ότι κάτω από το μερικές φορές ιστορικός και πάντα εκπληκτικός χαρακτήρας de Μπόρις Ιζαγκουίρ Ένα άτομο με μεγάλη ευαισθησία κρυβόταν και το κρυβόταν είναι κάτι που διαισθανόταν ακόμα και από αυτό το γούστο για επιδείξεις και την υπερδραστικότητα του τηλεοπτικού τέρατος.
Η κατάστασή σας του φιναλίστ για το βραβείο Planeta το 2007 Ήρθε να επικυρώσει αυτή την ιδέα του χαρακτήρα και του προσώπου ως μυθιστορηματική δυαδικότητα, σε αρμονία με άλλους συγγραφείς που προέρχονταν από την τηλεόραση, όπως ο υπουργός συντομίας. Περιβόλι Μαξίμ είναι άρρωστος Ιζαμπέλ Σαν Σεμπαστιάν.
Έπειτα έρχονται τα βιβλία και τα διαφορετικά είδη τους που καλωσορίζουν αυτούς τους συγγραφείς που προέρχονται από πιο προσιτές πλατφόρμες, αλλά που σίγουρα επικυρώνουν μια αξία που τους κρατά εκεί, σε μια λογοτεχνική καριέρα που δεν εκμεταλλεύεται την έλξη των μέσων ενημέρωσης.
Στη συγκεκριμένη περίπτωση του Boris Izaguirre, η λογοτεχνία είναι επίσης αυτό το σημείο δημιουργικής μεταμόρφωσης. Αν και η καταγωγή του ως σεναριογράφος σαπουνόπερας ακολούθησε το πρότυπο της απλότητας της πλοκής που ήταν απαραίτητο για ένα σίριαλ, η ωρίμανση των μυθιστορήσεών του φέρνει έναν νέο, πιο περίπλοκο και δραματικό αέρα σε αυτήν την αγάπη που θεωρείται το μοτίβο της μυθοπλαστικής βιβλιογραφίας του.
Πέρα από το μυθιστόρημα, ο Boris Izaguirre έχει γράψει επίσης δοκίμια ή ερευνητικά βιβλία κοινωνικής και πολιτιστικής φύσης.
Τα 3 καλύτερα προτεινόμενα βιβλία του Boris Izaguirre
Βίλα Διαμάντε
Ένα μυθιστόρημα με επίγευση της María Dueñas από το El tiempo entre costuras. Αν και τα δύο μυθιστορήματα έχουν πολύ διαφορετικές πλοκές, οι χρονικές ρυθμίσεις φαίνεται να ενώνουν αυτές τις δύο ιστορίες και στις δύο πλευρές του Ατλαντικού.
Γιατί και στις δύο περιπτώσεις υπάρχουν αντιξοότητες ως εχθρός των καιρών και των πολιτικών πεπρωμένων της Ισπανίας και της Βενεζουέλας... Στη Villa Diamante συνοδεύουμε τις αδερφές Ειρήνη και Άνα στο ελικοειδή μονοπάτι τους στο οποίο μόνο ο ορίζοντας ενός σπιτιού που εξυψώνει όλα τους οι λύπες, οι ενοχές και οι δυστυχίες καταλήγουν να στέκονται όρθιες ως το απόλυτο τέλος της πτώσης που ο καθένας από εμάς χτίζει μέσα του.
Η Villa Diamante γίνεται ένα νέο σπίτι για τα πνεύματα που στοχεύει να εξευγενίσει κάθε τραγωδία, πάντα λανθάνουσα ακόμα και σε στιγμές ευημερίας.
Θυελλώδης καιρός
Αξίζει να προσεγγίσουμε αυτή τη μυθιστορηματική ζωή του χαρακτήρα φτιαγμένου ατόμου. Οι εποχές που ο Μπόρις Ιζαγκίρε έπρεπε να επιβιώσει ο ίδιος.
Ο ίδιος ο χαρακτήρας του Boris Izaguirre αποτελείται από αυτά τα διάφορα του αυθεντικού, του αναιδή, του χιουμοριστικού και του βαθύτερου όταν πρόκειται για αυτόν. Σε αυτό το βιβλίο βρίσκουμε τους λόγους της μίξης, της διαμόρφωσης του ατόμου και του χαρακτήρα, που με έναν τόσο ιδιαίτερο τρόπο φτιάχνει ένα σύνολο χωρίς πτυχές ακόμα και στις φυσικές αντιφάσεις του ανθρώπου.
