Τα 3 καλύτερα βιβλία του Benjamín Prado

Αρθρογράφος, συγγραφέας, χρονικογράφος, αφηγητής, βιογράφος, ποιητής, μουσικός στιχουργός και δοκιμιογράφος. Όλα όσα αναλαμβάνεις Benjamín Prado βγάζει ένα είδος επικής χροιάς από την καθημερινότητα. Η κυριαρχία του στη γλώσσα και οι συμβολικοί του πόροι για να επιδείξει τα ανέκδοτα και τα απλά, απλά μεταμορφώνει και ανυψώνει την πιο στοιχειώδη περιγραφή ή εκείνη τη λεπτομέρεια που διαφεύγει του μέσου παρατηρητή.

Φυσικά, εδώ βρίσκεται η ποιότητα ενός καλού αφηγητή ... Σε μια διάλεξη ενός συγγραφέα, τον άκουσα να λέει ότι οι συγγραφείς είναι σπάνιοι τύποι, που δεν μπορούν να θυμηθούν πού άφησαν τα κλειδιά, αλλά πολύ ικανοί να εμβαθύνουν στις λεπτομέρειες, πού το κίνητρο καταλήγει να αντικατοπτρίζεται τελευταία από κάθε σκηνή σε αυτό το υπέροχο μυθιστόρημα που είναι η ζωή.

Benjamín Prado Είναι ένας ακόμη από εκείνη την προνομιούχα ομάδα συγγραφέων που ξέρουν πώς να βρίσκουν πάντα νέες εστίες προσοχής για να εξυψώνουν μια πραγματικότητα που διαφορετικά θα έκανε νερά στις θάλασσες της ρουτίνας.

Σε μια τέλεια επικοινωνία μεταξύ της πιο δημοφιλής γλώσσας και της πιο εύκαιρης μεταφοράς, ο Benjamín ωραιοποιεί τη μορφή και εξορθολογίζει την ουσία. Πιθανώς, αυτή η ικανότητα τον οδηγεί στην ιδιαίτερη λογοτεχνική του σταδιοδρομία που τώρα ασχολείται με τη μυθοπλασία και επίσης εξετάζει τη βιογραφική ιστορία (θυμάμαι, για παράδειγμα, την περίπτωση του «Ακόμα και η αλήθεια«, Γραμμένο σε συνδυασμό με τον ίδιο τον Χοακίν Σαμπίνα).

Αναμφίβολα ένας βιρτουόζος των ημερών μας που όλοι μπορούν και πρέπει να διαβάσουν για να γευτούν τη λογοτεχνία με τη βασιλική διακόσμηση της ζωής στο δρόμο.

Τα 3 κορυφαία προτεινόμενα βιβλία του Benjamín Prado

Υπολογισμός

Δεν βλάπτει ποτέ να θυμόμαστε σε τι μπήκαμε με την τελευταία οικονομική κρίση, παρόλο που η επανάληψη των λαθών είναι κάτι έμφυτο σε μια βραχυπρόθεσμη πολιτική όπως αυτή που έχουμε μπροστά μας.

Το θέμα είναι ότι σε αυτό το μυθιστόρημα, στο οποίο ο Juan Urbano (το alter ego του συγγραφέα) αναλαμβάνει να γράψει τη ζωή και το έργο του Martín Duque, σε μια άσκηση μεταξύ της εξιλέωσης των αμαρτιών και του εγωκεντρισμού.

Λοιπόν, η αλήθεια είναι ότι ο κ. Duque αντιπροσωπεύει την απληστία που μας οδηγεί σε κάθε μία από τις κρίσεις που τροφοδοτεί ο φιλελευθερισμός. Ο Χουάν Ουρμπάνο ερευνά τον χαρακτήρα, προσπαθώντας να προσαρμόσει την αλήθεια σε μια λογοτεχνία, τουλάχιστον συγκαταβατική για τη ζωή και το έργο του ...

Μέσα από τις έρευνες του καθηγητή Χουάν Ουρμπάνο, μας παρουσιάζονται βαθιές, αναπόφευκτες σκέψεις, όταν η δύναμη της απλής και γοητευτικής γλώσσας του συγγραφέα καταλήγει πάντα να εκτοξεύει τον αναγνώστη.

