του για τον γιο που θα μπορούσε να συγκεντρώσει.
τα δικαιώματα ενός εντελώς ελεύθερου ανθρώπου και απολύτως κατάλληλου για οποιαδήποτε κοινωνική ή πολιτική πράξη Στο Shangguan βρίσκουμε μια μαχόμενη Κινέζα, ίσως όχι για μια πλήρη φεμινιστική συνείδηση αλλά για αυτό που είναι θεμελιώδες, την ελπίδα της επιβίωσης.
Και στο τέλος καταλήγουμε να βλέπουμε τη δύναμη του ανθρώπου κάτω από τον ζυγό του μαχισμού, ένα λαμπρό πορτρέτο που υποκινεί και προκαλεί, που απελευθερώνει και αναγνωρίζει αξία. Ακόμη περισσότερο προερχόμενος από έναν συγγραφέα, στα αρσενικά…
Για την εκπληκτική αντιμετώπιση των γυναικών, και για την ίδια την ιστορία, που την φέρνει και από άποψη πλοκής, το αναγνωρίζω ως το καλύτερο μυθιστόρημά του.
κόκκινο σόργο
Η καλλιέργεια του σόργου δεν χρειάζεται να νοηθεί ως αλλοτριωτική δραστηριότητα. Και όμως οι συνθήκες γύρω από την τέταρτη χώρα που παράγει αυτό το ιδιαίτερο δημητριακό καταλήγουν να είναι αλλοτριωτικές.
Y en tal caso el sorgo es una brillante metáfora de alineación y esclavitud traída por Mo yan a esta novela. Por momentos con tintes de fábula que rescatara una escena de la provincia china de Shangdong durante la invasión nipona, y en otros instantes una denuncia abierta a las carnes abiertas de sol a sol a cambio de eslóganes que no alimentan.
La vida como una renuncia, una abnegación a favor del líder de turno. Los campos rojos mecidos por ligeras corrientes de aire como evocaciones de la memoria de un pueblo.
En medio de la bucólica y desgarradora escena, personajes como el comandante Yu y su amada Jiu´er ignorada por su padre en favor de la prosperidad familiar, vendida y ultrajada en el alma, hasta que el sorgo rojo adquiere el tinte de la sangre…
Η ζωή και ο θάνατος με εξαντλούν
Ximen Nao, el patriarca de una pudiente familia china de grandes latifundios, toma la voz del autor para relatarnos de manera singular lo que fue de su familia…
Porque Ximen Nao está muerto, solo que no quiere dejar pasar la oportunidad de este libro para enseñarnos sus glorias y miserias.Paseando desde los ojos de los animales domésticos, para no ser descubierto, Ximen aprovecha unas y otras reencarnaciones menores para pasear por su emblemática familia pudiente del siglo XX. Y al final disfrutamos de un retrato costumbrista de la China de finales del milenio a la par que disfrutamos con la alegórica forma de verlo todo a través de los animales narradores. Una atrevida, divertida y enteramente recomendable novela.