Κατά βάθος ο Μπόρις ξέρει ότι ήταν τυχερός που γεννήθηκε στην κούνια που γεννήθηκε. Περισσότερο από οτιδήποτε άλλο επειδή, σε αντίθεση με ό,τι πολλοί άλλοι θα μπορούσαν να πίστευαν εκείνη την εποχή, η ομοφυλοφιλία του ήταν ως πρότυπο, καμία σχέση με την αμβλεία ιδέα ότι οι απελευθερωμένοι γονείς μπορούν να οδηγήσουν σε ένα παιδί μειονοτικής σεξουαλικότητας (ή κάτι τέτοιο, ένας Θεός ξέρει τι θα φιλοξενεί τέτοιου είδους διαφωτιστικά μυαλά για τη φύση και τα πεπρωμένα των άλλων...)
Ο Μπόρις μας μιλά για αυτούς, για τους γονείς του. Ο Μπελέν, ο διάσημος χορευτής και ο Ροδόλφο, σκηνοθέτης. Η ζωή του φτιάχνεται χάρη σε αυτά από αυτή τη φωτεινότητα του σελιλόιντ και τους προβολείς των τραπεζιών... Πώς μπορούμε να μην δούμε τον κόσμο ως εκείνη την τραγική κωμωδία στην οποία το να ζεις είναι ένας ρόλος που πρέπει να ερμηνευτεί και να αξιοπρέπεια;
Αλλά μπροστά στα προαναφερθέντα αμβλεία μυαλά, η αλήθεια είναι ότι η μητέρα του Μπελέν έπρεπε να λειτουργήσει ως το πρώτο αμυντικό προπύργιο ενάντια σε έναν κόσμο που είχε την τάση να επισημαίνει διαφορές για να τους αντιμετωπίζει ως απεχθή ανωμαλίες στις αρρωστημένες ιδεολογίες τους.
Πέρα από τις εμπειρίες του τόσο συνδεδεμένες με τους γονείς του, ο Μπόρις μας μιλάει επίσης για τα πρώτα του βήματα σε όλα, στον έρωτα και στο σεξ, με ατυχείς αναμνήσεις. της εποχής του ως συγγραφέα και της άφιξής του στην Ισπανία· για τον υπέροχο χρόνο του στην τηλεόραση ενώ σκιαγραφούσε την επίθεσή του στη λογοτεχνία. πολλών εμπειριών και εντυπώσεων για αυτόν τον παθιασμένο κόσμο που κρύβει ο Μπόρις με το απλό βλέμμα του.
Και ξαφνικά ήταν χθες
Η ένωση της Κούβας και της λογοτεχνίας τον τελευταίο καιρό προκαλεί αυτόν τον βρώμικο ρεαλισμό Πέδρο Χουάν Γκουτιέρες ή de Τόμας Άρραντς. Επομένως, είναι πάντα καλό να στρέφετε την εστίαση για να απολαύσετε έναν άλλο τύπο ιστορίας για το νησί κατ' εξοχήν. Κατ' αρχήν, αυτή η ιδιαίτερη ιδιοσυγκρασία της ευτυχισμένης επιβίωσης της Κούβας συνεχίζει να δημιουργεί ένα κουβάρι που παγιδεύει κάθε πλοκή που χτίζεται στο περιβάλλον. Και ο Boris Izaguirre δεν το παρατάει.
Αλλά η καρδιά της ιστορίας αφορά κάτι άλλο. Ανάμεσα σε αυτές τις σελίδες γνωρίζουμε τον Efraín και τον Óvalo, δύο τύπους που ενώνονται με εξαιρετικές ιδέες, προσαρμοσμένοι και αποφασισμένοι στον κουβανέζικο τρόπο ζωής, αλλά πάνω απ' όλα αποφασισμένοι να πραγματοποιήσουν το κινηματογραφικό τους έργο. Ανάμεσά τους εμφανίζεται η Aurora. Και όπως δηλώνει και το όνομά του, μια νέα έντονη αυγή αλλάζει τα πάντα από εκεί και πέρα...
