Όταν κάποιος τολμήσει να γράψει σενάριο το συγκλονιστικό βιβλίο «Intemperie», του Ιησούς Καράσκο, με τον έξοχο τρόπο που το έκανε ο Daniel Remón, χωρίς αμφιβολία πρέπει να του δώσουμε ψήφο εμπιστοσύνης στις μυθιστορηματικές επιδρομές του.
Γιατί ο Ντάνιελ κατάφερε να μεταφέρει πολλά από αυτά που αφηγήθηκαν σε εκείνη την οδύσσεια του εγκόσμιου που είναι «ασυγκράτητο» με αυτόν τον ρυθμό ζωής και φόβου, του γύρου που εγκαταλείφθηκε από τη σκληρή πραγματικότητα, του μαγικού ρεαλισμού για να εξαναγκαστεί ως ο μόνος τρόπος επιβίωσης. .
Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο μια πρόσφατη αφηγηματική απογείωση όπως αυτή του Daniel Remón είναι πολύ ασφαλής στοίχημα ως βραβευμένος σεναριογράφος ικανός να κάνει μαγικές μεταφράσεις από το χαρτί στην οθόνη. Το θέμα είναι να προσεγγίσουμε σιγά σιγά τις δημιουργίες του, καθώς βγαίνουν κάποτε ενθαρρύνονται να αφηγηθούν πρώτοι ιστορίες που μπορούν τελικά να γραφτούν στα σενάρια της φαντασίας μας.
Προτεινόμενα βιβλία από τον Daniel Remón
Λογοτεχνία
Μόλις αποκτήσεις παιδιά και τολμάς να τους πεις ιστορίες που έρχονται αμέσως, ανακαλύπτεις ότι τα πράγματα γίνονται πάντα περίπλοκα. Όταν φανταζόμαστε, τα παιδιά ζητούν πάντα περισσότερα. Και μερικές φορές είναι αυτοί που καταλήγουν να τελειώνουν τις ιστορίες...
Ένα βράδυ, ο Τεό, ένα τρίχρονο αγόρι, ζητά από τον θείο του Ντάνιελ να του πει μια ιστορία. Αλλά όχι μια οποιαδήποτε ιστορία, αλλά μια που περιλαμβάνει ένα αγόρι που ονομάζεται Teo, ένα κόκκινο αυτοκίνητο, μια καλή και μια κακή μάγισσα, ένα τέρας, μια βαλίτσα και πολλά χρήματα. Αναμιγνύοντας τη Μαδρίτη του εγκλεισμού με στοιχεία τυπικά των παιδικών κλασικών, ο αφηγητής προσκαλεί τον ανιψιό του σε ένα τρομερό ταξίδι που θα τον οδηγήσει στο Λονδίνο, ένα χαμένο νησί στις Φιλιππίνες και ένα ακατοίκητο χωριό στην Αραγονία. Ένα παζλ στο οποίο οι χαρακτήρες κυνηγούν τις επιθυμίες τους ενώ δραπετεύουν από ένα τέρας με όνομα που δεν προφέρεται.
Ο Daniel Remón έγραψε ένα μοναδικό, λαμπρό, ευφάνταστο και βαθύ μυθιστόρημα. Μισός φόρος τιμής στα βιβλία, μισός αυτοβιογραφία, η λογοτεχνία λειτουργεί ως μια αδύνατη διασταύρωση μεταξύ της Πριγκίπισσας Νύφης και της Ορντέσα. Μια ιστορία μέσα σε μια σαπουνόπερα μέσα σε ένα οικογενειακό έπος - αυτό του ίδιου του Ρεμόν - μέσα σε έναν προβληματισμό για τη τέχνη της γραφής. Ένα γράμμα αγάπης σε ένα παιδί και σε όλα τα παιδιά που ήμασταν κάποτε.
Επιστημονική φαντασία
Η αγάπη εξ ορισμού είναι επιστημονική φαντασία. Γιατί είναι η πιο απρόσιτη λέξη, το σύμπαν χωρίς όρια κανενός είδους ή διανύσματα που το εξηγούν. Γι' αυτό το να αγαπάμε ο ένας τον άλλον μπορεί να είναι με οποιονδήποτε τρόπο, κάτω από οποιαδήποτε σχέση. Το θέμα είναι να συνθέσετε την πιο ασυνήθιστη ιστορία.
Η επιστημονική φαντασία είναι μια ιστορία αγάπης. Δεν υπάρχουν εναλλακτικά μέλλοντα, διαστημόπλοια ή ταξίδια στον χρόνο. Αυτό που υπάρχει είναι μια χούφτα θραύσματα στα οποία ο αφηγητής, σεναριογράφος ταινιών και καθηγητής σεναρίου, θυμάται την τελευταία του σχέση. Μέσα από διάφορα είδη (ρομαντική κωμωδία, ταινία, δοκίμιο, δράμα, φαντασία και, φυσικά, επιστημονική φαντασία), γινόμαστε μάρτυρες μιας αυτοψίας παρόμοιας με αυτήν που όλοι έχουμε κάνει κάποια στιγμή μετά από έναν χωρισμό: ένα μείγμα μνήμης και μύθου, ανάλυση και καθαρή εικασία.
Η επιστημονική φαντασία είναι το δεύτερο μυθιστόρημα του σεναριογράφου και συγγραφέα Daniel Remón (Goya 2020 για το καλύτερο σενάριο προσαρμοσμένο για το Intemperie) μετά το εκπληκτικό ντεμπούτο του, Literature, όπου έδωσε ήδη τα κλειδιά του στυλ του: ένα εύστροφο στυλ που κληρονόμησε από τον κινηματογράφο και ένα τρυφερό και με πολύ χιούμορ Με την ικανότητα να απεικονίζει την οικειότητα του ζευγαριού που θυμίζει, κατά καιρούς, τον Woody Allen και τη Marta Jiménez Serrano, ο Remón αναλύει τα αόρατα γρανάζια της αγάπης, καθώς και άλλα θέματα, όπως η απώλεια, η θλίψη ή η πράξη της γραφής.