Αυτό το μυθιστόρημα είναι μια ανεξάντλητη πηγή κριτικής της εποχής μας, με μαγνητικά λογοπαίγνια, με φράσεις που εξυμνούν τη λεπτομέρεια των μεγαλύτερων αντιφάσεων που διατηρούν τόσες πολλές πτυχές της κοινωνίας μας.

Τα τριάντα επώνυμα

Και πάλι ο Juan Urbano είναι ένας μοναδικός χαρακτήρας από Benjamín Prado, ένα alter ego που υπηρέτησε ως δημοσιογράφος σε τοπικές στήλες της εφημερίδας El País και που αργότερα άρχισε μια νέα, πληρέστερη ζωή στη φανταστική αφήγηση του συγγραφέα.

Το θέμα είναι ότι ο Χουάν Ουρμπάνο, μερική απασχόληση καθηγητής λογοτεχνίας, επιστρέφει στο Λος τριάντα επώνυμα.

Οι προηγούμενες περιπέτειες του Juan Urbano ήταν: Κακοί άνθρωποι που περπατούν, Operation Gladio και Προσαρμογή λογαριασμών, τρεις ιστορίες που παρουσιάζουν έναν Juan που αντιμετωπίζει στις κοινωνικές και πολιτικές ιδιαιτερότητες των ημερών μας στην Ισπανία.

Με αυτή την ευκαιρία, χάρη στο ήδη αναγνωρισμένο κύρος του ως ερευνητή, προσλαμβάνεται για να ερευνήσει ένα μπάσταρδο οικογενειακό κλάδο μιας ισχυρής οικογένειας. Η αρχική απόρριψη των παράνομων παιδιών μπορεί να προκαλέσει την περιέργεια των νόμιμων απογόνων πολύ αργότερα.

Τι θα γινόταν με εκείνη την εξωσυζυγική κόρη του προπάππου; Ένα μέρος της οικογένειας, το πιο ανθρώπινο και περίεργο, προσπαθεί να εντοπίσει το χαμένο κλαδί του γενεαλογικού δέντρου.

Ενώ το άλλο μέρος, πιο πρακτικό και ελάχιστα δοσμένο σε εκκεντρικές επανασυνδέσεις που μπορούν να οδηγήσουν μόνο σε πατρογονικούς αγώνες, είναι ριζικά αντίθετο. Το πρόβλημα είναι ότι τελικά η αναζήτηση δεν προσανατολίζεται μόνο σε μια πιθανή επανένωση μεταξύ του περίεργου και του ανθρώπου.

Στην ιστορία που συνδέεται με αυτόν τον προπάππου και το σεξουαλικό του ολίσθημα, εμβαθύνουμε στις ρίζες των παραδοσιακών οικογενειών, που γεννήθηκαν από σκοτεινές επιχειρήσεις ενός παρελθόντος όπου η αποικιοκρατία δικαιολογούσε τα πάντα, ακόμα και τις μεγαλύτερες αδικίες...

Κακοί άνθρωποι που περπατούν

Σε αυτό το μυθιστόρημα ο συγγραφέας αγγίζει ένα από τα πιο απαίσια και απάνθρωπα επεισόδια στην πρόσφατη ιστορία μας. Και δείτε ότι ο πόλεμος και η δικτατορία αποξενώνονται αρκετά για τη συλλογική μας μνήμη.

Αλλά υπάρχουν πάντα λεπτομέρειες που δείχνουν το χειρότερο μεταξύ των χειρότερων. Μέσα από τον χαρακτήρα ενός δασκάλου που ερευνά έναν συγγραφέα, ρίχνουμε μια ματιά στον σκληρό κόσμο της παιδικής κλοπής που συνέβη στη χώρα μας κατά τη διάρκεια του πολέμου και της δικτατορίας και έφτασε τον αριθμό των 30.000 περιπτώσεων!

Αυτές οι ληστείες μπορούν να γίνουν κατανοητές μόνο σε μια άθλια κοινωνία, κάτω από ένα πλαίσιο στο οποίο σκοτεινοί χαρακτήρες, επίσης άψογης δημόσιας παρουσίας, θα δημιουργούσαν απαίσια κανάλια με τα οποία άδειαζαν κοιλιές και σχέδια ζωής...