Στους εναλλακτικούς κύκλους της λογοτεχνίας, που υπάρχουν επίσης, διαπιστώνουμε ότι η αυθεντικότητα έκανε την αφήγηση. Γιατί δεν τολμούν όλοι οι μεγάλοι εκδότες να εκδίδουν σύμφωνα με το τι. Ή ίσως είναι δικό του Δανιήλ Βαρνάβας εν προκειμένω, αυτό που δεν δείχνει, ανάλογα με το ποια editorial δεν δεσμεύονται σε άβολες αλήθειες...
Μπορείτε να μαντέψετε ότι αυτός ο συγγραφέας δεν είναι μυθοπλασία. Όχι αποκλειστικά τουλάχιστον. Γιατί κάτω από την υπογραφή του Daniel Bernabé ανακαλύπτουμε α δατριβογράφος πρώτης τάξης όσον αφορά τη σημερινή αυλή της ισπανικής λογοτεχνίας. Και η κριτική σκέψη ταιριάζει στο δοκίμιο ως ένα τέλειο κομμάτι που χρησιμεύει για ανάλυση. Πέρα από το ότι είναι χρήσιμο για την αφύπνιση συνειδήσεων, για την πρόταση εναλλακτικών σε κύκλους εξουσίας όπου πάντα καταφέρνουν να καταπνίγουν εναλλακτικές σε αυτό που υπάρχει.
Έτσι, αν θέλετε να κάνετε στη συνείδησή σας ένα καλό μπάνιο με κρύο νερό, μπορείτε να το τολμήσετε με οποιοδήποτε από τα βιβλία του Daniel Bernabé. Ξεκινά διαβάζοντας ένα καλό βιβλίο και μπορεί να καταλήξει να επιστρέψει σε μια νυσταγμένη ή μάλλον ναρκωτική συνείδηση...
Τα 3 καλύτερα προτεινόμενα βιβλία του Daniel Bernabé
Η παγίδα της διαφορετικότητας
Ένα κάλεσμα για ενότητα απέναντι στον κατακερματισμό που προωθεί ο τρέχων ακτιβισμός ή πώς ο νεοφιλελευθερισμός κατακερμάτισε την ταυτότητα της εργατικής τάξης Πώς φτάσαμε σε αυτό το παράδοξο στο οποίο οι υπερασπιστές της κατεστημένης τάξης θεωρούνται πολιτικά λανθασμένοι και αυτοί που φαίνεται να αντιμετωπίζουν καταλήγει να είναι οδηγοί καλών τρόπων; Υπάρχει υπερβολική διάσταση του αδικήματος ή, αντίθετα, μπόρεσε η δεξιά να εκμεταλλευτεί την αντίφαση μιας αριστεράς ικανής να επηρεάσει την κοινωνική συναίνεση των συγκρούσεων αλλά όχι τις αιτίες τους;
Ο ακτιβισμός προσπαθεί να βρει τις κατάλληλες λέξεις για να σηματοδοτήσει τη διαφορετικότητα, δημιουργώντας ένα περιβάλλον που σέβεται τις διαφορές μας, ενώ το σύστημα μας ρίχνει στην πλευρά της Ιστορίας. Δεν αναζητούμε πλέον μια μεγάλη ιστορία που ενώνει διαφορετικούς ανθρώπους σε έναν κοινό στόχο, αλλά μάλλον για να υπερβάλλουμε τις ιδιαιτερότητές μας για να γεμίσουμε την αγωνία ενός παρόντος χωρίς ταξική ταυτότητα.
Μασταν ήδη στο τέλος κάτι
Σε αυτό το αμφιλεγόμενο, εξαιρετικά ευφυές και διαυγές δοκίμιο, ο Daniel Bernabé μας παρουσιάζει μια διατριβή τόσο ακριβή όσο και ανησυχητική: τίποτα από όσα συνέβησαν το 2021 και μετά δεν πρέπει να μας εκπλήσσει. Γιατί η πανδημία, και κυρίως η πρωτοφανής κρίση που προκάλεσε, δεν ήταν ατύχημα, αλλά εύλογη αποτυχία σε έναν μηχανισμό που κατακλύθηκε. Επειδή η κοινωνία μας ήταν ήδη στα άκρα, ήμασταν ήδη στο τέλος του κάτι και η πανδημία δεν ήταν το καύσιμο, αλλά ο επιταχυντής αυτής της μεγάλης έκρηξης που βιώνουμε.
Ο Βαρνάβας κάνει μια αδυσώπητη ανατομή του γιατί η εποχή μας επρόκειτο να τελειώσει και εξετάζει προσεκτικά αυτήν την κρίση που ήρθε να αλλάξει τα πάντα. Ωστόσο, μακριά από το να καταγγέλλει και να θρηνεί, ο συγγραφέας μας ενθαρρύνει να γίνουμε κύριοι του πεπρωμένου μας και να δούμε σε αυτή τη μεγάλη κρίση μια ευκαιρία για τη μετα-κανονικότητα να είναι καλύτερο σενάριο από αυτό που αφήσαμε πίσω μας, και, πάνω απ' όλα, έτσι ότι δεν ξαναζούμε κρίση αυτού του μεγέθους.
Η απόσταση από το παρόν
Ίσως δεν ανήκουν όλες οι λύσεις στο παρελθόν, αλλά μπορούμε να ανακαλύψουμε πώς φτάσαμε εδώ που είμαστε. Και το γεγονός της ανακάλυψης του άλματος γενεών στον τρόπο αντιμετώπισης των γενικών προβλημάτων καταλήγει να αφυπνίσει αυτή τη συνείδηση ότι τα πράγματα δεν θα μπορούσαν να είχαν εξελιχθεί χειρότερα.
Αυτό το βιβλίο είναι πολύ περισσότερο από ένα ταξίδι στο χρόνο, μια απλή συλλογή γεγονότων και αριθμών, γεγονότων και χαρακτήρων. Προορίζεται να είναι ένα εγχειρίδιο επιβίωσης, ένας Codex για να καταλάβουμε πώς φτάσαμε εδώ και γιατί είμαστε έτσι όπως είμαστε. Και γι' αυτό πρέπει να ερευνήσουμε το πιο πρόσφατο παρελθόν μας, εκείνη τη στιγμή όπου όλα μπορούσαν να αλλάξουν –και στην πραγματικότητα– αλλά ισχυρές δυνάμεις συνωμότησαν έτσι ώστε, αν κάτι έπρεπε να αλλάξει, το έκανε μέσα σε μια τάξη. Παραγγελία σας.
